(น่ารักหนิ)

@toga-kmi.bsky.social

ดีใจจนเกือบปรบมือแปะๆให้กับทั้งสองคน อย่างน้อยๆเขาก็ยังคงคีพการแสดงเอาไว้อยู่อย่างเต็มที่

"จริงด้วยสิครับ ลองดึงออกมาดูมั้ย"

"อาจจะเป็นหลักฐานใช้ตามหาตัวคนร้ายได้ก็ได้นะครับ!"

@sumire-kmi.bsky.social

เขาก้าวถอยหลังให้ทั้งสองได้สำรวจพื้นที่อย่างเต็มที่ สายตาก็คอยสอดส่องมองเพื่อนในชมรมที่ยืนอยู่ด้วยกันว่าเขาจะต้องทำยังไงต่อ

อีกส่วนหนึ่งก็คือมองหาคนที่เขากลัวนักหนาอยู่นั่นแหละ

"อาจจะมีอะไรแปลกๆอยู่แถวนั้นก็ได้นะครับ"

@sumire-kmi.bsky.social

ได้ยินเสียงพูดคุยก็ทำได้แค่ยิ้มเจื่อนส่งให้

'ถ้าพูดแบบนั้นจะไม่โดนอุเอซูงิซังต่อยเอาทีหลังใช่มั้ยมิจัง..'

เขายกมือขึ้นมาระดับใบหน้า ถึงเวลาเขาต้องบอกใบ้อะไรบ้างแล้ว

"อ๊ะ... ลองดูบริเวณรอบๆดูมั้ยครับ อาจจะเจออะไรที่เป็นประโยชน์ก็ได้"

@sumire-kmi.bsky.social

เขามองซ้ายมองขวาอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าคนที่เขากลัวไม่ได้อยู่ใกล้ๆแล้วถึงฮึ้บหนึ่งครั้งเพื่อตอบคำถามดีๆ ถูกต้องแล้วล่ะ ที่แสดงเหมือนกลัวจริงก็เพราะกำลังกลัวอยู่ยังไงล่ะ! แต่กลัวเพื่อนในชมรมต่างหาก

"ถ้าเป็นคนน่าสงสัยมีเด็กผู้หญิงคนนึงที่โผล่ไปทุกที่เหมือนหายตัวได้เลย"

เขามองไปทางเพื่อนสาวที่นอนแหมะสลับกับผู้เล่นทั้งสอง

"ส่วนตกลงมายังไง ผมไม่ทันเห็น...."

@sumire-kmi.bsky.social

เด็กหนุ่มชุดน้ำตาลดูขี้กลัวอยู่เป็นทุนเดิม เขาหันมามองด้วยท่าทางอึกอักสลับกับมองรอบๆไปมาก่อนจะเอ่ยตอบ

"คะ คือ มีเสียงกรี๊ดดังตรงนี้"

"ละ แล้วก็มีเด็กผู้หญิง เอ่อ ระ ร่วงลงมา.."

ความวิตกกังวลทำให้เขาพูดติดอ่าง แต่ก็พยายามจะให้ข้อมูลให้มากที่สุด

@sumire-kmi.bsky.social

"งั้นผมเองก็ไปช่วยตรงสถานที่กับทามาโมะซังด้วย"

เขายกมือขึ้นเห็นด้วยกับเด็กสาวห้องเดียวกัน

"นอกจากสถานที่ ถ้าอยากให้ช่วยตรงไหนก็เรียกไปช่วยเสริมได้ทุกเมื่อเลยครับ"

@hiroko-kmi.bsky.social

"พอจะรู้แล้วครับว่าทำไมงบประมาณมันถึงบานปลาย"

หลังจากที่ได้ฟังรายละเอียดจากเด็กสาวท่าทางน่ากลัว ที่รายละเอียดน่าสนใจมักจะมาพร้อมกับสเกลงานที่ใหญ่ขึ้นไปด้วยมันเป็นแบบนี้นี่เอง

"แปลว่าเราต้องใช้พื้นที่เยอะมากเลยใช่มั้ยครับ"

@hiroko-kmi.bsky.social

(อ๊ากกก ขอโทษจริงๆครับ ขอโทษสังคม ผมผิดไปแล้ว ตอนนี้แก้ไขแล้วนะครับ อ๊ากกกกกก😭🙌🙌)

เขาเดินเข้าไปดูเอกสารในมือของเพื่อนร่วมห้องและรูมเมทอย่างยาโยอิคุงใกล้ๆ ด้วยความไม่กล้ายื่นมือเข้าไปหยิบตอนนี้ ปรายตาอ่านรายละเอียดตามแล้วก็รู้สึกว่ามันมีกลิ่นอายความน่าสนใจตีตื้นขึ้นมา

"เออุซางิซัง สุดยอดเลย"

เซย์จิเริ่มจะสนุกขึ้นมานิดหน่อย เพราะมันไม่ใช่เรื่องน่ากลัวของจริงยังไงล่ะ! เขาสามารถสนุกได้เต็มที่เลยนะเนี่ย

@hiroko-kmi.bsky.social

เซย์จิเดินตามเพื่อนๆห้องเดียวกันมาจากด้านหลัง เด็กหนุ่มชะเง้อหน้ามองเข้าไปภายในห้องชมรมก็เห็นว่ามีคนอยู่กันเต็มไปหมด ถึงได้รู้ตัวว่าวันนี้เขามาเกือบจะคนสุดท้าย

"อ๊ะ..ครับ จริงด้วยทามาโมะซัง"

"ทุกคนมาเร็วกันจังเลยครับ"

ว่าจบแล้วถึงได้ถอดรองเท้าเดินเข้ามาในห้องชมรม กลิ่นหอมหวานของขนมลอยเข้ามาเตะจมูกจนต้องหันหาที่มาของกลิ่น

@hiroko-kmi.bsky.social

(ผมมาปักทักทายป๋า)