“ได้ 1 คะแนน...”

แต่พอย้อนกลับไปมองกระดาษทดตัวเองก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่

“ ไม่ชอบคณิตศาสตร์จริง ๆ เลย ”

( แต่ภาพด้านล่างคืออะไรน่ะ- )

อ อ่าว (⁠´⁠°̥̥̥̥̥̥̥̥⁠ω⁠°̥̥̥̥̥̥̥̥⁠｀⁠)

ทั้งๆที่ชิงุเระมั้นใจว่ารอบนี้อีกคนต้องกินแน่ๆแต่กลับโดนปัดทิ้งแบบไม่มีเยื่อใยส่ะงั้น

แล้วอะไรคือการทอยลูกเต๋า (แถมคุยกับเต๋าด้วย?) ทันทีเหมือนที่ชวนเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้น !??

แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เลย เลยได้แต่นั้งไหล่ตกใส่อีกคน

แต่เกมก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป... ผลลัพธ์ที่ได้บนหน้าลูกเต๋าคือ 7

เขาปรับบุคลิกให้นั้งหลังตรงดั่งเดิม ก่อนพูดต่อโดยไม่ลืมคีพคาร์แรคเชสเชียร์แคท

" ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างเท่าไหร่นะครับ "

เห็นชายตรงหน้าบ่นอยากได้แต้ม 9 แต่ผลที่ได้ออกมาเป็น 6 ส่ะงั้น

" ได้รับ Drink me ฟรีอีกแล้วนะครับเนี่ย "

ตัวหมากของอีกคนอยู่ที่ช่อง ' ได้รับน้ำชาจากกระต่ายเดือนสาม ' เป็นครั้งที่สอง

" ถ้าเบื่อการทานแบบเดิม สนใจรับคุกกี้ไปทานเพิ่มไหมครับ "

มองตามลูกเต๋าที่เออิจิคุงทอยไม่นานนัก ก็ได้ผลแต้มที่ปรากฏออกมา เหมือนว่าจะเป็น

6

" นี้ก็เป็นเทิร์นที่สามแล้วสินะครับ เอาล่ะ ๆ การเดินทางของอลิซคุงในครั้งนี้ ดูเหมือนจะหยุดลงที่ช่อง "

พูดด้วยน้ำเสียงยิ้มแย้ม โดยไม่ลืมที่จะมีรอยยิ้มประดับหน้า พลางใช้นิ้วชี้ค้างไว้ที่ตำแหน่ง ' เส้นทางที่ว่างเปล่า ' บนแผ่นบอร์ดเกม

พลางอธิบายต่อทันทีไม่ปล่อยให้เกิดความเงียบนาน

เขารออีกคนทอยลูกเต๋าสักครู่ พลางคิดเรื่อยเปื่อย บางทีชายตรงหน้าอาจจะหาคนร้ายที่ฆ่าอลิซคนแรกได้จริง ๆ ก็ได้

" รอบนี้โชคดีจังนะครับ ได้แต้มที่ 7 เลยล่ะ "

ชิงุเระยิ้มกว้างพร้อมพูดน้ำเสียงร่าเริง ก่อนหยิบจับตัวหมากของอีกคนเดินไปเรื่อย ๆ

" เอาล่ะ ๆ เหมือนว่าตอนนี้เราจะเดินทางมาสู่ช่อง ' ฟังสิ่งที่เชสเชียร์แคทบอก ' ล่ะครับ "

มาตกที่ช่องที่เกี่ยวกับตัวเขาส่ะงั้น

คนตรงหน้าดูจริงจังกับเกมมากจนเขาได้แต่แอบบ่นในใจ ไม่มีอารมณ์ขันเอาส่ะเลย

ถึงจะเสียดายที่ชวนคนตรงหน้ามาชิมคุกกี้ (มรณะ) บูธตนเองไม่ได้ก็ตาม แต่เกมก็ยังคงต้องดำเนินต่อไปตามบทบาทที่ควรจะเป็น

" เอาล่ะ ๆ ไหนดูสิว่าอลิซคุงจะได้แต้มเท่าไหร่กันนะครับ "

ชะโงกหน้ามองผลลัพธ์บนหน้าลูกเต๋า อันนึงคือ 4 อีกอันคือ 1

" รอบนี้ได้ที่ 5 ล่ะครับ "

หน้าลูกเต๋าของอีกฝ่ายปรากฏผลรวมออกมาได้ที่ 9

แต้มสูงไม่น้อย

" นี้เป็นเทิร์นที่ 2 แล้วสินะครับ เอาล่ะ เหมือนอลิซคุงจะก้าวเท้ามาสู่ช่อง ' ได้รับน้ำชาจากกระต่ายเดืนอสาม ' "

เขาไม่รอช้าอธิบายให้อีกคนฟังต่อ

" ยินดีด้วยนะครับอลิซคุงได้รับ Drink me ฟรี 1 ขวด ล่ะ ! "

ชิงุเระได้แต่แอบคิด ชายตรงหน้าโชคดีชะมัดได้ขนมฟรีแล้วยังมาได้น้ำฟรีหนึ่งขวดอีก

ยื่นลูกเต๋าให้อีกฝ่ายทอยต่อ รอผลลัพธ์สักครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ

