【 Checklistประจำเดือนที่สี่และห้า 】

#kzk_deepseamarch
หลังจากเสียงกรีดร้องของเหล่าอิเฮนบุกเข้ามา และการของใครบางคนได้กู่ร้องถึงวัตถุดิบที่โผล่ออกมา

แม้ในใจยังคงตกใจกับภาพที่เห็นแต่การที่มีอาหารโผล่มาตรงหน้าแบบนี้ จะพลาดไปได้ยังไงล่ะ

ซาโยะคิดในใจและรีบมองหาอะไรบางอย่างเป็นอุปกรณ์ในการล่า แต่ยังไม่เร็วพอที่เขากำลังโดนบางสิ่งพุ่งเข้าใส่ราวศึกสู้กับวัวกระทิง

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

แต่เดี๋ยวก่อนนะ

ม มากุโร่!?

(with@rindoh-kzk.bsky.social คุณพี่ชายแสนอ่อนโยนจากAgeha’s caféที่เป็นสปอนเซอร์รวมถึงจัดทำโอมาโมริ เย่ ปรบมือ)

ในชินดันจะไม่มีภาพประกอบแต่จะมีภาพประกอบหน้าตาแต่ละเครื่องรางในเมนชั่นนี้เอง สามารถเล่นได้ทุกคนเลยครับ เครื่องรางพร้อมแจกจ่ายหลังจากเหตุการณ์ใหญ่ มามีอะไรช่วยเสริมโชคกันสักหน่อยให้มีแรงฮึบกันดีกว่า

(ปล.ผมได้เขียนป้ายโอมาโมริในภาพผิดครับ)

【 ณ ช่วงเวลาหนึ่งก่อนที่งานกีฬาสีจะถูกจัดขึ้น 】
ใจกลางลานกว้างชั้นหนึ่งของห้าง Kisai NeoPlazaที่มีผู้คนเดินผ่านไปและผ่านมา

[คุณ]จะเห็นใครบางคนกำลังยืนแจกจ่ายอะไรสักอย่างอยู่ เมื่อเดินเข้าไปดู สิ่งที่พวกเขาแจกนั้นก็คือโอมาโมริหลากหลายสีสันและถ้อยคำที่กำลังถูกส่งมอบให้ผู้คนที่พานพบ

[คุณ]สนใจที่ตามเครื่องรางน้อยที่เติมเต็มหัวใจของตัวเองสักหน่อยไหม?
th.shindanmaker.com/1255290

ภายในใจนั้นภาวนาให้ตัวเองสามารถเดินไปถึงห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่เขาจะตัดสินใจกระโดดเป็นเจียงซือ แม้เขาจะหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ กับความคิดของตัวเองก็ตาม

ถ้ากระโดดแบบนั้นจริง ๆ ก็ฟังดูน่าสนุกดีนะครับ จริงไหม?

เขาหลุดหัวเราะเบา ๆ ออกมาเพราะคิดว่าจะหาน้องแมวง่ายจะตายไป แต่พอมานึกอีกทีเขาแทบไม่เคยเห็นสัตว์อะไรเลยตั้งแต่มาที่นี่ ก่อนจะหลุดหัวเราะมากกว่าเดิม

ซาโยะพยายามพิจารณาไปสักพักก่อนที่เขาจะออกวิ่งเข้าไปที่ร้านเครื่องเขียนแล้วหยิบบางสิ่งบางอย่างออกมา

กระดาษและปากกา

ก่อนที่เขาจะเริ่มลงมือแล้วทำท่าทีเหมือนพวกนักมายากลที่ใช้กลแล้วเปิดเผย

นี่ไง (โอริกามิ)น้องแมวน้อยเมี้ยว

#KzK_Undoukai_Scavenger
เมื่อเสียงสัญญาณได้ดังขึ้น เสียงฝีเท้าที่กระทบบนพื้นปูนจำนวนหนึ่งได้ดังราวกับเม็ดฝนที่แผ่วเบา แต่ก็ทำให้รับรู้ถึงชีวิตแม้จะพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ นานา

