افرادی که خود واقعی‌شان را پذیرفته‌اند و از بهداشت روانی سالمی برخوردارند، معمولاً روابط اجتماعی متفاوتی نسبت به دیگران دارند. این افراد اغلب دوستان کمتری دارند، چرا که در انتخاب اطرافیان سخت‌گیرتر هستند و به کیفیت روابط بیشتر از کمیت آن اهمیت می‌دهند.

زندگی قرار نیست پر از آدم‌های بی‌شمار باشد، پر از آشنایانی که اسمت را می‌دانند اما دلت را نمی‌شناسند. کیفیت ارتباط‌ها مهم‌تر از کمیت آنهاست. گاهی یک نگاه، یک حضور صادقانه، هزار بار بیشتر از جمعی از آدم‌های بی‌روح آرامش می‌دهد.

اگر آدم‌ها می‌فهمیدند که یک نفر کافی‌ست، شاید کمتر …👇🏻

شروع به نقد کردن کنیم یا زوده ؟