“ แต้มที่ได้คือ 8 หารครึ่งคือ 4 สินะครับ แต่ตอนนี้เราผ่านจุดเริ่มต้นมาแล้ว แต้มไม่โดนหารแล้วล่ะครับ ”

พูดพลางใช้นิ้วเลื่อนตัวหมากของคนตรงหน้าไปด้วย

และมาหยุดที่ช่อง ‘ เลือกทานขนมหวานของผู้ไม่หวนคืน ‘ และเริ่มสาธยายต่อ

" มาดูผลรอบนี้กันดีกว่าครับ "

เขารออลิซตัวน้อยทอยจนเสร็จสักครู่ ได้ผลบนหน้าลูกเต๋าออกมาคือ 7 เป็นแต้มที่ถือว่าเยอะพอสมควร

" ตอนนี้อลิซซังได้ก้าวเท้ามาสู่ช่อง ' ถูกรบกวนจากดอร์เมาส์ ' แล้วนะครับ "

เหมือนว่านี้จะเป็นครั้งแรกที่อลิซผู้มาเยือนได้ก้าวมาสู่ช่องนี้

" เอาล่ะ เรามาร่วมไขปริศนาจากดอร์เมาส์กันดีกว่า "

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงยิ้มแย้ม และไม่ลืมที่จะนำการ์ดดอร์เมาส์ออกมาวางไว้

" เหมือนว่าผลแต้มในรอบนี้คือ 9 นำไปหารครึ่งก็จะได้ 4 แต้ม มาดูกันดีกว่าว่าอลิซจะเก้าเท้าไปสู่ช่องไหนกัน "

มือเรียวเริ่มเดินตัวหมากต่อไปตามจำนวนแต้ม ก่อนมาหยุดอยู่ที่ช่อง 'เลือกที่จะรับฟังความคิดเห็นของ ???'

โชคดีไม่น้อย ดูท่านี้จะเป็นรอบสองแล้วที่ได้มาหยุดอยู่ที่ช่องนี้

" อลิซ เจ้าจงเลือกมาสิอยากจะฟังความคิดเห็นของใครที่มีต่อ ราชินีแดง

กระต่ายขาว,เมดเฮทเตอร์,เชสเชียร์แคท "

การที่เออิจิคุงจริงจังกับเกมแต่ในขณะเดียวกันอาสึกะซังก็ดูปวดหัวตุ้บแบบนี้ เห็นแล้วเขาก็อดอมยิ้มออกมาไม่ได้

การเป็นสต๊าฟก็สนุกดีเหมือนกัน ( เพราะถ้ามาเล่นเองก็คงสภาพไม่ต่าง )

" ดูเหมือนรอบนี้อลิซซังจะดวงขึ้นนะครับ ได้แต้มมากถึง 11 แต้มเลย "

" ถึงจะน่าเสียนิดหน่อยที่ต้องถูกหันเหลือ 5 ก็เถอะ แต่ผลของการโดนหดตัวก็หายไปเรียบร้อยแล้วนะครับ "

แต้มที่ปรากฏออกมาคือ 7 แต่เนื่องจากเอฟเฟคโดนหารครึ่ง ทำให้แต้มเหลือเพียง 3 เท่านั้น

ทำให้อีกฝ่ายตกลงไปสู่ช่อง ' ร่วมปาร์ตี้น้ำชา '

" อลิซคุงอยากจะเข้าร่วมปาร์ตี้น้ำชาของกระต่ายเดือนสามไหมครับ ถ้าเข้าร่วมจะสามารถถามอะไรก็ได้กับคุณกระต่ายนะครับ "

พูดจบเชสเชียร์แคทก็ไม่ลืมที่จะส่งรอยยิ้มกว้างให้อีกฝ่าย

“....”

ไม่มีเสียงตอบกลับไป

เขากำลังจะเข้าโรงเรียนแล้ว แต่ก็ดันสะดุดตากับชายตรงหน้า

เหมือนเปิดเทอมนี้จะมีคนเอาขนมมาแจกแฮะ เขาพยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนจะหยิบขนมจากอีกฝ่ายมาแบบสุ่ม ๆ โดยไม่ลืมจะขอบคุณ

“ โอ๊ะ ขอบใจนะครับ ”

ได้คุกกี้ช็อคโกแลตมาแหละ ลองพิจารณาดูจากมุมไหนก็ดูเป็นคุกกี้ช็อคโกแลตธรรมด๊าธรรมดา คงไม่มีพิษภัยอะไรหรอกมั้ง

เลยตัดสินใจกัดไปคำนึง

“ ......... ”

( ขอแจมหน่อยนะคะะ )

มีคนมาแจกของด้วย ดีจังนะ คิดจบก็ยื่นมือไปรับมา

” ... น แน่ใจนะครับ ว่าอันนี้เป็นเครื่องราง “

น้ำเสียงตะกุกตะกัก ค่อนข้างคาดไม่ถึง จึงได้แต่ยืนยิ้มถือเครื่องราง(?)ค้างไว้

( ยืนยันตัวตนเรียบร้อย ขอแวะมาเทสหน่อยค่ะ ใครเห็นแวะมาให้ขนมเด็กคนนี้หน่อยค้าบ 🥺 )