Dit lijkt misschien logisch. Te weinig mankracht om alle zaken goed uit te zoeken en voor de rechter te brengen, maar uiteindelijk zorgt het voor weinig vertrouwen in de rechtsstaat. En daarmee in de overheid, die ons niet genoeg beschermt. Dat is gevaarlijk, samen met wat er al aan wantrouwen is.

Het enige wapens tegen deze zoemende steekmuggen is voor mij de electrische vliegenmepper. Rustig langs mijn gezicht of been halen wanneer ik de mug daar hoor of voel. Ca. 80% kans.

Ik noem mezelf nog steeds pacifist. Eerder protesteerde ik tegen kruisraketten, kernwapens die op het slagveld gebruikt konden worden. Dus door mensen in het veld afgevuurd ipv. de president. Wat een kernoorlog dichterbij bracht.
Nu denk ik dat we hard moeten vechten voor vrede en steun ik Ukraine!

In het onderzoek was sprake van een groep die 25 gr eiwit per maaltijd kreeg, ¼ van het gemiddelde. Dan kom ik op 100 gram. Ècht heel veel!
Voedingscentrum adviseert 0,83 gram per kilo lichaamsgewicht per dag. Voor een gemiddeld persoon van 80 kg is dat ca 66 gram. Dat vind ik al veel.

Ik houd bij wat ik eet in "De Eetwijzer" van het Voedingscentrum.
Ik kom nooit aan de minimale hoeveelheid eiwitten toe. Ook niet wanneer ik heel erg mijn best doe. Ik ben geen principiële vegetariër, ben alleen niet zo van het vlees.
Krijgen die Amerikanen 100 gram eiwit in één maaltijd binnen?

Nooit geweten, me ook nog nooit afgevraagd. Nu zie ik! Wel leuk, omdat het een Nederlands klinkende naam oplevert.
Heet het alleen in Nederland Wasgij?

Hij is maar 50 cm, dus moeilijk te vinden! Blij dat ik niet in Lelystad woon!

Wat is het verschil? Want hij wil niet op demonstrerende boeren schieten. Of op tegenstanders van een AZC.

Ik heb weinig met religies. Die ervaar ik als in beton gegoten geloof. Ik heb theologie gestudeerd uit nieuwsgierigheid naar wat geloof nu eigenlijk is. En dat zit niet in dogma's of wetten.
Geloof is misschien meer: vertrouwen dat het goed komt, ondanks alle leed en verdriet en ondanks de uitkomst?

We blijven nieuwsgierig! Daarom volg ik nu een cursus over Einstein en de speciale relativiteitstheorie. Gegeven door universiteit Stanford via Coursera.

In de grootste protestantse kerken worden homo/lesbische stellen volledig geaccepteerd. Hun huwelijk wordt ook ingezegend.
In de katholieke kerk heeft de paus hier uitspraak over gedaan. Heel vergaand, omdat hij ook spreekt voor Afrika. In de meeste RK kerken in NL is het geen punt. Nou ja, Eijk???

Ik ben zelf lesbisch en dat was mijn breekpunt met de kerk. Hoewel niet iedereen daar moeilijk over deed, er werd heel verschillend gedacht. Maar de kerk als geheel deed moeilijk. Ik denk dat ik zo bedoeld ben en dat dat goed is. Ook deze relaties zijn gebouwd op liefde, de kern van geloven.

Ja, dat is een van de grote valkuilen, ook binnen de theologie. God als Lückenbüsser, gatenvuller. Een domme opvatting, want dan wordt God met elke ontdekking kleiner.
Als ik mij God probeer voor te stellen, denk ik aan een oerkracht, een alles omvattende energie. Of aan liefde die gebeurt.

Dat is zo'n 20 jaar geleden in de PKN waaruit ik kom, een grote discussie geweest. Ik ben zelf lesbisch, wat ik me pas realiseerde na 22 jaar huwelijk. Net in diezelfde periode. Dat was voor mij het belangrijkste breekpunt: het er niet mogen zijn. Voor velen was het alleen een "ethische discussie".

Dank voor jouw reacties!

Natuurlijk, ik kijk ook met heel anderen ogen dan toen ik nog kind of jonge vrouw was.
Er valt niet te bewijzen dat God bestaat, maar ook niet dat hij niet bestaat. Ik blijf andere manieren van geloven respecteren en ben er nieuwsgierig naar.
Daarom boeit zo'n discussie hier mij ook zo. Dank!

Dat geloof ik ook niet en dat heb ik ook nooit geloofd. Ik weet dat God soms zo gezien wordt.
Het lastige van de meeste discussies met niet kerkelijken vind ik, dat mensen eerst zeggen: "God is zus of zo". En dan: "Kijk wat een onzin!"
God voor mij bv is geen Sinterklaas of een grote schaakmeester.

Misschien wel. 😀 Zo nu en dan voelt dat ook zo. Maar ik ben dan ook niet kerkelijk meer. Maar het geloof uit het grootste deel van mijn leven speelt natuurlijk wel door. En dat waarin ik troost ervaar, blijf ik vasthouden.
Kerken bouwen er een heel bolwerk van wetten omheen. Dat is jammer en fout.