ก่อนส่งสายตาชวนให้อีกฝ่ายไปอ่านคำทำนายด้วยกัน

“นายคุ้นเลขนี้จากที่ไหนบ้างไหม..” คำถามนั้นจุดขึ้นท่ามกลางความสงัดที่มีเพียงเสียงรองเท้าหนักกระทบพื้นซีเมนต์ ทึกทักชวนให้คาดเดาเชื่อมโยงกับผลลัพธ์บนกระดาษที่พวกเขายังเดินไปไม่ถึงหรือเปล่า

“อย่างเลข 2… ตำราจีนกล่าวถึงการเข้าคู่ของสัมพันธ์ที่ดี ส่วน 0 นั้นเป็นอนันต์- ไร้สิ้นสุด”

“บางทีความโชคชะตาของเราอาจไม่แคล้วคลาดในเร็ววันก็ได้นะ”

เธอปรายมองเขาเพียงแวบเดียวพลางขบขำในลำคอ น้ำเสียงนั้นนวลนุ่มคล้ายจะกล่อมฝัน ขณะเดียวก็กวนราวจะปลุกฝันร้ายให้ตื่น

อันตรายทว่าก็ยังประณีประนอม ตอกย้ำว่าไม่ได้มีเพียงเขาที่คมคายกับใจคนฟัง

ไม่รีรอให้เขาได้หาทางหลุดพ้นสำเร็จ มือเรียวสั่นกระบอกทำนายโชคชะตาแทบจะทันที จนเซียมซีเล่มหนึ่งหล่นออกมา

“20” มุมปากแต้มรอยบุ๋มยิ้มหลังเธอยิ้มตะเกียบไม้เล่มนั้นขึ้นมา

+

คิ้วของเธอเลิกขึ้นในองศาของความสงสัย ก่อนจะคลายลงอย่างคนไม่ถือความ

"พูดอะไรน่าสนใจดีนี่..." ใบหน้างามวาดเส้นโค้งบางพอให้จับใจ แม้ไม่ได้แฝงความนัยบนถ้อยที

พัดที่รวบเก็บเคลื่อนบังริมฝีปากตนเอง พลางพริ้มปิดเปลือกตาลงมาในข้างที่แต้มตำหนิจุดใต้ดวงตาพอดิบพอดี

“ก็ถ้าหาก.. มันเป็นการรับผิดชอบร่วมกัน ต่อให้ฝันร้ายทั้งคืนอากิจังก็จะยังมีฉันอยู่ในนั้น- ถูกไหม?”

+