จู่ๆก็มีร่มยื่นไปขวางมือของอาจารย์ไว้เหมือนจะบอกให้อย่าก้มลงไปต่ำกว่านี้นะคะ---

"เซนเซย์คะ รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวฉันเก็บให้เองค่ะ"

แล้วก็เป็นนักเรียนสาวผมขาวที่ย่อตัวลงไปเก็บเอกสารที่หล่นนั้นขึ้นมาให้แทน

เธอเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆกับการต่อรองที่ดูทีเล่นทีจริงของคนตรงหน้า มือหมุนคันร่มของตัวเองก่อนจะคลี่ยิ้ม

"ถ้าอย่างนั้นดูให้สามชื่อแล้วกันค่ะ ก็ 500 เยนเลยนี่ค่ะ อุฮุๆ"

"รินโคว รีนี่ "

"อาโออิ มิโอะ"

"แล้วก็ โฮชิโนะ มาโจ"

อมยิ้มน้อยๆก่อนจะลูบๆผมเพื่อนสนิทตัวเอง มือยกร่มกางเบี่ยงให้เงาคลุมตัวมิโอะด้วย

นางเงือกเอง ถ้าตัวแห้งเพราะแดดก็ไม่ดีนี่ะ?

"งั้นอยู่กับนี่จังนะคะ"

"ปลาวาฬหรอคะ น่าจะเป็นที่นิยมมากซะด้วย กลัวจะหมดก่อนสิคะ แต่ถ้าพวกปลาฉลามน่าจะยังเหลือเยอะเลยล่ะค่ะ อุฮุๆ"

(ขอซอสสีแดงเพิ่มความเป็นแวมไพร์เพิ่มด้วยได้ไหมคะ----🥺)

ใบหน้าขาวซีดนั้นขยับกระพริบตาปริบก่อนระบายยิ้ม

"อาระ ตกใจหรอคะ ขอโทษด้วยนะคะ---"

"แต่ว่าไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ ถึงฉันจะ้ป็นแวมไพร์ แต่คืนนี้เหยื่อของฉันไม่ใช่คุณ--" อันที่จริงเหยื่อของเธอคือไอศกรีมในร้านมินิมาร์ทตอนใกล้เที่ยงคืนต่างหาก

รีนี่ย่อตัวลงเสียจนอยู่ระดับเดียวกับคนที่นั่งจุ้มปุ้กอยู่ที่พื้น

"ลุกไหวไหมคะ?" มือที่ขาวจนแทบซีดนั้นยื่นออกไปหาคนตรงหน้า

จอดไม้กวาดแบบกินที่ชาวบ้านไปสามเลนเสร็จก็ลงจากเบาะ

"ฟู่ว วันนี้ก็มาถึงโดยสวัสดิภาพนะคะ"

เลือกเดินรั้งท้ายนิดหน่อยให้เพื่อนสาวสองคนเดินไปก่อน

"ที่ศาลเจ้าวันนี้เงียบกว่าที่คิดนะคะ ฉันว่าทุกคนคงมัวแต่นอนกลางวันเผื่อเปิดเทอมแน่เลย คิก--"

"พระเจ้าจะต้องรับฟังคำขอของพวกเราแบบได้ยินเต็มๆชัดๆแน่เลยค่ะ"

(นุเห็นแค่รถแวบๆแล้วตกใจมากท่านราชา นึกว่าคุณจะไปต่างโลกตั้งแต่วันเปิดเทอม😭)

ปั่นไปมีเหงื่อเม็ดเล็กๆซึมนิดหน่อย

"นี่จังว่าติดไฟเพิ่มก็ดีนะคะ---"

ซักพักก็บรื้นนนนนน ปั่นกันมาถึงศาลเจ้า

"เราจอดNimbus 2077 ไว้ตรงไหนกันดีคะ"

"แล้วมี่จังไม่ไปตามหาโต้จังแล้วหรอคะ..."เอียงคอมอง

"แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวนี่จังพากลับไปส่งที่บ้านนะคะ"

"เราไปซื้อเครื่องเขียนกันเถอะค่ะ ปากกาหลายๆสีเลย"

"เพราะที่ลานจอดรถจักรยานของโรงเรียน ไม่ว่าที่ไหนก็แคบไปสำหรับNimbus 2077 น่าเสียดายจังนะคะ"

"รึเราจะปรับNimbus 2088 ให้เป็นแบบอื่นดี" สามเหลี่ยม?

ว่าแล้วก็ฮึบ-- ปีนขึ้นนั่งที่ปั่นตรงกลาง มือนึงกางร่ม มือนึงจับแฮนด์

"เริ่มต้นการเคลื่อนย้ายได้เลยค่ะ มาจัง"

"Nimbus 2077 ของมาจังยังดูเหมือนใหม่อยู่เลยนะคะ ไม่น่าเชื่อว่าเราใช้กันมาหลายปีแล้ว" เดินไปที่ไม้กวาด(?)

"นี่จังนั่งตรงกลางแล้วกันนะคะ"ยิ้มก่อนจะหันไปหามิโอะที่เดินมา

"โอะฮาโยค่ะ มี่จัง"

มาถึงที่หน้าบ้านมาจังพร้อมกับร่มเหมือนเคย เคาะประตูก้อกๆ

"มาจัง นี่จังมาแล้วนะคะ มี่จังมารึยังคะ ไม้กวาดพร้อมแล้วใช่ไหมคะ?"

ก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหนด้วยไม้กวาดของมาจังเลยนี่นะ ช่วงปิดเทอม

🐇🩸:ถ้าอย่างนั้นไว้เจอกันที่ศาลเจ้านะคะ อีกสักชั่วโมงนึงดีไหมคะ?