การระบายสีสนุกกว่าที่คิด วาดรูปด้วย ถ้าไม่มีใครค้นพบ ถ้าไม่มีใครเห็น ก็คงจะวาดอย่างไม่รู้จบอยู่อย่างงั้น

ย้ำเตือนตัวเอง ,,, ตลอดไป แม้จะถูกโอบกอดด้วยรักของคุณหรือทิวากรสักดวงอย่างมหาศาล ฉันก็ต้องรักตัวเอง เผื่อวันนึงคุณไม่อยู่ดูแล ฉันยังจะได้ดูแลตัวเองได้

ก็แค่นักเขียนที่รักในงานเขียน รักเสียจนกลัวมันพังเพราะมือเราเอง จึงเริ่มไม่กล้าเขียน และทรมาณอีกครั้ง เพราะนอกจากเขียน ก็ไม่มีสิ่งไหนที่รู้สึกว่าทำได้ดี พร้อมยอมจะขายวิญญาณให้ได้เท่างานเขียนอีกแล้ว

ทำไมเราถึงระบายความรู้สึกได้แค่การเขียน ทำไมเราถึงทำได้แค่สิ่งนี้ เป็นความขมุกขมัวในจิตใจ อิจฉาจริงคนที่ทำได้ทั้งสองอย่าง

คนที่เกิดมาเพื่อครอบครองศิลป์ คนที่พยายามแล้วได้รับผลตอบแทน อิจฉา

ไม่เห็นจะทำได้เลย เราไม่เห็นจะทำได้เลย อย่ามาบอกว่าพยายามไม่พอหน่อยเลย ไม่รู้จักเราด้วยซ้ำนี่

ถ้าใช้ชีวิต ไม่ต้องสนตัวเองในวันพรุ่งนี้ สัปดาห์หน้า เดือนหน้า ปีหน้า ก็คงดี แบบนั้นชีวิตเราก็ไม่จำเป็นต้องหาใครมาเคียงข้างแล้วล่ะ

ถึงกระนั้นก็ยังอยากขวนขวายฝันที่กว้างไกลกว่า , ถึงแบบนั้นก็ยังอยากมีชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการก่อนจะเลือนหายไปในดาวโลก

น่าเสียดายจัง

จะระบายความรู้สึก เขียนตามหัวใจมันร่ำร้อง ก็ช่วยเขียนใช้ศัพท์ดีๆ ให้กลับมาอ่านกี่ครั้งก็อินเถอะ tt... เขียนให้มันที่สุด ไม่ใช่เขียนไปงั้นๆ จริงๆ นะ หรือเรากดดันตัวเองมากเกินไปกัน