nasıl bırakacaksın ki? kaosun, kargaşanın, kalabalığın müptelası olmuşuz. x=istanbul, ne onunla ne onsuz.

ben burayı unutup, yine x’de aktif oldum özür dilerim.

yeni bir platform açılınca ismimin tek halini kullanma hevesi kaldı içimde yine. ve nasıl olduysa sadece clubhouse’da başarmıştım bunu. dünyanın bütün rukenleri, yeter be

off gelmişsin dutluk gibi bir yere hala tespit flood döşüyorsun. sal. uykum gelmiyor, yarın pazartesi ama ben işsiz olduğumdan bir telaşım yok, falan yaz. aşırı kişisel. günlük gibi. basit düşün. ba-sit.

2011’de twitter daha niş bir platformdu, bir bakıma dijital mahalle havası vardı. ama kullanıcı kitlesi büyüdükçe, samimiyet yerini viral olmaya bıraktı.

o dönemin twitter’ı bambaşka bir dünyaydı, değil mi? daha samimi, daha az toksik, daha çok iç dökme platformu gibiydi. kimsenin bir algoritma derdi yok, herkes kronolojik akışla mutlu mesut takılıyordu. bir nevi dijital günlüktü. buraya tam da bu kafayla geldim. hadi inş.

twitter’ı kasım 2010’da açmıştım. yine bir kasım ayı ve canım aşırı sıkılıyor, eski timeline’ı özledim. burası tahmini ne zaman akar?