เหนคนรีวิวว่าแฮปปี้น่ารักกับแขกที่มาพัก นอย ตอนกุไปคือนางเห่ากุตั้งแต่ตอนดึกที่ออกไปนั่งเล่นที่ระเบียง เห่าเสียงดังเท่าขนาดตัว โคตรลั่น ตื่นมาตอนเช้ากุออกไประเบียงแม่งเห่ากุต่อ เห่าไม่พอตามมาข่มขุ่ถึงห้องจนกุต้องหนีเข้าห้อง กุหนีปุ้บชีนอนขวางหน้าประตุห้องไม่ให้กุออกไปไหน ตำนานภัยสังคมสุนัข

ชีวิตนี้มีโควตาอิจฉาไม่เยอะ ไม่ค่อยได้อิจฉาใครอย่างเป็นทางการ แต่อิจฉาคัลแลนพี่จองนิดนึงที่โคจรมาเจอคนที่มีเคมีเข้ากันระดับหมอลำ คนที่อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขแบบ subtle ไม่ต้องพูดซักคำ แต่ใครเห็นก็พูดเหมือนกันหมดว่า

จบที่เรา เบาที่ไหน

จบที่เรา เบาสนั่น

กู แจก กอว ครั้งแรก ทวิตเต้อล่ม edok เกิด เต้ กับกู มาก