_رساله درباره‌ی زندگی خصوصی
Otiun

_رساله درباره‌ی آرامش ذهن
Tranquillitate Animi

_رساله فرمان‌هایی چند در باب زناشویی
Conjugalia Praecepta

_نامه‌ی فرفوریوس به همسرش مارکِلٓا
Pros Markellan

#معرفی_کتاب

Alessandro Sicioldr_1990

هرچه بود بازی بود،
تنها تو می‌دانستی و بس؛
آه! ستاره‌ای ورپرید،
افتاد یکی از نفس.

قصه‌ی قدیمی‌شده، دیگر
قصه‌ی دل‌سپردن
مثل قصه‌ی زادن
مثل قصه‌ی مردن

نگاه! ستاره‌ای ورپرید،
افتاد یکی از نفس؛
آنکه دل به دریا زد
آنکه ندانست و بس.

کتاب «گواهی عاشق اگر بپذیرند»
قاسم هاشمی‌نژاد

«پیکرم بی‌کران‌تر از زمین بود و ازان همه من جز تکه‌ی کوچکی نمی‌شناختم. من قول‌های بی‌شمارِ خوشبختی را پذیره می‌شوم از تکِ جانم، چندان بی‌شمار که به تو التماس می‌کنم تنها برای ما نامت را حفظ کنی»

کتاب «کره‌کره‌های کشیده‌ی چاک‌چاک»
چاپ دوم ۱۳۵۹

رنه شار/ برگردان فیروز ناجی

«‏بریده‌ای از گوشه‌ی ابرویت، تکه‌ای از لب‌ها، پاره‌های ذهن من از اندامت را
جمع‌شان که می‌زنم تو می‌شوی و نمی‌شوی
از پاها صرف نظر می‌کنم و از چیزها که نباید ببینم _البته_
و تو می‌آیی و نمی‌شوی
چند لحظه بیا، برای الهام
تو تشت الهام منی که در آن سراسیمه می‌شویمَم»

‎شعری از شمس آقاجانی در یادش که زود از دست شد

پس از پنجاه سال «نرودا» بیژن الهی (فرود خسروانی) تجدید چاپ شد، منتها با یک سانسور و آن شعر «پیکر زن» که بخشی از فارسیِ الهی از آن را اینجا آورده‌ام:

«ولی وقت تلافی فراز می‌آید، و دوستت دارم
پیکری از خز و از خزه، از شیری مشتاق و استوار
آه پیاله‌های پستان! آه چشم‌های غیبت!...»