Bir sürü dram filmi izledikten sonra realiteye dönüp bakınca "iyi ya hayat fena değilmiş" desem ancak kendime gelirim gibi. Öyle bir negatiflik var üzerimde.

Herkesi memnun etmeye çalışmak zor ama iş yerinde herkesin memnun olmasını sağlamaya çalışmak işkence.

Yağışlı havalar inanılmaz bir huzur veriyor bana.

Başkalarının vücudunu bilemem ama benim vücudumun %70'i kaygıdan oluşuyor.