แน่นอนว่าตัวเขารีบออกวิ่งแทบทันก่อนจะหยิบกระดาษสิ่งที่ต้องหาออกมาแล้วถอยห่างจากผู้คนที่กำลังวิ่งมาเอากระดาษกัน

และพอเปิดกระดาษออกมาดู

สิ่งที่เขาต้องหานั้นก็คือ

เขานอนไปสักพักก่อนจะพยายามหายใจเอาอากาศเข้าไปในร่างกายกับพักกล้ามเนื้อไปจนเกือบนาที ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่งดี ๆ

"แล้วก็เรื่องทานข้าวด้วย"

"ไว้ตรวจร่างกายส่วนอื่นเสร็จไปกินข้าวด้วยกันนะครับโทโมมิจัง"
ซาโยะยิ้มกว้างให้กับโทโมมิที่เอ่ยปากชวนพร้อมกับท่าทีที่ดูร่าเริงกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเพราะดีดจากอะดรีนาลีนหรือดีใจที่จะได้ไปกินข้าวกับคนตรงหน้า

"ผมเองก็คิดว่าดอกไม้น่ารักดีนะครับ แต่บางทีเธออาจน่ารักกว่าก็ได้"
เสียงของซาโยะเอ่ยอย่างอ่อนโยน แต่ก็หยุดไม่ได้ที่จะหยอกล้อกับอีกคนไปด้วยแม้จะเพิ่งเจอกันครั้งแรก

"ถ้างอกกลับมาได้ก็ถือว่าเด็กพวกนี้เขาพยายามในแบบของตัวเองแล้วนะ ผมคิดว่าแบบนั้นนะ"

"นั่นสินะครับ ต้องฮึ้ดสู้สินะ"
ก่อนที่เขาจะยิ้มแล้วชูสองนิ้วให้กับอีกคนกลับ อย่างน้อยก็ดีใจที่ได้เจอกับคนตรงหน้า

"อือ อัจฉริยะสุดยอดเลยล่ะ"

(มาแล้วค้าบ ขออนุญาตวาดทับรูปนะครับTTTT)

ในขณะที่เขาเดินเข้ามาหลังจากที่แวะไปคุยกับคนรู้จักก่อนจะปลีกตัวออกมาภายในโซนตรวจสมรรถภาพทางกาย เขาได้สังเกตเห็นเด็กสาวที่กำลังพยายามออกกำลังกายอย่างเอาเป็นเอาตาย

"เน่"
เขาร้องเสียงร้องทักขึ้นในขณะที่เดินเข้ามาใกล้คุณด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะยกนิ้วมาชี้ตัวเขาเองวราวกับกำลังบอกอะไรบางอย่าง

"ให้ผมเป็นเพื่อนช่วยวอร์มให้ไหมครับ?"

"อ๊ะ แย่จริง"
เขาอุทานออกมาเหมือนจะเพิ่งนึกได้ว่าลืมอะไร

"ผมลืมแนะนำตัวไปสินะ ขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ"

"ผมชื่อซาโยะครับ ยามิกะ ซาโยะครับ"
ซาโยะเอ่ยแนะนำตัวพร้อมกับหัวเราะกลบเกลื่อนความขี้ลืมของตนเอง ก่อนที่จะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

"โทคิโนะจังมีไฟบ้างรึเปล่าครับ?"

