...โยทสึบะซัง—
/ได้ยินคนเรียกก็หันขวับ ✨️ยิ้มสวย✨️ เหมือนโปสเตอร์ที่โผล่ตามที่ต่างๆ ช่วงสิ้นปีไม่ผิด (...) //อนุมานตีความได้ตามใจชอบ—/
ขอโทษทีนะ ไกลไปรึเปล่า? /ว่าพลางสวมหมวกแก๊ปหลวมๆ/ แต่ตรงนี้น่าจะเจอกันง่ายกว่าด้วย
...โยทสึบะซัง—
/ได้ยินคนเรียกก็หันขวับ ✨️ยิ้มสวย✨️ เหมือนโปสเตอร์ที่โผล่ตามที่ต่างๆ ช่วงสิ้นปีไม่ผิด (...) //อนุมานตีความได้ตามใจชอบ—/
ขอโทษทีนะ ไกลไปรึเปล่า? /ว่าพลางสวมหมวกแก๊ปหลวมๆ/ แต่ตรงนี้น่าจะเจอกันง่ายกว่าด้วย
/ส่วนทางนี้เป็นเจนโอบรับการใส่ใจข่าวสาร (...) ถึงจะดูคิดลังเลอยู่ แต่มือรวบนู่นเก็บนี่ไปด้วย ท่าทางไม่กินอะไรต่อแล้ว/
—อ๊ะ อันนี้สน /ยิ้มตาหยีให้/ เดี๋ยวเราหาไลฟ์อีกที แต่อยากฟังฝั่งนี้ด้วยนะ
/ส่วนทางนี้เป็นเจนโอบรับการใส่ใจข่าวสาร (...) ถึงจะดูคิดลังเลอยู่ แต่มือรวบนู่นเก็บนี่ไปด้วย ท่าทางไม่กินอะไรต่อแล้ว/
—อ๊ะ อันนี้สน /ยิ้มตาหยีให้/ เดี๋ยวเราหาไลฟ์อีกที แต่อยากฟังฝั่งนี้ด้วยนะ
"คนช่างใส่ใจ"
น่าจะเป็นรีเฟล็กซ์อัตโนมัติซะแล้ว?
ก่อนที่จะกลับไปมองผลไม้ต้นเรื่อง ตามองไป หูก็ฟังไปด้วย
คราวนี้ดูไม่มีปฏิกิริยาเท่าไหร่ ต่างจากเรื่ององุ่น ←
แต่พอจะสังเกตได้ว่ากำลังนึกตามไปด้วยละนะ 🫢
"เป็นความเชื่อหรอกเหรอ?"
พร้อมกับหันไปมองดีๆ อีกที
"คนช่างใส่ใจ"
น่าจะเป็นรีเฟล็กซ์อัตโนมัติซะแล้ว?
ก่อนที่จะกลับไปมองผลไม้ต้นเรื่อง ตามองไป หูก็ฟังไปด้วย
คราวนี้ดูไม่มีปฏิกิริยาเท่าไหร่ ต่างจากเรื่ององุ่น ←
แต่พอจะสังเกตได้ว่ากำลังนึกตามไปด้วยละนะ 🫢
"เป็นความเชื่อหรอกเหรอ?"
พร้อมกับหันไปมองดีๆ อีกที
"แต่คงไปสายๆ หน่อย ตั้งใจแต่งตัวทั้งทีไม่อยากเดินเบียดเสียดด้วยสิ"
ระหว่างพูดไปสักพักถึงเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังโฟกัสกับอย่างอื่น สายตาที่มองคู่สนทนาจึงเลื่อนไปที่ผลไม้ในมือเพิ่มอีกคน
— คล้ายกับว่ามีจังหวะทิ้งช่วงจากปกตินิดหน่อย ค่อยเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค "จะซื้อด้วยเหรอคะ?"
"แต่คงไปสายๆ หน่อย ตั้งใจแต่งตัวทั้งทีไม่อยากเดินเบียดเสียดด้วยสิ"
ระหว่างพูดไปสักพักถึงเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังโฟกัสกับอย่างอื่น สายตาที่มองคู่สนทนาจึงเลื่อนไปที่ผลไม้ในมือเพิ่มอีกคน
— คล้ายกับว่ามีจังหวะทิ้งช่วงจากปกตินิดหน่อย ค่อยเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค "จะซื้อด้วยเหรอคะ?"
