" ปีเตอร์ไมจังผู้นี้ปราบแกเองเจ้าโจรสลัดชั่ว !!! "

เขาสำรวจผู้บุกรุก นั่นคืออาวุธอะไรน่ะ ดูน่ารักแต่คำพูดคำจากลับไม่เข้าหูเลย การปรากฎตัวของเด็กไม่ดีชวนให้สงสัยอยู่บ้างว่ามาทำไม?

เขาไม่ให้เวลาที่กัปตันตั้งตัว ก็โผล่ไปอยู่ด้านหลังเจ้าโจรสลัดด้วยท่าพริ้วไหวดังสายลม คอมโบกับวิชาลับฝึกมาเมื่อวาน โจมตีไปที่ข้อพับเข่าจากด้านหลังทำให้คุกเข่าลง

“ ช้าเกินไปแล้ว "

" ยอมแพ้แล้วถอยไปเถอะครับ”

กัปตันไรฮุคเตรียมตัวจะต่อสู้กับปีเตอร์ไมจังและทิงเกอร์ยูยะที่จะมาขับไล่เขาไป

" ด้วยพลังของพวกเจ้าตอนนี้ คิดว่าจะเอาชนะข้าได้งั้นหรอ ?!?!?!?! ไม่มีทางหรอกน่า !!! " กัปตันไรฮุคกล่าว

' ก้ากกกกกกักกักกักอะฮุฮิฮุฮิอะฮุฮิฮุฮิ ' <[เอฟเฟคเสียงหัวเราะสุดน่ากลัว]

และแล้วทั้งสองก็ได้เดินทางมาเจอกับกัปตันไรมุผู้ชั่วร้าย ที่แอบย่องเบาขึ้นมาบนเกาะแห่งนี้

" โฮโฮ่ ? นี่เจ้าไม่หนีแต่กลับเดินมาหาข้า กัปตันไรฮุคผู้นี้ !?!?! ช่างกล้าหาญไม่เบานี่ !! " กัปตันไรฮุคกล่าว

เขายิ้มและหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นเวที ก่อนจะหลัฃหันให้ผู้ชม

" ถ้าอยากรู้หรือไม่อยากรู้ ข้าก็จะแถลงให้พวกเจ้าทุกคนรับรู้ !!!! "

นอนไม่หลับอ่า！

“...ไฟฉายของเจ้าช่างจ้าซะเหลือเกิน ตื่นแล้ว...นี่หยุดส่องที”

ถึงจะไม่เต็มใจแต่ก็ลุกขึ้นมาเพราะทนพลังคลื่นแรงของวิเศษของนางฟ้าทิงเกอร์ยูยะไม่ไหว

นางฟ้าทิงเกอร์ยูยะถอนหายใจอย่างหดหู่และควักกระเป๋าวิเศษออกมา ก่อนที่เขาจะหยิบอะไรบางอย่าง

แต่นแต๊น !!!

' ไฟฉายปลุกสมอง !!!! '

' นี่(...) เสียงกระซิบที่ฟังไม่รู้เรื่องมันรบกวนเวลานอนแสนล้ำค้าของผมนะ !! '

ปีเตอร์ไมจังกัดฟันทั้งๆ ที่ยังหลับและตัดสินใจหลับต่อพร้อมกับหันหนียังกะเด็กงอแงไม่ยอมตื่นเพราะไม่อยากไปโรงเรียน

ทิงเกอร์ยูยะเข้าใจและบินไปหาปีเตอร์ไมจังที่หลับอยู่ เขานั่งลงข้างเตียงอย่างกระอักกระอ่วน อยากจะปลุกเพื่อนขึ้นมาแต่ก็ไม่กล้ารบกวน จึงตัดสินใจกระซิบไปเรื่อย ๆ จนกว่าเธอจะตื่น

'ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ.. ตื่นสิ..'

“ โจรสลัด ไม่ผิดแน่ พวกนั้นเป็นโจรสลัด ”

นายเงือกอิทสึกิในท่าหกสูงถึงจะมองทุกอย่างกลับหัวแต่ชัดเจนแจ่มแจ้งไม่ผิดแน่ นั่นโจรสลัด!

“ ไม่ได้การแล้ว ต้องรีบไปบอกปีเตอร์ไมจังกับทิงเกอร์ยูยะซะแล้วล่ะ!! ”

รีบจ้ำอ้าววิ่งในท่าหกสูงตามหาเพื่อนสนิททั้งสองคนจนในที่สุดก็เจอทิงเกอร์ยูยะเข้า

“ ทิงเกอร์ยูย๊า ข้ามีเรื่องจะบอก ซุบซิบซุบซิบซุบซิบซุบซิบซุบซิบๆๆๆๆ ”

อิทจังเล่าให้ฟังในขณะที่แขนสั่น

อิทจังทำหกสูงขึ้นมาบนบก.....

