: แต่เหมือนเสียงหอนกับคนตีกันจะมาจากที่เดียวกันน้า🤔

(เซอไพ้)

: สุขสันต์วันเกิดค่ะพ่อ อย่าลืมไปตรวจสุขภาพประจำปี

( ในทิ่สุด )

"พักเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวปลุกตอนถึง" ต้นไทรเอนหัวซบทับลงไปอีกคน นิ้วโป้งถูบนหลังมือเป็นวงกลมปลอบประโลม

"ถ้าเค้าไม่หลับไปด้วยอีกคนนะ"

(จบแระ ฮือๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากน้องริวค่ะ🤟💗💗💗)

เห็นอารมณ์ดีเกินหน้าเกินตาแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้ เปิดเผยสถานะลงโซเชียลก็ไม่ได้ ที่ผ่านมาเจ้าตัวรอจังหวะคนถามแบบนี้มาโดยตลอดรึเปล่านะ?

"หนาวมั้ยคะ" ต้นไทรผละมือออกแล้วถอดเสื้อคลุมไปคลุมไหลอีกคน ก่อนจะหันไปโบกแท็กซี่ มือก็กลับไปจับต่อแบบเนียน ๆ

"ไปส่งริวก่อนแล้วกันนะ"

( เพลงเหมาะมาก เขินแทนเด็ก😭😭😭😭😭😭😭 )

ตกใจเล็กน้อยขณะที่มุมปากกระตุกยิ้มอย่างคนชนะ คราวนี้ก็หันไปมองหนุ่มคนนั้นตรง ๆ พร้อมกับส่งสายตาเตือน

"มีแฟนแล้วค่ะ" ย้ำไปอีกรอบแบบคนที่อยู่เหนือกว่า หันกลับไปสนใจเจ้าของมือที่จับอยู่โดยไม่แยแสคนที่มาแทรกกลาง "ดึกแล้ว กลับกันดีกว่าเนอะ? ต้องไปดูแลพี่อีกไม่ใช่เหรอ"

ต้นไทรลุกขึ้น ดึงมือริวเบา ๆ ให้ตามกันมา หนีออกจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดคงดีกว่าเป็นไหน

ต้นไทรเหลือบตาไปมองคนที่เข้ามาใกล้ แม้สีหน้ายังไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเท่าไหร่ แต่มือเจ้าตัวก็ขยับไปจับมือริวเงียบ ๆ ทันใด

กวาดสายตาชั่วครู่มองหัวจรดเท้า ไม่แน่ใจว่าแบบนี้ควรออกตัวแทนรึเปล่า ถ้าเข้าหาเพราะชอบเพลงก็ไม่ใช่เรื่องน่ากังวลกระไร

ถ้าเจ้าตัวจะปฏิเสธก็คงจะพูดเองนั่นแหละ

คิดแบบนั้นแต่คิ้วก็ย่นไปแล้วนิดนึง

พอสงบจิตสงบใจลงบ้างแล้วหลังได้พักชั่วครู่หนึ่ง รอยยิ้มยังคงมีให้อีกคนไม่เคยหาย

"เก่งมากเลย ฝึกมาสักพักแล้วเหรอ? ได้โอกาสพอดีเลยสิ" ต้นไทรเท้าคางมองอีกคนอย่างเอ็นดู

"ชอบค่ะ"

ตอบกลับไปตามคำถาม แต่ก็ดูก้ำกึ่งว่าหมายถึงอะไรกันแน่

"กินน้ำเยอะ ๆ งดใช้เสียงก่อนนะคะ"

สะดุ้งกลับมานั่งหลังตรงเมื่อโดนส่งสายตาใส่ พอได้ยินความนัยที่ริวสื่อถึงตนแล้วก็หน้าร้อนขึ้นมาเหมือนคนเป็นไข้ไปอีกราย

เพลงบรรเลงไปควบคู่กับเสียงร้องยังคงดำเนินไปเรื่อยตามที่ผ่านมา ผิดกับตัวเธอเองที่ตอนนี้ยกมือขึ้นมาปิดปากเพราะเริ่มอายที่หุบยิ้มไม่ได้ ดวงตาเหลือบมองไปทางอื่นทุกคราที่เผลอไปสบกับคนบนเวที

ก็รู้สึกผิดที่ไม่ค่อยมีสมาธิกับเพลง เธอไม่ได้ผิดเสียหน่อย เอาไว้ฟังอีกรอบจากที่อัดไว้แล้วกัน

ต้นไทรโบกมือกลับก่อนจะแยกตัวออกไป แอบแวะซื้อน้ำจากบาร์เครื่องดื่มในร้านไปนั่งกินด้วน ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้เท้าคางมองบรรยากาศไปพลางรอริวขึ้นมาแสดง

ว่าแต่เจ้าตัวตำแหน่งอะไรก็ลืมถาม ตีความว่าเป็นนักร้องไปซะแล้วสิ ก็อยากจะถ่ายคลิปเก็บไว้เป็นที่ละลึกให้เจ้าตัวดูอีก

พอโดนลูกอ้อนแล้วก็ใจอ่อนไปเสียทุกรอบ ยอมกอดลูบหลังแปะ ๆ แล้วผละมาจับมือ

"เย็นนะเนี่ย" พึมพำไปเบา ๆ ประหม่าขนาดนี้ก็ยังยอมมาร้องเพลงแทนพี่สาว "สู้ ๆ ค่ะคนเก่ง"

ละสายตากวาดมองหาที่นั่ง เห็นจุดนั่งพักอยู่ไม่ไกล เหมาะพอดีสำหรับนั่งฟังเพลง

"ว่าแต่วงขึ้นตอนไหนคะ?"

มาถึงร้านตามที่เจ้าตัวบอก เข้าไปก็พยายามมองหาคนคุ้นหน้ากับกลุ่มที่ดูเหมือนนักดนตรี เริ่มจะรู้สึกตัวว่าควรไปตัดแว่นก็ครานี้ พอเห็นอีกคนก็ยิ้มออกเดินตรงไปหาพลางโบกมือน้อย ๆ ให้สนใจ

"ริว" เรียกสั้น ๆ ง่าย ๆ ทักทาย ฉีกยิ้มให้สาวเจ้าที่กำลังยืนเช็คเครื่องดนตรี ก็ดูไม่เกร็งเท่าไหร่นี่...?

"ตื่นเต้นรึเปล่า?"

"มาร้านแต่ไม่นั่งสั่งอาหารกินนี่ไม่เป็นไรแน่ใช่ไหม หรือเค้าควรไปนั่งกินที่โต๊ะดี"