"อืมㅡ ก็คงเป็นไหว้พระปีใหม่ ?"
"แต่เช้าคนน่าจะเยอะ ผมคงไปสายหน่อย"
ถึงประโยคนี้ก็ถามต่อ แต่สายตาจ้องไปทางผลไม้อื่นบนชั้นวาง แล้วหยิบลูกที่มีรอยช้ำมาดู
"โควไฮซังจะไปไหว้พระรึเปล่าครับ"
"อืมㅡ ก็คงเป็นไหว้พระปีใหม่ ?"
"แต่เช้าคนน่าจะเยอะ ผมคงไปสายหน่อย"
ถึงประโยคนี้ก็ถามต่อ แต่สายตาจ้องไปทางผลไม้อื่นบนชั้นวาง แล้วหยิบลูกที่มีรอยช้ำมาดู
"โควไฮซังจะไปไหว้พระรึเปล่าครับ"
"แล้ว—"
"เซมไปซังที่บอกว่าไม่ชอบฉลองตามเทศกาลแต่พยายามจะชอบอยู่" ทั้งยังชวนคนชอปปิ้งด้วยคุยไปเรื่อยๆ อีกต่างหาก "มีแผนอื่นนอกจากนี้รึเปล่าคะ? ช่วงที่ได้หยุด"
"แล้ว—"
"เซมไปซังที่บอกว่าไม่ชอบฉลองตามเทศกาลแต่พยายามจะชอบอยู่" ทั้งยังชวนคนชอปปิ้งด้วยคุยไปเรื่อยๆ อีกต่างหาก "มีแผนอื่นนอกจากนี้รึเปล่าคะ? ช่วงที่ได้หยุด"
"สำคัญสุดที่อร่อย ไม่อย่างนั้นคงต้องกล้ำกลืนโชคดีนะคะ"
ยิ้มหวานเออออตามเซมไปซัง ดูอย่างนี้ก็คงจะเห็นด้วยกับที่พูดมาละนะ
ส่วนคนเลิ่กลั่กนิดหน่อยกลับเป็นพนักงาน เหมือนว่าเขาสังเกตเห็นสึอุ ถึงทำงานตามปกติแต่พอจะดูออกว่าแอบลอบมองอยู่สองสามที
ในขณะที่สึอุไม่มีปฏิกิริยาเป็นพิเศษ—อันที่จริง ถ้ามีคนมองหรือซุบซิบก่อนหน้านี้ เจ้าตัวก็ไม่แสดงอาการอะไรด้วย
+
"สำคัญสุดที่อร่อย ไม่อย่างนั้นคงต้องกล้ำกลืนโชคดีนะคะ"
ยิ้มหวานเออออตามเซมไปซัง ดูอย่างนี้ก็คงจะเห็นด้วยกับที่พูดมาละนะ
ส่วนคนเลิ่กลั่กนิดหน่อยกลับเป็นพนักงาน เหมือนว่าเขาสังเกตเห็นสึอุ ถึงทำงานตามปกติแต่พอจะดูออกว่าแอบลอบมองอยู่สองสามที
ในขณะที่สึอุไม่มีปฏิกิริยาเป็นพิเศษ—อันที่จริง ถ้ามีคนมองหรือซุบซิบก่อนหน้านี้ เจ้าตัวก็ไม่แสดงอาการอะไรด้วย
+
/หัวเราะด้วย นี่อาจจะเป็นคำตอบกลายๆ ของเรื่องที่รู้ว่าชอบไม่ชอบอะไร—/ แต่อยากฟังอยู่หรอก...ถ้าไม่ใช่วันนี้ก็คงจะมีคนเอามาเล่าต่อสินะ จะทางไหนก็เถอะ
/หัวเราะด้วย นี่อาจจะเป็นคำตอบกลายๆ ของเรื่องที่รู้ว่าชอบไม่ชอบอะไร—/ แต่อยากฟังอยู่หรอก...ถ้าไม่ใช่วันนี้ก็คงจะมีคนเอามาเล่าต่อสินะ จะทางไหนก็เถอะ
