จู่ก็ๆ ถูกใครบางคนหัวโขกเข้าจมูกเข้าอย่างจัง
โชเฮย์เซไปเล็กน้อย จับคว้าอะไรก็ตามเพื่อค้ำยืน มันความรู้สึกเจ็บแสบเสียจนกุมมือปิดไว้ ของเหลวสีแดงเริ่มปริไหลออกมาจากโพรงทั้งสอง
บ้าจริง... เลือดกำเดาไหลซะแล้ว
[HP โชเฮย์ เหลือ 2, เนื้อยังอยู่กับชิออน]
จู่ก็ๆ ถูกใครบางคนหัวโขกเข้าจมูกเข้าอย่างจัง
โชเฮย์เซไปเล็กน้อย จับคว้าอะไรก็ตามเพื่อค้ำยืน มันความรู้สึกเจ็บแสบเสียจนกุมมือปิดไว้ ของเหลวสีแดงเริ่มปริไหลออกมาจากโพรงทั้งสอง
บ้าจริง... เลือดกำเดาไหลซะแล้ว
[HP โชเฮย์ เหลือ 2, เนื้อยังอยู่กับชิออน]
และเหมือนจะได้ผล ผู้จัดการร้านใจอ่อน ยอมปล่อยเขาลง ทันทีที่หล่อนละความสนใจ หันหลังเดินไปจะเอ็ดคนอื่นๆ
โชเฮย์ก็หันมามองเซโซอย่างกินเลือดกินเนื้อ และเป็นอย่างที่สีหน้านั้นบ่งบอก ใช้ต้นหอมสองลำปักชำลงบนหัวอย่างไร้ปราณี
นี่คือบทลงโทษของผู้ที่ขี้ฟ้อง!
@chiritori-kmi.bsky.social
[HP เซโซ -5 ออกจากสนาม, เนื้อยังอยู่ที่ชิออน]
และเหมือนจะได้ผล ผู้จัดการร้านใจอ่อน ยอมปล่อยเขาลง ทันทีที่หล่อนละความสนใจ หันหลังเดินไปจะเอ็ดคนอื่นๆ
โชเฮย์ก็หันมามองเซโซอย่างกินเลือดกินเนื้อ และเป็นอย่างที่สีหน้านั้นบ่งบอก ใช้ต้นหอมสองลำปักชำลงบนหัวอย่างไร้ปราณี
นี่คือบทลงโทษของผู้ที่ขี้ฟ้อง!
@chiritori-kmi.bsky.social
[HP เซโซ -5 ออกจากสนาม, เนื้อยังอยู่ที่ชิออน]
ต้องขอบคุณใบหน้าที่รักษามาตั้งแต่เด็ก ถ่ายทอดพันธุกรรมจากรุ่นสู่รุ่นนี้ที่ทำให้เขาไม่ถูกโยนออกจากมาร์เก็ตในทันที เขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อพิชิตใจเธอ!
+
ต้องขอบคุณใบหน้าที่รักษามาตั้งแต่เด็ก ถ่ายทอดพันธุกรรมจากรุ่นสู่รุ่นนี้ที่ทำให้เขาไม่ถูกโยนออกจากมาร์เก็ตในทันที เขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อพิชิตใจเธอ!
+
เขาไม่ยอมเสียโอกาสให้หลุดมือไป โอกาสที่จะแก้แค้นให้ทาโอะ
คว้าต้นหอมอีกหนึ่งลำมาถือไว้กลายเป็นอาวุธสองมือ พุ่งโจมตีใส่ทานากะที่หมดเรี่ยวหมดแรงอีกครั้งด้วยฝีเท้าของนักซิ่งรถเข็นซุปเปอร์มาเก็ต!
ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ต้นหอมลำเดียวที่ฟาดหน้าเขา แต่เป็นถึงสอง!
— @isamu-kmi.bsky.social
[ทานากะ HP -5 ออกจากสนาม, เนื้อยังอยู่ที่ชิออน]
เขาไม่ยอมเสียโอกาสให้หลุดมือไป โอกาสที่จะแก้แค้นให้ทาโอะ
คว้าต้นหอมอีกหนึ่งลำมาถือไว้กลายเป็นอาวุธสองมือ พุ่งโจมตีใส่ทานากะที่หมดเรี่ยวหมดแรงอีกครั้งด้วยฝีเท้าของนักซิ่งรถเข็นซุปเปอร์มาเก็ต!
ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ต้นหอมลำเดียวที่ฟาดหน้าเขา แต่เป็นถึงสอง!
— @isamu-kmi.bsky.social
[ทานากะ HP -5 ออกจากสนาม, เนื้อยังอยู่ที่ชิออน]
กระชับต้นหอมไว้แน่น พุ่งเข้าใส่ทานากะ ฟาดต้นหอมไปที่หน้าของทานากะเต็มแรง กลิ่นฉุนของต้นหอมและความเจ็บนี้จะต้องติดตัวเขาไปทั้งวัน!
— @isamu-kmi.bsky.social
[Hp ทานากะ -3, เนื้อยังอยู่กับเซโซ]
กระชับต้นหอมไว้แน่น พุ่งเข้าใส่ทานากะ ฟาดต้นหอมไปที่หน้าของทานากะเต็มแรง กลิ่นฉุนของต้นหอมและความเจ็บนี้จะต้องติดตัวเขาไปทั้งวัน!
