(อยากคืนเมื่อไหร่ก็แวะมา~╰(*´︶`*)╯♡)

(/แปะ ผ่าม—)

พอนายว่างั้น นี่ก็หยิบน้ำเปล่าติดมาสองขวดบนเค้าท์เตอร์รอคิดเงิน
ก่อนจะยืนเลือก ๆ ขนมกล่อง ๆ ด้านบนเค้าท์เตอร์ด้วยตาประกาย

..ลูกอม

และหยิบกล่องสีแดงมาอันนึง
"ฉันไม่น่าเอาอะไรแล้วล่ะ"เอี้ยวหลังหงกหัวให้นายทีก่อนจะชี้ๆตรงที่ว่างหน้ากระจก

"เห.. งั้นกินไอนี่ด้วยถ้วยนึงละกัน?"
ชี้ที่นายหยิบมาโชว์

ถึงจะร่ายชื่ออาหารมาตั้งเยอะแต่จริง ๆ ก็ดูไม่ได้หิวขนาดนั้นเลยไม่ได้หยิบอะไรเพิ่มเติมเลย

พนักงานที่จัดของอยู่ก็ไม่ได้มีท่าทีติดใจหรือสงสัยอะไรพวกเราเป็นพิเศษ
จากนั้นจึงหันหลังไปหาเชลฟ์เครื่องดื่ม

"เอาน้ำไรมะ เดี๋ยวเลี้ยงน้ำให้"

ในจังหวะที่ก้าวตามไปก็ชะงักกับคำถามนิดหน่อยจนเผลอมองตามไปโดยไม่พูดตอบไปชั่วครู่

ก็ประจวบกับจังหวะที่เดินมาถึงร้านสะดวกซื้อพอดีก็ทำนิ้วนับพับให้เห็น

"ก็..โอนิกิริ โอเด้ง ไอศกรีม เค้กโรล... เต็มเลย ในหัว"ตกนี้เสตาไปทางอื่นแล้วพูดออกมา

เหลือบมองนายทีพร้อมยิ้มมุมปากที่กระตุกดูหมั่นไส้ขึ้นมานิดๆ
"ก็..จะนอนต่อก็นอนไม่หลับนี่นา.. ถึงจะเหนื่อยก็เถอะ"
ยืดแขนขึ้นหน่อย

"มีอะไรไม่รู้เต็มหัวเลยวันนี้"

คิดถึงเวิสเคสได้เหมือนกันก็ยิ้มเวิ้งตอบ
"แต่..ไม่คิดเลยนะว่านายจะหาเพื่อนร่วมขบวนการกับเรื่องแบบนี้น่ะ"
"ตอนชวนนี่ นึกว่าล้อเล่นซะอีก"

โทโมโยะเลิกคิ้วขึ้นทำหน้าไม่เชื่อหลังคำพูดว่านี่ครั้งแรกนั่น--
แต่ก็ยอมเดินตามต่อไปเงียบๆ

"ฉันว่าเดินปกติดีกว่ามะ เดินแบบนี้ดูน่าสงสัยกว่าตั้งเยอะ.."
สะกิดนายหน่อย

"ฮ่ะ..โอเวอร์น่า--"
ฟาดอีกสักทีถึงจะหยุด ก่อนจะโดนแขกท่านอื่นสงสัย
เธอโคลงหัวมองนายหน่อยพลางพรี่ตา

"เหมือน..จะไม่ใช่ครั้งแรกเลยนะที่นายแอบหนีมาเนี่ย"
คำสุดท้ายเบาเสียงลงหน่อยก่อนจะก้าวตามไป

ยู่หน้าลงหน่อย แล้วเอาผ้าพันคอเหวี่ยงฟาดไปทีเบา ๆ

"ฉันหลงทางแปปเดียวเองเถอะ แค่ลงผิดชั้นน่ะ ผิดชั้น!"
เห็นท่าทีแบบนั้นแถมถอดแว่นออกมาเช็ดก็ทำเอาหงุดหงิดไปแปป

