(ใบหน้าของบ้านทั้งสี่หลังที่ถูกโยนระเบิด)

🧑‍🦯 : มือลั่นครับ

🧑‍🦯 : กรมแรงงานเกย์ฮันน่าอยู่ทางไหนครับ-

🧑‍🦯: ทำไมหัวหน้าว่าง ฟรีแลนด์หรอครับ?

🧑‍🦯: รัฐบ-

อาหารที่มีโภชนาการ990แคลลอรี่ครับ

🧑‍🦯: ขออนุญาตบล็อกนะครับ

ก่อนที่เขาจะหันมาแม้ว่าจะไม่เห็นดวงแต่กลับสัมผัสได้ว่ากำลังถูกมองลึกเข้าไปในวิญญาณ

"เพราะแบบนี้ไง"

เขาเข้ามาใกล้ก่อนจะจี้ไปยังกลางอกของอีกฝ่าย

"คนแบบแกเลยสมควรที่จะถูกโยนทิ้งแบบหมูแบบหมา"
"หรือว่าถ้าแกยอมรับความจริงไม่ได้ละก็"

"ไปตายซะ"

"หี-"
"จะพูดว่าฉันใช้ความรุนแรง แต่ไม่ได้ดูตัวเองเลยนะ"

เขาเดินถอยออกมาอย่างใจเย็นไม่กี่ก้าวแต่ก็ยังอยู่ในระยะที่ทำอีกฝ่ายร่วงได้ตลอด

"ไม่เคยตระหนักเลยรึไงว่าที่ฉันเลิกคุยกับแกไปเพราะไอพฤติกรรมน่าขยะแขยงแบบนี่"

เขากล่าวพร้อมกับเอามือล้วงเข้าไปมนกระเป๋า

"แกคิดจริงๆหรอว่าหลังจากที่แกพึ่งพูดจี้คนตรงหน้าไป เขาจะยอมให้ความเมตตาแกกลับหนะ?"

🧑‍🦯: สองเซนติเมตรครับ

🧑‍🦯: พอดีมือลั่นไปเอง

(สนใจอยากหยุมหัวนี้เรียกตำแหน่งอะไรครับ)

🧑‍🦯:ทำไมเธอพูดเหมือนเป็นผู้มีประสบการณ์ตรงอย่างนั้นละ...???

🧑‍🦯: แปลกๆที่ว่าเนี่ยประมาณไหนหรอครับ?

แม้ว่าจะมีผ้าปิดตาสีดำสนิทและรอยยิ้มที่ประทับอยู่บนหน้าก็ตาม ก็สามารถรู้สึกได้ถึงอารมณ์ก่อนหน้าที่จางหายไป

"ระวังปากหน่อยก็ดีนะไอหนู"
"ไม่งั้นได้ฉันท์อาหารผ่านสายแน่"

เขากล่าวด้วยนํ้าเสียงที่ดุดันกว่าก่อนหน้าเป็นเท่าตัวในขณะนั้นก็เดินไปใกล้อีกฝ่ายก้าวสองก้าว

"เป็นแค่คนนอกแท้ๆอย่ามาทำเป็นรู้ให้มาก"

“หืม?”

“อ้าวๆลมอะไรหอบนายให้มานี้ละเนี่ย?”

เขาหันกลับมามอง?แต่ในทันสายตาก็สะดุดกับภาพที่อยู่บนมืออีกฝ่าย

“อ่า ไอนั้นสินะที่หอบนายมาตรงนี้ได้”
เขากล่าวพึมพำก่อนจะยกมือไปหาอีกฝ่าย

“จะขอบคุณมากถ้าฉันได้ไอสิ่งนั้นที่อยู่บนมือของนายจะได้มั้ย?“

(อยากเช็คว่าตัวเองอยู่ในมาตรฐานไหน)
(/ยืนหล่อ(?))