— @isamu-kmi.bsky.social
[Hp ทานากะ -3, เนื้อยังอยู่กับเซโซ]
เขาต้องเอาคืน!
ความโกรธเกรี้ยวของผู้เข้าใจความงามของสตรีที่ถูกบ่มสอนมาตั้งแต่วัยเยาว์ทำให้เลือกหยิบอาวุธขึ้นสู้ซึ่งนั่นก็คือ ต้นหอม
+
เขาต้องเอาคืน!
ความโกรธเกรี้ยวของผู้เข้าใจความงามของสตรีที่ถูกบ่มสอนมาตั้งแต่วัยเยาว์ทำให้เลือกหยิบอาวุธขึ้นสู้ซึ่งนั่นก็คือ ต้นหอม
+
ทาโอะ เด็กสาวตัวเล็กไร้ทางสู้ถูกทานากะรังแก เธอรัองไห้ ใบหน้าอันงดงามแปดเปื้อนด้วยไข่ไก่ส่งกลิ่นเหม็นคาวอันไม่พึงประสงค์
นี่ไม่ใช่สิ่งที่สตรีจะสมควรได้รับ
+
ทาโอะ เด็กสาวตัวเล็กไร้ทางสู้ถูกทานากะรังแก เธอรัองไห้ ใบหน้าอันงดงามแปดเปื้อนด้วยไข่ไก่ส่งกลิ่นเหม็นคาวอันไม่พึงประสงค์
นี่ไม่ใช่สิ่งที่สตรีจะสมควรได้รับ
+
เจ็บแทบร้องจ๊ากเลยล่ะ แต่เม้มปากกลั้นไว้อยู่
[HP โชเฮย์ เหลือ 8, เนื้อยังอยู่กับเขา]
[คิโยเทรุได้รับหงอนโชเฮย์???]
เจ็บแทบร้องจ๊ากเลยล่ะ แต่เม้มปากกลั้นไว้อยู่
[HP โชเฮย์ เหลือ 8, เนื้อยังอยู่กับเขา]
[คิโยเทรุได้รับหงอนโชเฮย์???]
ณ ด้านหลังของเขา รถเข็นซุปเปอร์มาเกตกำลังวิ่งตามไล่หลัง คนเข็นคือโชเฮย์นั่นเอง
ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นราวกับรถแข่ง พุ่งชนใส่ทานากะเข้าอย่างจัง แล้วฉกชิงเนื้อไปต่อหน้าต่อตาเขา
[โชเฮย์แย่งเนื้อสำเร็จ!!]
ณ ด้านหลังของเขา รถเข็นซุปเปอร์มาเกตกำลังวิ่งตามไล่หลัง คนเข็นคือโชเฮย์นั่นเอง
ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นราวกับรถแข่ง พุ่งชนใส่ทานากะเข้าอย่างจัง แล้วฉกชิงเนื้อไปต่อหน้าต่อตาเขา
[โชเฮย์แย่งเนื้อสำเร็จ!!]
แต่ฝีเท้านั่นชะงักค้าง ตกใจกับภาพที่เห็น หนุ่มหน้าตาดีที่ถูกทิ่มจมูกสองรู
ช่างไม่น่าดูเอาเสียเลย
[ไม่มีใครถูกขลุ่ยชิโนบุเอะทำร้าย เนื้อยังอยู่ในมือฮิเอย์]
แต่ฝีเท้านั่นชะงักค้าง ตกใจกับภาพที่เห็น หนุ่มหน้าตาดีที่ถูกทิ่มจมูกสองรู
ช่างไม่น่าดูเอาเสียเลย
[ไม่มีใครถูกขลุ่ยชิโนบุเอะทำร้าย เนื้อยังอยู่ในมือฮิเอย์]
“โห-” เขาเพ่งสายตาลงเช่นกันพยายามสำรวจทัศนวิสัยรอบๆ อันบวมเบี้ยวผ่านเลนส์กระจก
”นี่..“
หันกลับมาทางริโอะ ก่อนจะเริ่มปวดตาจนหยีหลับตาลงครู่หนึ่ง และส่งแว่นคืนให้กับเจ้าของ
“นี่แทบเหมือนจะตาบอดแล้วมั้งเนี่ย”
เขานึกไม่ออกเลยว่าด้วยค่าสายตานี้ใช้ชีวิตลำบากขนาดไหน เข้าใจขึ้นมาเลยว่าทำไมเพื่อนบอกไม่มีแว่นแล้วไม่สบายใจ
“โห-” เขาเพ่งสายตาลงเช่นกันพยายามสำรวจทัศนวิสัยรอบๆ อันบวมเบี้ยวผ่านเลนส์กระจก
”นี่..“
หันกลับมาทางริโอะ ก่อนจะเริ่มปวดตาจนหยีหลับตาลงครู่หนึ่ง และส่งแว่นคืนให้กับเจ้าของ
“นี่แทบเหมือนจะตาบอดแล้วมั้งเนี่ย”
เขานึกไม่ออกเลยว่าด้วยค่าสายตานี้ใช้ชีวิตลำบากขนาดไหน เข้าใจขึ้นมาเลยว่าทำไมเพื่อนบอกไม่มีแว่นแล้วไม่สบายใจ