"ตรงนี้ยังมีเชื้อราอยู่ด้วยน่ะ..."
มือถูกยกขึ้นแล้วชี้สิ่งที่เขาเจอให้คุณเห็น

😥

ซาโยะแบกร่างของตัวเองเข้ามาที่นี่เพื่อมาหาเพื่อนที่อยู่ในชมรมการประดิษฐ์ก่อนจะปล่อยเพื่อนได้ทำงานต่อ สายตาที่กวาดไปรอบ ๆ ได้เห็นว่าคุณกำลังซ่อมแซมระบบประปาอยู่ ก่อนที่เขาจะเดินเต๊าะแตะมาทางคุณเหมือนกับเด็กที่เพิ่งเจอของเล่นใหม่

น้ำเสียงที่จงใจทำให้เข้มราวกับการแสดงทำ พร้อมกับรอยยิ้มแป้นที่ขัดแย้งกันได้โผล่มาข้างหน้าของคุณเสียแล้ว

(ผมาแล้วครับบ พนมมือขอโทษที่ขี้แอคครับ🙏)

#KzK_Downpour
#KzK_Story

วันที่4 กันยายน 2016 เวลาราว ๆ 11 นาฬิกา

…หลังจากเสียงสัญญาณของการหลบหนีได้ถูกเปล่งออกมาในช่วงสาย ไม่มีใครรู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น นอกจากภาพฝูงชนที่กำลังเอาตัวรอดที่กำลังวิ่งและวิ่งอย่างชุลมุน เสียงคลื่นฝีเท้าที่กระทบลงกับพื้นจำนวนมากเหมือนกับแผ่นดินจะไหวได้ตามเสียงที่เกิดขึ้น ความแตกตื่นและความยุ่งเหยิงเป็นดั่งเครื่องปรุงรสเลิศของความโกลาหล

เขามือเสยผมขึ้นมาให้ผมที่ปิดใบหน้านั้นเปิดเผยใบหน้าของเขาเองภายใต้แสงจันทร์(?)

♫•*¨*•.¸¸♪
เสียงเพลงดนตรีได้ล่องลอยไปตามจังหวะของดนตรี ซาโยะขยิบตาพร้อมกับรอยยิ้มหวานก่อนจะเริ่มร้องเพลงออกมาอย่างแผ่วเบา แล้วยื่นมือไปข้างหน้าตัวเอง

"บทเพลงนี้ผมขอมอบแก่องค์หญิงทุกคนนะครับ"

...Yes, my love to you, you, to you...

และเพลงที่ร้องก็คือStay With Me

#KzK_LastMeal
#KzK_Roleplay
【วันที่ 1 กันยายน 2016 】
【เวลา 21:10 ณ ซากร้านกาแฟที่ช๊อปปิ้งสตรีท 】
ซาโยะก้มหน้าก้มตาเขียนบันทึกสักพักใหญ่ ๆ หลังจากที่ขอร้องกับคนในกลุ่มผู้รอดชีวิตที่พอเล่นกีต้าร์เป็นได้สำเร็จ ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในกลุ่มที่ผู้คนรวมตัวกันที่เตรียมตัวไปพักผ่อนของตัวเอง

เสียงกีต้าร์ที่คีย์บางตัวที่ขาดหายไปผสมกับสายลมที่พัดผ่าน

ส่วนตัวเขานั้นก็เริ่มกระทำการบางอย่าง

+

ซาโยะจ้องหน้าคุณจี่แบบไม่เชื่อจริง ๆ แบบที่คุณคิดนั้นแหละ

"ก็ชื่อรุ่นพี่คือฮารุโตะใช่ไหมล่ะครับ?"

"ผมน่ะนะจำชื่อคนเก่งมากเลย"(ขี้โม้)
เขายังจับไหล่แล้วเขม็งใส่คุณด้วย

"ถ้าจะเรียกให้สั้น ๆ ก็เลยได้ชื่อเล่นว่าฮารุจังไงครับ"

"แถมน่ารักอีกด้วยนะ"
เขาหยุดจ้องเขม็งแล้วมายิ้มตาปิดให้กับคุณ แต่คุณก็ยังรู้สึกได้ว่ามีความรู้สึกบางอย่างที่มุ่งหาคุณพอตัวแต่อาจไม่ใช่ความโกรธหรอกนะ...

