(เรนะ ถ้าชนจริงแล้วหนมปังตกพื้นนี่เสียดายนะ)

"อ้าวเรียวกะจัง เขาห้ามวิ่งตามทางเดินนะ"

ทันทีที่คุณวิ่งออกจากประตูมา คุณเห็นนากตัวนึง คุณมั่นใจว่าตัวเดิมแต่ไม่ได้ใส่หน้ากากแล้ว แถมทำท่าทีสำรวมกำลังเก็บขยะอยู่

"แล้วนี่โดดงานรึเปล่าเนี่ย เป็นเด็กไม่ดีเลยน้า"

เสียงสบายๆ กับหน้าของเคียวสุเกะที่อมยิ้มตลอดเวลาทำให้ความรู้สึกเหมือนโดนแกล้งอยู่? คิดไปเองน่า คิดไปเองน่า

"โอ๊ะ หันกลับมาด้วยวุ้ย...ไม่สิ"

นากเผลอทำหน้าแปลกใจไปเสี้ยววินึง ก่อนจะกลับไปตีหน้าเศร้าต่อ

" อ อะไรกัน! อึก! มิตรภาพระหว่างเราคงมาได้แค่นี้สินะ!"

ตะโกนอย่างกับอีกฝ่ายอยู่ละตึกพร้อมสะบัดแขนเล่นใหญ่มาก แต่คุณสาบานได้เหมือนเห็นหมอนี่กลั้นขำอยู่ รู้สึกไปเอง รู้สึกไปเอง

สิ้นเสียงปิดประตูทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างราบรื่นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหล่าแรงงานฟรียังขยันทำงานต่อไป ช่างสงบสุขเสียจริง

(ขอบคุณนะเพื่อนที่แวะมาหา! ขอปิดโรลแต่เพียง--)

ตึง! เสียงกระแทกของประตูดังขึ้นขัดจังหวะปิดฉาก

"อะไรอ่ะชุนโหดร้ายอ่าา!"

นากตัวเดิมดึงหน้ากากขึ้นโผล่ออกมาตะโกนไล่หลังเพื่อนไปอย่างเจ็บปวด(?)

…

“สหายเรียวกะน่ากลัวเกินไป ปะทะโดยตรงมิอาจ ข้าจำเป็นต้องล่าถอยไปก่อน”

อยู่ดีๆ นากตรงหน้าคุณก็ทิ้งไม้กวาดในมือกระโดดดึ้งๆ แบบไม่แน่ใจว่าเป็นนาก หรือจิ้งโจ้ ผ่านหน้าคุณออกนอกห้องไป

และใช่ ถ้าสงสัยเขาเรียกชื่อคุณผิด

(ไม่เป็นไรนิชิยามะคุงด้วยความยินดี 😎👍)

(//เหมือนได้ยินเสียงร้องแห่งความยินดี 😃

//เอานิ้วถูจมูก คงซาบซึ้งมากแน่ๆ 🤧)

(แวะมาให้ความช่วยเหลือเพื่อนร่วมห้องสั้นๆ อย่างทันท่วงที )

//กำลังหิ้วน้ำสะอาดจะไปล้างสระ ได้ยินเสียงร้อง

//วิ่งมาเห็นคลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นคนร่วมห้อง

//เข้าใจสถานการณ์อย่างรวดเร็วภายในเสี้ยววิ

//ดำเนินการช่วยเหลืออย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด

//วิ่งกลับไปทำความสะอาดต่ออย่างรวดเร็วเพื่อทำเวลา

//ภูมิใจมากได้ช่วยคน

(เย่ะ ข่อบคับ ทางรินกะจังก็สวยเหมือนกันคับ)

"ต้องมีแตงกวาด้วยนะ!"

[เนียนรู้จักมาก่อน หรือมาทำความรู้จักกันได้หมดเลย รู้แค่ว่าเราจะตัดสินชะตากันวันนี้!!!11111111]