/นานไม่ใช่สาระสำคัญเพราะรอได้——ขึ้นอยู่กะว่ามาจากไหนแหละ แต่ก็สถานีที่คนใช้ประจำๆ ละนะ/
/และถ้ามาถึงจะเห็นสึอุตั้งแต่ไกลๆ เลย แต่ว่าไม่ได้อยู่ในชุดนักเรียน?—อาจจะนะ เพราะใส่โค้ทยาวๆ แบบถึงข้อเท้าเลย มือข้างนึงจิ้มโทรศัพท์อยู่ ส่วนอีกข้างจับปีกหมวกแก๊ปสะบัดขึ้นลงเล่นอยู่เหมือนเหงามือ (...)/
/นานไม่ใช่สาระสำคัญเพราะรอได้——ขึ้นอยู่กะว่ามาจากไหนแหละ แต่ก็สถานีที่คนใช้ประจำๆ ละนะ/
/และถ้ามาถึงจะเห็นสึอุตั้งแต่ไกลๆ เลย แต่ว่าไม่ได้อยู่ในชุดนักเรียน?—อาจจะนะ เพราะใส่โค้ทยาวๆ แบบถึงข้อเท้าเลย มือข้างนึงจิ้มโทรศัพท์อยู่ ส่วนอีกข้างจับปีกหมวกแก๊ปสะบัดขึ้นลงเล่นอยู่เหมือนเหงามือ (...)/
เห็นเขายิ้มตาปิดตาม ก็ทำด้วย
ส่วนในมือถือน่ะㅡค่อยว่ากันอีกที
ก็เลยขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ได้ส่งอะไรกลับไป
ยังไงคนที่ส่งมาให้ก็อยู่ตรงนี้เนี่ยㅡ "เราชอบทำตามกติกามากกว่านะคะ"
"เพราะงั้นก็...อาจจะแค่กินองุ่นเฉยๆ" หัวเราะร่วนด้วย "ถ้ามันยุ่งยากมากคงไปพึ่งโชคจากอย่างอื่นแทนนี่สิ"
เห็นเขายิ้มตาปิดตาม ก็ทำด้วย
ส่วนในมือถือน่ะㅡค่อยว่ากันอีกที
ก็เลยขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ได้ส่งอะไรกลับไป
ยังไงคนที่ส่งมาให้ก็อยู่ตรงนี้เนี่ยㅡ "เราชอบทำตามกติกามากกว่านะคะ"
"เพราะงั้นก็...อาจจะแค่กินองุ่นเฉยๆ" หัวเราะร่วนด้วย "ถ้ามันยุ่งยากมากคงไปพึ่งโชคจากอย่างอื่นแทนนี่สิ"
แล้วก็น่าจะสังเกตเห็นนะ? 🤔 คงเข้าไปทักเลย เผื่อว่าเซนไปจะมีธุระ /กับหนูหรือกับใครก็เป็นอีกเรื่อง—)
แล้วก็น่าจะสังเกตเห็นนะ? 🤔 คงเข้าไปทักเลย เผื่อว่าเซนไปจะมีธุระ /กับหนูหรือกับใครก็เป็นอีกเรื่อง—)
"ชี่จัง?"
เห็นแล้วละว่าขำ ก็เลย—ทำท่าคล้ายๆ กันด้วย
🫢
พร้อมกับกะพริบตาปริบๆ เหมือนรออยู่ว่าจะมีคำอธิบายเพิ่มมั้ยน้อ?
"ชี่จัง?"
เห็นแล้วละว่าขำ ก็เลย—ทำท่าคล้ายๆ กันด้วย
🫢
พร้อมกับกะพริบตาปริบๆ เหมือนรออยู่ว่าจะมีคำอธิบายเพิ่มมั้ยน้อ?
