"ถึงชุดกับอุปกรณ์ป้องกันจะแอบมีน้ำหนักนิดนึง แต่ก็ถือว่าสนุกดีนะคะ"

ชูโป้ง รีวิวที่จริงใจจากเมเนเจอร์

"แต่ฉันคงต้องฝึกฝนอีกเยอะเลยล่ะค่ะ ถ้าอยากได้สักแต้มนึงจากคู่ซ้อม เฮะ ๆ"

เก้าแจ้มหัวเราะแห้ง

เอามือป้องปากกาซิบเพราะรู้สึกเหมือนกำลังนินทาใครสักคนระยะเผาขนอยู่(...)

"ฉันเคยลองให้คนในชมรมช่วยสอนให้ด้วยนะคะยูมะซัง"
"กฎกติกาไม่ค่อยซับซ้อนเท่าไหร่ แต่ต้องใช้สมาธิกับสนิทกับร่างกายระดับนึงเลย"

ทำท่าทางถือชิไนทิพย์ประกอบ ชึบชั้บ
+

(เย่ 🥺🤤💗)

ได้ยินเสียงคุณพนักงานมาต้อนรับเลยเงยไปดู

"อ๊ะ"

ต่อคอมโบปริบตา

"คุณน้องแมวขาวหางกุดนี่นา.."

ประกบมือแปะ ถึงจะไม่ใช่คนที่ให้ใบปลิวมา แต่ก็ดูท่าทางดีใจที่ได้เจอคนรู้จักล่ะ

"อืม..."

เอามือแปะแจ้ม มองซ้ายบน

"ถ้าจะให้ตอบว่าแม่นหรือเปล่า คงต้องรอดูในอนาคตล่ะมั้งคะ.."

กลับมาจ้องหน้าถาม

"ข-ของโทโฮชิกิซังล่ะคะเป็นยังไงบ้าง?"

เป็นอีกครั้งที่ต่อบทสนทนาไม่ทัน แต่เห็นคุณยุ่งอยู่เลยไม่ได้เข้าไปทักอะไรเพิ่ม

เท็นโกะเก็บโบชัวร์เข้ากระเป๋าแล้วจากไป

(ได้เลยค่า ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ 🥺)

ได้ยินคำถามเลยพักการมองสำรวจมาตอบ

"อ๊ะ จริงด้วย"

(⁠๑⁠•⁠﹏⁠•⁠)!

"ท-ทางนี้นิชิทาเทะโนะ เท็นโกะค่ะ"
"ขอฝากตัวด้วยนะคะ"

ยิ้มแล้วประสานมือโค้ง ๆ ให้อย่างสุภาพ

หลังทำอาหารปลากระจายเต็มพื้นก็

"โธ่~ ซ-เซนะจังนี่เอง.."

เห็นว่าเป็นใครก็เอามือทาบอกถอนหายใจ

ค่อย ๆ ย่อตัวลงไปโกย ๆ เก็บซากอารยธรรม ดูไม่ได้ออกอาการมูหูอะไร

"..เซนะจังมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ?"

ถามเหมือนเป็นเจ้าของห้องชมรมวิจัยสัตว์ทะเลเฉย

"ค-ค่ะ เฮะ ๆ"

หัวเราะแห้งเกาแจ้ม

จะให้เข้าใจแบบนั้นไปก็คงไม่เสียหายอะไรล่ะมั้งน้า..

แต่ไหน ๆ ก็แล้ว ขอยืนอ่านใบเซียมซีแป๊บนึง หน้าตาจริงจังสุด ๆ

(เย้ มาสั้นจริง55555 ขอบคุณสำหรับรูทเช่นกันนะคะ ไว้เจอกันใหม่ข้างทาง 🙂‍↕️🫳🏻😻)

"อ๊ะ!"
"ส-สวัสดีค่ะ!"

จำได้ล่ะ! ผงกหัวเล็ก ๆ ทักทาย

"ขอบคุณนะคะโยทสึบะซัง"

รับใบมาอ่าน มีแอบสำรวจคุณกับร้านด้วย

/บอทเท็นโกะเดินมารับใบ (⁠.⁠ ⁠❛⁠ ⁠ᴗ⁠ ⁠❛⁠.⁠)?

(อยากคืนเมื่อไหร่ก็แวะมา~╰(*´︶`*)╯♡)

(/แปะ ผ่าม—)

(เสอไพร๊มากคุนน้า)

เจอจั๊มสแกร์จากด้านหลังก็แน่นอนว่า

"อ๋าา-!?"

สะดุ้ง 🫨

(d100 ทำนายอนาคตกระปุกอาหารปลาในมือ
>50 หมับแน่นเหมือนนากกอดเปลือกหอย
<=50 มืออ่อนแปดทิศ ทำปุกร่วง (คี่รับทัน คู่ไม่ทัน(หรือเซนะจังจะช่วยรับก็ได้นะคะ)

อีกคนสบตาตอบเลยแอบมองซ้ายขวาเลิ่กลั่กนิดนึง

สุดท้ายก็ส่งยิ้มอุ๋ง(?)คล้าย ๆ กันให้พร้อมผงกหัวเบา ๆ ใส่

🌸

แป๊บนึงก็หันกลับไปเหมือนเดิม คุณเจ้าของร้านเรียกให้ไปรับของแน่ะ

มองในมืออีกที ระบบแกทเชื่อมโยงทำงานต่อ

"อ๊ะ หรือว่า.."

ตาโต

"ท..ที่จริงฉันก็ได้เซียมซีใบที่ 27 ล่ะค่ะโทโฮชิกิซัง"
"..แต่พอดีฉันทำหลุดมือน่ะค่ะ น่าจะปลิวมาแถวนี้ล่ะมั้งน้า เฮะ ๆ"

ส่งหมายเลข 3 คืนเจ้าของ หัวเราะแห้ง ต้องใช่แน่ ๆ