(โห เซอร์ไพรส์มาก คู่นี้มายังไงคะฟวหสด่ฟวงฟ /ชิป)

(55555555555555)

(ถ้า?)

"เอ่อ... ไม่รู้สิ? ในเว็บบอร์ดไม่ได้บอกไว้อ่ะ"

ฮารุกิยิ้มแหย

"แต่ไหนๆแล้ว สุ่มเซียมซีซักหน่อยก็ไม่เสียหายอะไรด้วย อย่างฉันก็อยากสุ่มเองล่ะนะ"

"แค่ว่า... ต้องพูดประโยคสร้อยเพิ่มมาประโยคนึง"

@rkm-souta.bsky.social

(มาฮิรุคุงที่มีความสุขกับการเที่ยวอควาเรียม)

(ฉันเข้าใจนายทุกอย่าง

ทีนี้ก็ตาฉันล่ะ/เอาใส่กระเป๋านักเรียนเตรียมล้อ)

(น นี่มัน ปลดล็อคหน้าเขิน-)

เห็นสายตาที่มิอุระซังส่งมา...แต่ไม่เข้าใจ... เลยไม่มีเรื่องผู้กล้าหลุดออกมาจากปากเลยซักนิด

"เป็นของนำโชคอะไรแบบนี้สินะ อย่างฉันก็ไม่ได้พกหรอก"

แล้วเขาก็หันไปตอบรับและมองเชอร์รี่ที่อีกคนชี้ให้ดู อ่ะ จะว่าไป ที่เสี่ยงเซียมซีอยู่ไหนน้อ...

@rkm-souta.bsky.social

เมื่อได้ฟังดังนั้นเขาก็พยักหน้ารับ ทว่าก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปมากกว่านั้น

มือถูกยกขึ้นทัดผมที่อยู่ข้างแก้มของตนอีกครั้งแต่ก็ตกลงมาอีกซึ่งเจ้าตัวก็ดูไม่ได้ใส่ใจเหมือนแค่ทำด้วยความเคยชิน บางทีอาจจะเกิดประหม่าขึ้นมาเล็กๆ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรบ่งบอกออกมาทางสีหน้าเลย

เขาไม่ได้ทำอะไร นอกจากนั่งนิ่งๆและเสใบหน้ามองไปทางอื่นเพื่อมองนกที่บินลงมาหาอะไรกินบ้างเท่านั้น

เข้าสู่ช่วงพักผ่อนของเจ้าตัวซะแล้วสิ

หลังจากคุณส่งข้อความมา เธอก็เดินขึ้นบันไดลัดมาสู่ทางเชื่อมตึกที่เป็นจุดหมายปรากฎต่อหน้าคุณทันที

[นี่]

สังเกตเห็นนายแล้วแต่ก็แกล้งส่งข้อความไปหยอกหน่อย

"โทษทีๆ หิวมากรึเปล่านั่น.."
โบกมือหยอยๆ ทักทายไปแบบนี้

พอแต่งชุดอีกแบบนึงก็ดูเปลี่ยนไปจากกลางวันมาก ยิ่งถักผมด้วย..ก็ยิ่งดูโตขึ้นอีกหน่อย?