🔵 Mihanada

2-A
อินาบะ เซ็ทสึนะ หัวหน้า
@ajisai-rkm.bsky.social
ฮารุ ฮิเมะ รองหัวหน้า
ติดต่อแอคเคาท์ใหม่ที่มิกิคุงนะคะ
ทาจิบานะ ฮิเดคาสุ เหรัญญิก
@rkm-tachikazu.bsky.social

2-B
อิโต้ นาโอะ หัวหน้า
@rkmitonao.bsky.social
ชิคาโนบุ ชิอง รองหัวหน้า
@shionnobu-rkm.bsky.social
โฮชิมิยะ ยู เหรัญญิก
@rkmyuu.bsky.social

และเมื่อต้องเลยตามเลย สายตาของยูกิริจึงจดจ้องไปทางคู่ต่อสู้ และตั้งใจเต้นตามด้วยสเต็ปที่เหมือนกันเป๊ะ จนคนรอบเวทีรวมถึง MC ต้องร้อง อู้ววว ออกมา

ในเทิร์นที่สองและสามแ้จังหวะไวขึ้น แต่ก็เป็นเพียงการเต้นตาม

ตัวประกอบ ABC ข้างๆ อาคาเนะพูดคุยกันให้ได้ยินว่า

"นี่ dance battle หรือ dance copy วะเนี่ย"
"เมื่อกี้ตัวแข็งท่อขนาดนั้น เต้นออกมาได้ ก็ดีกว่าไม่ขยับ”
"มือสมัครเล่นชัดๆ"

และจนถึงตอนนี้สมาธิของยูกิริไม่ได้จดจ่อที่ฝ่ายตรงข้ามอีกแล้ว แต่เป็น 'เสียงดนตรี' ใบหน้าของเขาในตอนนี้สงบเยือกเย็นในแบบที่เห็นได้ยาก หัวของเขาเต็มไปด้วยหมอกขาวแห่งความสงบ ลืมเลือนทุกความกังวล ลืมว่าตนกำลังอยู่ที่ใด ใครกำลังจ้องมองมาที่เขา รู้แค่ว่ากำลังทำสิ่งใดอยู่

ยูกิริเบื่อที่จะเต้นตามคนอื่นเริ่มออกสเต็ปในแบบของตัวเองตั้งแต่เทิร์นที่สี่ สร้างความประหลาดใจให้คนทั้งในและนอกสนาม

+

"..ก็ไม่ได้จำยากนะคะ"

เธอก็พูด ๆ ไปหลังจากนายเอ่ยหมดทุกประโยค

"เกือบจะจำไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่คลังชื่อคนในหัวฉันก็ไม่ได้มีเยอะขนาดนั้น"

ทำหน้าอึน

"ลอง ๆ นึกแล้ว..ถ้าไม่ชื่อซาไก..ไม่ใช่นาโอฮารุก็-" เธอเว้นหายใจ "ฟุนากิ"

"เป็นอีกชื่อที่ฉันจำได้..ค่ะ"

เขาที่แบมือรับสองมือพอเห็นลูกอมมาก็ทำท่าตื่นเต้นร้องโอ้--

"สุดยอดเลย!"

ตื่นเต้นกว่าที่คิด!!

"เมื่อกี๊ยังถือของอยู่เลยนะครับ! มายากลหรอ!"

"โอยะ—"

เห็นคนลนลานทำท่าจะล้มก็รีบออกตัวไปประคองร่างและศีรษะลดการกระแทกกับพื้นไว้

ถึงท่าทางที่ออกมาอาจจะดูไม่ค่อยดีแต่สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้มีแค่ความปลอดภัยของอีกฝ่ายเท่านั้น

"เป็นอะไรมากไหมครับ?"

คราวก่อนเพิ่งบอกให้ระวังแท้ ๆ นะ-