از موقعی که یادمه، می‌جنگید برای بودن. تو مواقع حال خوبش هم بیشتر از همه پر از زندگی و عشق بود...

آدمیزاد می‌میره در حالیکه سال‌ها تلاش کرده برای زنده موندن، برای بودن، برای کنار عزیزانش موندن. یهو، نیست میشه...

واقعا اینجا شلوغ شد! نوتیف نیومدنش رو کجاس دلمون بذاریم؟!

خب چراغ اول سکوت رو اینجا هم روشن کردم، تا باشه، به سکوت باشه!

اینجا رو برای نق زدن و اینستاگرام نگه داریم!

من شکوفه‌های این رنگی خیلی دوست نداشتم، ولی از بعد یه اتفاقی، میرم از جلو نگاهشون می‌کنم و ازشون عکس می‌گیرم. انگار می‌خوام خودمو بذارم تو نگاه اونی‌که این شکوفه‌ها رو نگاه می‌کرد...

ااینجا رو برای نق زدن بذارید!

منم از اینا

خب کپی توییتر که، وعععع