นี่น่าจะใกล้เคียงกับการถูลู่ถูกังเหตุผลพอๆ กับแบไต๋วิธีโกงแล้ว (...) สึอุเอียงคอมองหน้าจอนิดหน่อย สายตาเลื่อนไปที่เจ้าของต่อ
หน้าตาเคลือบแคลงใจเหมือนเดิมเป๊ะ—
"◎◎"
"แอดแล้วส่งให้หน่อยค่ะ" เมื่อกี้น่าจะเป็นไอดีไ๐น์ ส่วนองุ่นโฆษณา (?) เมื่อกี้ถูกวางกลับเข้าที่ แล้วเลือกลูกเล็กๆ พวงเล็กๆ ลงมาหน่อยแทน
นี่น่าจะใกล้เคียงกับการถูลู่ถูกังเหตุผลพอๆ กับแบไต๋วิธีโกงแล้ว (...) สึอุเอียงคอมองหน้าจอนิดหน่อย สายตาเลื่อนไปที่เจ้าของต่อ
หน้าตาเคลือบแคลงใจเหมือนเดิมเป๊ะ—
"◎◎"
"แอดแล้วส่งให้หน่อยค่ะ" เมื่อกี้น่าจะเป็นไอดีไ๐น์ ส่วนองุ่นโฆษณา (?) เมื่อกี้ถูกวางกลับเข้าที่ แล้วเลือกลูกเล็กๆ พวงเล็กๆ ลงมาหน่อยแทน
ไม่รู้ว่าได้คำตอบแล้วเหมือนกัน หรือแค่จะหลีกเลี่ยงการพากันออกทะเล——
"ถ้าลูกเล็กๆ จะขี้โกงกินทีละสองสามลูกรึปล่า?"
และนี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความคิดของคนขี้โกงหรือไม่—ถึงอย่างนั้นก็หยิบขึ้นมาเทียบเหมือนกัน พวงองุ่นในมือไม่ได้ลูกใหญ่แบบมัสแคท แต่ก็นับว่าอ้วงใกล้เคียงภาพประกอบเพื่อการโฆษณา
ไม่รู้ว่าได้คำตอบแล้วเหมือนกัน หรือแค่จะหลีกเลี่ยงการพากันออกทะเล——
"ถ้าลูกเล็กๆ จะขี้โกงกินทีละสองสามลูกรึปล่า?"
และนี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความคิดของคนขี้โกงหรือไม่—ถึงอย่างนั้นก็หยิบขึ้นมาเทียบเหมือนกัน พวงองุ่นในมือไม่ได้ลูกใหญ่แบบมัสแคท แต่ก็นับว่าอ้วงใกล้เคียงภาพประกอบเพื่อการโฆษณา
พยักหน้ายิ้มหวานให้เชียว สวิตช์เปลี่ยนสลับโหมดราวกับว่าสองสามเมนชั่นที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน (...) /มีการขอตัวเล็กน้อยว่าขอหยิบมือถือดีๆ แป๊บนึงนะ—
พยักหน้ายิ้มหวานให้เชียว สวิตช์เปลี่ยนสลับโหมดราวกับว่าสองสามเมนชั่นที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน (...) /มีการขอตัวเล็กน้อยว่าขอหยิบมือถือดีๆ แป๊บนึงนะ—
มองด้วยสายตาเอ็นดูอย่างไม่ปิดบัง (...) ดูก็รู้ว่าเอ็นดูแน่ๆ จะมองในแง่ดีแง่ร้ายก็ตาม แต่ระหว่างที่อุซางิพูดก็ไม่ขัดสักคำ ซ้ำยังผงกหัวอื้มๆ ตลอดให้รู้ว่ากำลังฟังอยู่
เมื่อฟังจบก็—ยกสองมือขึ้นมาระดับอก กำหลวมๆ เหมือนให้กำลังใจ (?)
"อย่างนั้นเอาคุณซานต้าจิ๋วไปอยู่ด้วยมั้ยคะ?"
"แบบนี้ยังไงก็จะมีซานต้าอยู่จริงๆ นี่นา เนอะ"
และยิ้มจนตาโค้งเชียวละ
มองด้วยสายตาเอ็นดูอย่างไม่ปิดบัง (...) ดูก็รู้ว่าเอ็นดูแน่ๆ จะมองในแง่ดีแง่ร้ายก็ตาม แต่ระหว่างที่อุซางิพูดก็ไม่ขัดสักคำ ซ้ำยังผงกหัวอื้มๆ ตลอดให้รู้ว่ากำลังฟังอยู่
เมื่อฟังจบก็—ยกสองมือขึ้นมาระดับอก กำหลวมๆ เหมือนให้กำลังใจ (?)
"อย่างนั้นเอาคุณซานต้าจิ๋วไปอยู่ด้วยมั้ยคะ?"
"แบบนี้ยังไงก็จะมีซานต้าอยู่จริงๆ นี่นา เนอะ"
และยิ้มจนตาโค้งเชียวละ
และ—มาถึงร้านราวๆ เก้าโมงอย่างที่เคยคุยกันไว้ แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนมาถึงกี่โมงนี่สิ?
