(.คาบแล้วเก็กกว่าเดิม)

"อือ เราอยู่ห้องAน่ะ“

พยักหน้าช้าๆแล้วทำท่าคิด

”ตอนนี้คนเยอะมาก ใว้เราค่อยไปกันก็ได้“

”แล้วปิดเทอมสนุกมั้ย..“

“นั่นสินะ ปีสุดท้ายแล้วสินะ ”

ชินทาโร่พูดขึ้นมาอย่างใจหายพร้อมกับกลีบซากุระที่พัดผ่านตัวทั้งสองคนไป เป็นสัญญาณของการเริ่ทต้นใหม่ที่อบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิครั้งสุดท้าย

“อือ อรุณสวัสดิ์ ได้ดูห้องรึยัง”

ยิ้มให้นิดหน่อยแล้วล้วงกระเป๋ากนะโปรงส่งลูกอมรส้กลือให้

“เอานี่ เอาไปสิ ต้อนรีบเปิดเทอม”

“มะ- ไม่ใช่นะ เรากำลังจะเก็บไปทิ้งน่ะ..“

รีบลุกขึ้นปัดกระโปรงแล้วกระแอมไอแก้เขิน

”ว่าแต่คุโรซาวะมาทำอะไรตรงนี้มืดๆหรอ“

‘ไม่ใช่ว่าเข้าใจผิดเหมือนกันหรอกนะ....’

“อืม เรามุราซากิ ชินทาโร่ ปี3ห้องA ดีจังเลยนะที่เก็บได้พอดี ของสำคัญมากเลยใช่มั้ย?”

มองไปทางรุ่นน้องด้วยสายตาอ่อนลง

”เมี๊ยวๆ มานี่เร็ว ดึกๆมันอันตรายนะ“

ชินทาโร่กำลังย่อตัวคุยกับแมวสีขาวที่ดูนิ่งผิดปกติ มันนอนตัวใหญ่อยู่ตรงมุมสวนสาธารณะ

”มานี่มา- อะ ถุงพลาสติกหรอกหรอ หวังว่าจะไม่มีใครเห็นนะ....“

เธอหน้าแดงด้วยความอาย

"อือ เราไปดูมาแล้ว ห้องAน่ะ“

ชินทาโร่มองเพื่อนสาวปีเดียวกันด้วยสายตาที่อ่อนลงเล็กน้อย

”ไปดูด้วยกันอีกรอบมั้ย ตอนนี้ยังเช้าอยู่คนไม่เคยเยอะหรอกนะ“