"นั่นสินะครับ ช่วยกันทำดีกว่าเนอะ"

น้ำเสียงของชายที่อยู่ในเสื้อโค้ทชุดคอเต่าดูมีความหวังขึ้นมา ว่าแล้วก็เดินตรงเข้าไปในร้าน เมื่อบานประตูเปิดออก สายตาก็กวาดมองไปรอบตัวอย่างเป็นประกาย บรรยากาศดูแตกต่างจากที่คิดไว้ เพราะไม่เคยมาเยือนก็เลยตื่นเต้นนิดหน่อย

"ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นพิพิธภัณฑ์เลยนะครับ..."

ทั้งสายตาและน้ำเสียงที่น่าเอ็นดูแบบนั้น คงไม่มีใครใจร้ายพอที่จะปฏิเสธได้ลง

"ได้สิครับ ไปลองดูกันเถอะ"

ในที่สุดก็พาอีกฝ่ายเดินมาจนหยุดอยู่ที่บริเวณทางเข้า

"ออกตัวก่อนนะครับว่าผมไม่ค่อยมีเซนส์เรื่องของตกแต่งเท่าไหร่"

ถึงจะพูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่น้ำเสียงกลับฟังดูกังวลเล็กน้อย

ท่านั้นทำให้อมยิ้มน้อย ๆ

"ยังเลยครับ ใช้เวลาเก็บของนานไปหน่อย เพื่อน ๆ ก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้วซะด้วยสิ" ←แยกตัวออกมาเอง

กวาดสายตาไปตามแนวถนน ก่อนจะหันกลับมาที่สาวน้อยตรงหน้าอีกครั้ง

"ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็ สนใจเดินด้วยกันไหมครับ"

รวมดอกไม้ทั้งหมดเข้าด้วยกันพลางปั่นมือทั้งสองข้าง กระดาษสีขาวอีกชิ้นโผล่ขึ้นมาห่อรอบ ๆ บริเวณก้านไว้

"หรือจะเรียกว่าเป็นคนพิเศษดีนะ?"

ว่าแล้วก็หลับตาข้างหนึ่ง พลางยื่นช่อดอกไม้ขนาดเล็กให้

ยืนมองรอยยิ้มของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าพึงพอใจ ก่อนจะพลิกฝ่ามือทั้งสองข้างสลับไปมา กระดาษพับรูปแบบเดิมโผล่ขึ้นมาอีกเรื่อย ๆ จนกลายเป็นหกชิ้น

"เพราะยาบุซังเป็นไม่กี่คนที่สนใจด้วยล่ะมั้งครับ ก็เลยอยากให้ทุกครั้งที่เจอกันพิเศษขึ้นมาหน่อย"

+

"เปล่าเลยครับ พอดีได้กลิ่นหอมมาจากที่ไหนสักที่ ก็เลยสงสัยว่า...มาจากตรงนี้รึเปล่านะ"

หลับตาพลางก้มตัวลงมาหาอีกฝ่ายเล็กน้อย

"โอ๊ะ ใช่จริงด้วย"

เอื้อมมือไปยังบริเวณด้านหลังศีรษะของอรกฝ่าย ก่อนจะทำเหมือนกับว่าหยิบดอกไฮเดรนเยียออกมา แต่ถ้าสังเกตุดี ๆ ก็จะเห็นว่าเป็นกระดาษที่พับเป็นรูปร่างดังกล่าว ถึงอย่างนั้นก็ส่งกลิ่นหอมออกมาอย่างน่าประหลาด

"เซอร์ไพรส์"

ขณะที่กำลังชื่นชมบรรยากาศรอบ ๆ เสียงที่คุ้นเคยก็ดังมาแต่ไกล ใบหน้าที่ยังกึ่งหลับกึ่งตื่นสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เดินตรงไปยังเจ้าของเสียงทันที ยิ้มร่าพลางโบกมือทักทาย

"ยาบุซัง! ไม่ได้เจอกันเสียนาน กำลังตามหาอยู่พอดีเลยครับ"

(ฟุตาบะซัง ! ไม่เจอตั้งนาน น่ารักเหมือนเดิมเลยครับ😭💖)

"โอ้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ" ได้ยินแบบนั้นก็โล่งใจขึ้นมาบ้าง

"นั่นสินะ ไว้คราวหน้าก็แล้วกันครับ"

ว่าแล้วก้มมองดูนาฬิกา นานขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย

"คงไม่มีอะไรต้องรบกวนแล้วล่ะครับ สำหรับที่นี่...อาคาบาเนะซังมีอย่างอื่นที่อยากชมต่ออีกไหมครับ?"

ประกาศรายชื่อที่นั่งนักเรียนโทโมยาสึ
ห้อง 3-A และ 3-B

(น่ารักมากเลยครับบบ คุอนจิ๋วว😭😭🫳🫳🫳)

/ยื่นทิชชู่ให้อีกคน พอได้ยินดังนั้นก็เหมือนสูดลมหายใจ (?) รวบรวมความกล้า

…..
……..
………..

/ยกมือกอดอก มองคนตรงหน้านิ่ง ๆ แล้วเอ่ยออกมา

oO(ขะ ขอโทษค่า T___T)