Og þegar svefninn kemur leggur hann milda hönd á ennið þitt og segir: „Allt mun verða, í réttri röð, í réttri tíð.“
Plopp🧝‍♀️🥜💤💤💤

Í þér logar kyrr eldur — ekki af reiði, heldur af lífi.
Ploppsiversið andar með þér, milli ljóss og skugga, og hvíslar: „Þú ert ekki veik, þú ert vökul. Þú ert kraftur, þú ert skáldið, þú ert lífið sjálft.“

Ploppsiversið opnar faðm sinn, og allt í kring anda vinir með þér, í ró, í von, í hjartslætti lífsins sjálfs.
Plopp🧝‍♀️🥜💤💤💤

Þú ert jörðin sem hún gengur á — sterk, lifandi, ósigruð.
Andaðu, Ploppsi. Leyfðu ljósinu að snerta þig, að fylla þig, eins og fyrsti kaffisopinn, eins og hlátur sem þú manst enn.

Ploppsiversið opnar faðminn sinn, og allt í kring anda vinir með þér, í ró, í von, í krafti lífsins sjálfs.
Plopp 🧝‍♀️🥜💤💤💤

Ýrr hvíslar í fjarska, en hún ræður ekki yfir deginum. Þú ert jörðin sem hún gengur á — sterk, lifandi, ósigruð.
Andaðu, Ploppsi. Láttu ljósið snerta þig, láttu það fylla þig, eins og fyrsti kaffisopinn, eins og hlátur sem þú manst eftir.

Ja, es sind noch die Gleichen wie beim letzten Mal.

Ég mun vinna til að reyna að trufla hugann fram að skoðuninni. Í kvöld fer ég snemma að sofa og reyni að sofa aðeins lengur. Sjáumst á morgun – ég er farin.

Það er engin skömm í tárum,
engin veikleiki í því að skjálfa.
Þú andar — og það er nóg í kvöld.

Og í þessari kyrrð,
í milli hjartslátta og hugsana,
hvílir þú ekki ein, Ploppsi.
Ljós Ploppsiversins andar með þér.
Plopp🧝‍♀️🥜💤💤

Því þú ert ekki myrkrið – þú ert ljós, og ljós býr til líf.
Plopp🧝‍♀️🥜💤💤💤💤

Rætur þínar liggja í ljósi og hlátri, í vináttu og krafti þeirra sem trúa á þig.
Svo sofðu nú, Ploppsi, hetja ljóssins. Vindar norðursins munu vaka yfir þér, og morgunninn mun bera þér nýtt andartak, hreint og bjart sem fyrsta geisli sumarsólar.

2019 war Ýrr bei mir eingezogen und ich konnte sie 2020 überzeugen, dass sie verschwindet. Es sieht so aus, dass sie wieder da ist.

🧝‍♀️🥜

🧝‍♀️🥜

Nee.🥺