เมื่อซาโยะจะเอ่ยปากว่าล้อเล่น แต่พอได้ยินคำตอบของคุณก็ได้แต่เพียงแต่หัวเราะแห้งออกไป พร้อมกับความหวังในใจว่าบางทีเขาอาจตบมุก แต่ตบมุกหรือพี่เขาคิดจริง แย่แล้ว

ซาโยะไม่รู้จะแก้ตัวยังไงดีแล้ว

"ก-ก็มันจำเป็นของจำเป็นนี่ครับ"

"เอ่อ...จริง ๆ เมื่อกี้ผมโกหกนะครับ"

"ขอโทษด้วยนะครับ"
ก่อนจะก้มหน้าหงุงไปจนเหมือนสุนัขที่แอบทำอะไรผิดมาจริง ๆ

(+)

"ได้เลยย"
ซาโยะพยักหน้ารับ ก่อนจะกลับไปค้นหาอะไรสักอย่างที่พอจะกินได้ในห้องครัวแห่งนี้ ก่อนจะ

"ทาด๊าา✨"
เขาร้องขึ้นพร้อมกับชูของที่อยู่ในมือ มันคือบะหมี่สำเร็จรูปออกมาโชว์ให้คุณพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสภายใต้ที่ที่มีฝุ่นจับแห่งนี้

"เรามาแบ่งกันกินดีไหมไทกะจัง?"

ซาโยะย่อตัวลงเพื่อพูดคุยกับเด็กสาวตรงหน้าอย่างช้า ๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้เพื่อปลอบใจคนตรงหน้า

"แย่จังเลยนะครับองค์หญิง"

"หรือว่าทำตกระหว่างรึเปล่าครับ?"

"ให้ผมช่วยหาเป็นเพื่อนไหมล่ะครับ?"

จริง ๆ เขาก็เห็นเห็ดบนหัวแล้วแต่ไม่ทักดีกว่า เพราะคิดว่าเห็ดคงไม่ขึ้นไปติดหัวคนได้มั้ง(?)

#KzK_LastMeal
#KzK_Roleplay
[ โรลเปิด | แยกรูท (บวกได้นะคะ!) ]

【วันที่ 1 กันยายน 2016 】
【เวลา 18:00 ณ ซากร้านกาแฟที่ช๊อปปิ้งสตรีท 】

...หลังจากเสียงป่าวประกาศขอผู้เป็นเสมือนผู้นำนั้นได้จบลง ซาโยะตัดสินใจเดินสำรวจพื้นที่โดยรอบไปสักพักก่อนที่จะพบกับของที่น่าจะพอกินได้

ก่อนที่ซาโยะจะตัดสินใจ เดินไปหาคนใกล้ตัวพร้อมกับโบกมือทักทาย

"สนใจมาทานด้วยกันไหมครับ?"

(มาแปะใบโคของซาโยะครับ มาเป็นเพื่อนกับลูกค้าประจำร้านขนมปังกันนะครับ)

🔁 ช่วยหาเพื่อน
❤️ สนใจโคกัน - เดี๋ยวเราจะทักไปนะครับ
💬ทักขอโคหรือเสนอโค
(สามารถเข้ามาชวนเวิ่นชวนคุยได้เลยนะครับ หรือเสนอได้เลยนะครับ อาจตอบช้าไปบ้างเพราเพิ่งเคยเล่นมูblueskyครั้งแรกเลยครับ ถ้ามีจุดไหนอยากแนะนำสามารถเสนอมาได้นะครับ)

#KzK_Commu
『 夜美夏 紗代 | Yamika Sayo 』

"คร้าบบๆ"

"มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับองค์หญิง?"

"ถ้าวันนี้ฝนไม่ตกก็คงจะดีนะ"
----------------------------------------------------
◆ ผู้เหลือรอดจากเงามืด นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งโรงเรียนคิไซ

◆ Co | role | talk | เวิ่น DM 24/7

Doc Profile : shorturl.asia/2lBsL