ΣερΣελο

Σανό, μήπως ;

Θα ξεράσω σαν την Σμέρνα

Στο διάλειμμα πεζοπορίας σε βουνό με χιονάκι, στέκομαι δίπλα στο κορμό ενός δεντρου και τότε -σε τέλεια παραλλαγή-ανοίγει τις τεράστιες πανέμορφες ματούκλες της και με κοιτάζει ....Ήταν "αόρατη"....Τόσο κοντά μου !!!!

Δίκιο έχεις, αλλά δεν είναι δική μου. Επρεπε να το γράψω.Οταν ζω κάτι όμορφο, το κρατάω στο μυαλό μου.