แต่เสียงดังรบกวนเวลานอนจนทำให้อิทจังตื่นขึ้นมาและโผล่พ้นน้ำมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับข้างบนบก เขาได้มองเห็นโจรสลัดบุกรุกขึ้นไปบนเกาะ

ด้วยความตกใจต่อสิ่งที่เห็นทำให้อิทจังเข้าใจว่าโจรสลัดแห่งน่านน้ำนี้ได้ทำการบุกรุกเข้ามาในพื้นที่ของเกาะคูเมอิ อิทจังเลยตัดสินใจทำอะไรบ้างอย่าง

ทุกอย่างปกติดีจนกระทั่งตกกลางดึกในค่ำคืนนึง แสงไฟสลัวจากคบเพลิงเสียงเดินของฝูงคนมากมาย ไปจนถึงเสียงสวดภาวนาต่ออะไรบางอย่าง

คบเพลิงที่ถูกถือโดยกัปตันไรฮุคเพียงคนเดียว แต่เสียงของเหล่าโจรสลัดที่มาด้วยนั้นดังลั่นไปทั่วเกาะ แต่ปีเตอร์ไมจังกลับนอนหลับไม่รู้เรื่องราวใดๆ

แต่ทั้งสามคนนั้นล้วนมีตัวร้ายและศัตรูคนๆเดียวกัน นั้นก็คือ กัปตันไรฮุคผู้ชั่วร้าย ราชาและจ้าวสมุทรของน่านน้ำคูเมอิ !!!

และแน่นอนว่าเขาก็มีเพื่อนสนิทอีกคนนั่นก็คือนายเงือกแห่งเกาะคูเมอิ 'อิทจัง' ถึงแม้ว่าจะต่างเผ่ากันแต่ทั้งสามคนก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

อิทสึกิผู้มีใบหน้างดงามไม่แพ้เหล่านางเงือกในมหาสมุทร ยามที่หางสะบัดไปมาแหวกว่ายในผืนทะเลก็เหมือนได้ดูชมการเต้นรำ

“ ข้านายเงือกอิทจังเพื่อนสนิทของปีเตอร์ไมจังและทิงเกอร์ยูยะ ”

เขาพูดพร้อมขยับขาสะบัดหางปลอมกับบทพูดที่ดูยังไงธรรมชาติสุดๆแบบต้นไม้ ก้อนหิน

ทิงเกอร์ยูยะเป็นแฟรี่ตัวน้อย(?)ที่คอยอยู่เคียงข้างปีเตอร์ไมรุมาตลอด ใบหน้าปกติมักอมทุกข์เหมือนคนสิ้นหวัง หากตั้งใจมองจะรู้สึกตงิดใจเหมือนเขามีบางอย่างที่ไม่ปกติ เพราะงั้นขอแนะนำให้มองผ่านเขาไปแบบเร็ว ๆ ดีกว่า

"ฮะ ฮะ นางฟ้าไร้ประโยชน์.. แบบผม' 'แมลงวัน.. ยังดี เสียกว่า"

พูดงึมงำคนเดียวด้วยน้ำเสียงซังกะตาย

“แต่ไม่จำเป็นต้องฝืนหรอกนะ เพราะคนที่ใช่ไม่ต้องพยายาม อยู่นิ่งๆ ตรงนั้น เดี๋ยวผมไปรับเอง”

เมื่อปีเตอร์ไมรุจังพูดจบก็เดินออกจากฉากไป..

ปีเตอร์มีเพื่อนคู่ใจอยู่คนนึง ซึ่งเป็นพลังที่ทำให้เขานั้นสามารถบินและล่องลอยไปทั่วเกาะศักดิ์สิทธ์คูเมอิ เพื่อตามหาเด็กหลงทางให้มาเล่นกับเขา หากขาดนางฟ้าตัวน้อยอย่าง 'ทิงเกอร์ยูยะ' ไป แล้วตัวเขาจะบินได้อย่างไรเล่า จริงมั้ย ?

' บ้างก็ว่าเป็นสตรี บ้างก็ว่าเป็นบุรุษ แต่มันสำคัญที่ไหนกันเล่าเพราะเขาคือตัวละครเอกของบทละครนี้ '

“ข่าวลือพวกนั้นคืออะไรครับ? เพราะเจ้าพวกนี้หรอถึงได้มีคนมากมายหวังจะเข้ามาเยือนที่เกาะคูเมอิ”

เขาตัวละครตัวแรกปรากฎตัวกลางเวที ปีเตอร์ไมรุอาศัยอยู่ที่นี่มานานแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเขาพบที่นี่ได้ยังไง แต่เอาเถอะเพราะออร่าพระเอกจับ ไม่ต้องเดาเลยว่าหนุ่มขี้เก๊กนี่เป็นใคร

เมื่อการแสดงได้เริ่มต้นเสียงบรรยายบทละครได้ดังขึ้นมา ก่อนจะเปิดม่านออกให้เห็นฉากที่วาดด้วยกระดาษลัง

" ณ น่านน้ำเกาะศักดิ์สิทธิ์คูเมอิ ที่มีตำนานเล่าขานมาอย่างเนิ่นนาน เกี่ยวกับขุมสมบัติ เงินทอง อำนาจ และความเยาว์วัยอันเป็นนิรันดร ที่ใครต่างก็ใฝ่ฝันจะได้ครอบครอง แต่มีเพียงเหล่าเด็กน้อยผู้หลงทางที่ได้พบเจอและถูกพาตัวมาโดย 'ปีเตอร์ไมจัง' เท่านั้น ถึงจะได้รับสิทธิในการเหยียบย่างที่แห่งนี้ "