และ—มาถึงร้านราวๆ เก้าโมงอย่างที่เคยคุยกันไว้ แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนมาถึงกี่โมงนี่สิ?
/ท่าทางเหมือนเพิ่งจะนึกได้/ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ทีแรกไม่ได้สนใจขนาดนั้นด้วยสิ แต่ก็ฟังดูน่าสนุกอยู่นะ
/ท่าทางเหมือนเพิ่งจะนึกได้/ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ทีแรกไม่ได้สนใจขนาดนั้นด้วยสิ แต่ก็ฟังดูน่าสนุกอยู่นะ
เกิดโมเมนต์คล้ายซากุระบานหน้าหนาว (...)
สึอุอุทาน 'อ๊ะ' เบาๆ ทว่าไม่ได้มีท่าทางแปลกไปมากกว่านั้น ทั้งยังช่วยลูบๆ ไหล่จัดเสื้อเฉยเลย
"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ" ว่าพลางยิ้มตาหยีให้ด้วย "ไม่ได้ตั้งใจด้วย แต่ถึงตั้งใจก็ยังโอเคนะ?"
/เอ๊—
เกิดโมเมนต์คล้ายซากุระบานหน้าหนาว (...)
สึอุอุทาน 'อ๊ะ' เบาๆ ทว่าไม่ได้มีท่าทางแปลกไปมากกว่านั้น ทั้งยังช่วยลูบๆ ไหล่จัดเสื้อเฉยเลย
"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ" ว่าพลางยิ้มตาหยีให้ด้วย "ไม่ได้ตั้งใจด้วย แต่ถึงตั้งใจก็ยังโอเคนะ?"
/เอ๊—
อะไรที่ว่าก็ไม่ได้บอกซะด้วย—พร้อมกับยิ้มสวยรับแขก "ถ้าต้องการให้ช่วยเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ"
อะไรที่ว่าก็ไม่ได้บอกซะด้วย—พร้อมกับยิ้มสวยรับแขก "ถ้าต้องการให้ช่วยเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ"
ทางนี้ก็ฟังระหว่างกินเหมือนกัน เลยยกมือปิดปากตอนที่เคี้ยวอยู่ไปด้วย
"อาจจะ..."
"เดินสวนกัน? คิดว่าอย่างนั้นนะคะ เราเองก็แวบไปแวบมาหลายที่"
นัยหนึ่งก็ไม่ผิดเสียทีเดียว ขึ้นอยู่กับว่าเจอตัวเป็นๆ หรือโปสเตอร์ (...) ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ขยายความเพิ่ม
ทางนี้ก็ฟังระหว่างกินเหมือนกัน เลยยกมือปิดปากตอนที่เคี้ยวอยู่ไปด้วย
"อาจจะ..."
"เดินสวนกัน? คิดว่าอย่างนั้นนะคะ เราเองก็แวบไปแวบมาหลายที่"
นัยหนึ่งก็ไม่ผิดเสียทีเดียว ขึ้นอยู่กับว่าเจอตัวเป็นๆ หรือโปสเตอร์ (...) ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ขยายความเพิ่ม
ยิ้มหวานแต่ไม่ถ่อมตัวเลย ←
แถมดูจะชอบที่มีคนเอ็นดูอยู่ด้วย
"เอ๋...? อ๊ะ จะว่าไปมันก็ใช่หรอก"
พอมองดูของไปฟังไปก็ไหลตามจริงๆ แต่ประเด็นที่ยกมามันก็—
หันไปมองเซมไปซัง เลิกคิ้วยิ้มหน่อยๆ "ติดใจเรื่องนั้นจริงๆ เหรอคะ?"
ยิ้มหวานแต่ไม่ถ่อมตัวเลย ←
แถมดูจะชอบที่มีคนเอ็นดูอยู่ด้วย
"เอ๋...? อ๊ะ จะว่าไปมันก็ใช่หรอก"
พอมองดูของไปฟังไปก็ไหลตามจริงๆ แต่ประเด็นที่ยกมามันก็—
หันไปมองเซมไปซัง เลิกคิ้วยิ้มหน่อยๆ "ติดใจเรื่องนั้นจริงๆ เหรอคะ?"