ร่างสูงถอนหายใจเบาๆพร้อมส่ายหัวยกยิ้มให้อีกฝ่าย เป็นกี่ครั้งแล้วนะที่ตัวเขานั้นคอยเฝ้ามองดูเขาเหมือนน้องชายที่โตมาด้วยกัน

“ถ้าสายมาจะแย่เอานะครับ"

มือหนายกมายีหัวคนตัวเล็กกว่าเพราะความเอ็นดูเเละหมั่นไส้

”รับไปสิ หมวกของเรา“”

“คุโบยาสุ ชุน”

เสียงทุ้มต่ำขานเรียกชื่อของอีกฝ่ายที่กำลังเดินชมนกชมไม้ไม่รู้ตัวนั้นว่าเขาลืมหมวกเอาไว้ ร่างสูงที่เพิ่งเดินมาจากทางศาลเจ้า ถือหมวกสีดำที่ดูก็รู้นั่นว่าเป็นใบเดียวกันกับใบที่มีคนแถวนี้ลืมเอาไว้

”จะแต่งตัวไม่เรียบร้อยไปตั้งแต่วันแรกเลยหรอ?“