'เจ้านี่ยังไม่ยอมแพ้อีกรึไง?' เจียงซือฉงคิด ดีนะ ประสบการณ์การดูละครของเขาช่ำชองมาพอควร เลยพอต่อได้

"น่าเศร้าหน่อยนะที่ยุคของข้าไม่มีเครื่องแสดงตัวตนดั่งที่เจ้าขอ"

"เพราะอะไรน่ะหรือ?" สบัดผมไป 1 ที เหมือนแอค–ใช่ เขาก็แอคจริงๆ– เขาคิดว่ามีแสงคิระคิระกระจายออกเป็นแบคกราวน์ประกอบ
"ราชาไม่อยู่ภายใต้สิ่งใด แม้แต่พระราชลัญจกรส่วนตนดั่งที่เจ้าขอมา"

เหมือนกับหมาป่ายามราตรี 2 ตนมาเจอกัน

มือซ้ายยกดันสันแว่นขึ้น เจียงซือฉงเชิดหน้าดูเย่อหยิ่ง เขาสวมบทบาทโดยคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าความมืดเหมือนกับซีรีส์ที่ดูเมื่อคืน

“เจ้านี่พูดอะไรตลกใช้ได้นะ“
”คนที่ต้องเป็นพสกนิกรข้า มันต้องเป็นเจ้าต่างหากล่ะ—!“

ท้ายกิจกรรมสามารถรับของหนึ่งชิ้นจากคนในชมรมได้ โดยสามารถสุ่มได้ที่ชินดัน

>>> th.shindanmaker.com/1255232

💖ขั้นตอนการเข้าชมรม
ผู้สนใจทำตามวิธีการเข้าชมรมตามที่แจ้งในโพสต์โปรโมท ถ้าเป็นการแจ้งขอเข้าชมรมกับสมาชิกชมรมสามารถทำได้ทั้ง
>>โรลในหน้าโพสที่โควทไป / หลังไมค์แบบตัวละครกับเจ้าของโพสกิจกรรม

“หากมีเวลาว่างมาทำที่คั่นหนังสือด้วยกันเถอะ!”

💖การเข้าร่วมกิจกรรม
สร้างสรรค์ที่คั่นหนังสือของตัวเองโดยสามารถใส่จินตนาการได้เต็มที่ ทางชมรมจะเตรียมที่คั่นเปล่าๆ ไว้ให้ ผู้เข้าร่วมสามารถโควทโพสนี้เพื่ออวดผลงานได้และจะสุ่มหนึ่งในสมาชิกไปปพูดคุยด้วย

ที่คั่นเปล่า : shorturl.asia/FbSrp

(อัพเดท (2)
ทางสภานักเรียนอนุมัติเรียบร้อยนะคะ
ดอคชมรมนะคะ 🌻)
shorturl.asia/Ka02M

(3 เสาหลักห้องผมสุดยอดด!)

หากมิซุฮิเมะสังเกตดีๆ เธอคงหาตัวการที่ทำลายปราสาททรายของเธอได้ แต่ตอนนี้เธอหดหู่เกินไป

'อ๊าาา ลืมไปเลย!'

แต่ความจริงของภาพเบื้องหน้าทำเอารอยยิ้มของเด็กสาวหายไปในทันตา

กองทรายหายไป เหลือแต่เพียงซากปรักหักพังของมัน มิซุฮิเมะยืนอึ้งเหมือนแผ่นซีดีสะดุด ค้างอยู่แบบนั้น เสียงนกนางนวลฝูงหนึ่งใกล้ๆ ดังอย่างต่อเนื่องราวกับกำลังหัวเราะเยาะเด็กสาว ปลายปีกของพวกมันมีเศษทรายติด เคลือบเหมือนกับเป็นกลิตเตอร์
+

เธอลุกหายไป ทิ้งให้ปราสาทแสนสวยตั้งตระหง่านอยู่โดดเดี่ยว เด่นเป็นสง่าอยู่อย่างนั้น

5 นาที

10 นาที

15 นาทีผ่านไป ในที่สุดมิซุฮิเมะก็กลับมา ในแขนของเธอมีเปลือกหอยหลากหลายชนิดที่ไปตามเก็บมา เธอดูมีความสุขจากการไปเดินเก็บเปลือกหอยพวกนี้ ภาพในหัวจินตนาการถึงการนำพวกมันไปตกแต่งปราสาททรายแสนสวยที่รออยู่
+

"ต้องเติมแบบนี้...และแบบนี้ อื้อ ใช่" มิซุฮิเมะพึมพำ ส่วนฐานเริ่มมีเค้าโครงขึ้นบ้าง ทั้งสี่เหลี่ยมเล็กและใหญ่ หลังคาสูงแหลม เดาได้ไม่ยากว่านี่คือปราสาทอย่างแน่นอน มิซุฮิเมะนั่งก่อปราสาททรายอยู่ราว 30 นาทีได้ ผลคือมันออกมาสวยงามกว่าที่เด็กสาวคิด

"เหมือนจะมีอะไรขาดหายไปแฮะ..." เธอว่า "ถ้ามีอะไรสักอย่างมาช่วยตกแต่งล่ะก็..."
+

เด็กสาวนั่งกอดเข่าลงบนพื้นทรายหยาบสีทอง หลับตาพริ้มรับลมเย็นๆ ของทะเล ฟังเสียงคลื่นน้ำที่เล่นล้อไปกับบรรยากาศที่สงบสุขในเวลาเย็นเช่นนี้

มิซุฮิเมะนั่งอยู่อย่างนั้นราว 15 นาทีได้ เธอพอใจกับความสงบที่ได้รับแล้วคงกล่าวเช่นนั้นได้ เธอเปลี่ยนท่านั่งมาเป็นแบบที่สบายและเริ่มกวาดทรายมากองอยู่ข้างหน้า พยายามจะปั้นอไรบางอย่างขึ้นมา
+