💫 : อยู่ที่ไหนคะเนี่ย น่ากัวจัง 🥺😞

(พี่กี้ หิหิ ✌🏻😉)

(เย้ๆๆๆๆ สนุกอาา ชั้นชอบมักๆๆๆ เย้~ 😭😭🥺✨)

“ขอบคุณนะคะ ☺️“ เทอหันหน้ามาพูดตอบอีกคน ด้วยท่าทางที่ร่าเริงและสดใส “ใส่ปุ๊บ..หายหนาวเลยย อุ่นมัก”

”ไป.ไปป กลับกันค่ะ” เทอจับมือเดินตามอีกคนเข้าไปยังแท็กซี่ ก่อนจะนั่งซบไหล่อีกฝ่ายตอนขึ้นรถ

“อ๋าา เค้าเหนื่อยจัง เค้าไม่ได้มาเล่นดนตรีแทนพี่แบบนี้มานานแล้ว~” เทอพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน ก่อนจะเริ่มหาวจากการเหนื่อยล้า

( เด่กอย่าลืมเก่บคลิปที่ถ่ายไปฟังอีกทีนะ 😉 )

เป็นครั้งแรกเลย ที่ได้พูดคำว่าแฟนออกไป ท่ามกลางที่สาธารณะแบบนี้..

มิหนำซ้ำ คนที่จับมือกันอยู่ก็พูดย้ำอีกที ตัวเทอนั้นก็อดอมยิ้มอมที่จะดีใจไม่ได้

“ค่ะ กลับกันนะคะ!“ เทอจับมือลุกตามออกไป ปล่อยชายคนนั้นทิ้งไว้

ระหว่างที่เทอเดินกลับพร้อมจับมือกับอีกคน เทอก็อดที่จะพูดสิ่งนี้ออกมาไม่ได้ ”เค้า~ มี~ แฟนแล้วว มากับแฟน~ คุน แฟน ขาา~“ ด้วยความที่คำพูดจากเหตุการณ์เมื่อกี้ยังวนเวียนอยู่ในหัวเทอ

ความกล้านี้ ถ้าปกติโดนพูดไม่สะดวกให้คงหนีถอยไปแล้ว แต่เพราะความเมาทำให้คนคนนี้ยังกล้าที่จะพูดต่อ?

”คือ..ว่า.“ ริวกำลังงงกับสิ่งที่เกิดตรงหน้าเล็กน้อย แต่ก็เหมือนจะอยากพูดอะไรสักอย่าง

“เรายังโสดอยู่มั้ย~ น้าน้าา พี่ขอหน่อยน้า”

“คือว่า!” เทอพูดออกมาค่อนข้างดัง ตั้งใจให้อีกฝ่ายฟัง “ไม่สะดวกให้จีง ๆ ค่ะ“ ก่อนที่จะยกมือที่จับอยู่กับพี่ต้นไทรขึ้น “เค้ามีแฟนแล้ว ช่วยเลิกรบกวนเราได้แล้วค่ะ!”

“ค..คะ?” เทอตอบผู้ชายคนนั้นอย่างทันควันด้วยท่าทีที่สงสัย “พอดี..ว่าไม่สะดวกให้อะคะ ขอโทษนะคะ..”

เทอไม่ใช่คนที่จะให้ช่องทางการติดต่อกับคนอื่นสุ่มสี่สุ่มห้าอยู่แล้ว ยิ่งถ้ากับคนที่พี่งรู้จักยิ่งแล้วใหญ่เลย

เจ้าตัวพึ่งสังเกตเห็นว่าผู้ชายคนนี้ดูเมาหน่อย ๆ ด้วย

”คือ..ถ้าไม่รบกวนจีง ๆ ขอช่องทางไว้ได้มั้ย เราตรงสเปคมากเลย อยากทำความรู้จักเราเพิ่มจีง ๆ”

+

“ช่ายแร้ว ตั้งใจฝึกมาก ๆ เรยย”

“แหะ ขอบคุนนะคะ ดีใจที่เทอชอบน้า~” เทอหน้าแดงเขิน ความพยายามของเทอได้ผลิดอกออกผลแล้ว

เทอพยักหน้าดื่มน้ำตามที่อีกฝ่ายบอก ทันใดนั้นก็เหมือนมีใครสักคนเดินมาที่โต๊ะของพวกเทอ

”ขอโทษนะครับ เออ..ขอไอจีหน่อยได้มั้ยครับ“ ผู้ชายคนหนึ่งได้ยื่นมือถือมาหานักร้องสาวที่ลงมาจากเวทีได้ไม่นาน..

หลังจากการเล่นดนตรีสดจบลง เทอก็เดินมาหายังคนที่รอเทออยู่พร้อมของทานเล่นนิดหน่อย

“เป็นไงมั่งคะ เค้าเล่นดีมั้ย~” เสียงพูดที่ชวนคุยไม่เหมือนก่อนหน้าที่จะเริ่มขึ้นเล่น เสียงดูแหบแห้งไป

“คือว่าา~ จีง ๆ แล้วเค้าตั้งใจจะร้องเพลงมะกี้ให้เทออยู่แล้ว เค้าแอบไปฝึกร้องมาสักพักแล้วหละ แหะ”

“ชอบมั้ยคะ?” เทอพูดด้วยท่าทีที่ดูเขิน ๆ พลันหยิบของทานเล่นมาทานเรื่อย ๆ แก้เขิน

“โอ๊ะ เหนื่อยแย่เรยนะคะพี่ 😞🥺 จีง ๆ น้องก็สนใจแยากทำสภานักเรียนนะคะ..”

“แต่ก็ ยังม.4 อยู่ยังสมัครไม่ได้ 👉🏻👈🏻”

เห็นอีกฝ่ายกำลังจะกระซิบ เทอเรยเอี้ยหน้าไปฟัง “โอ๊ะ 555555 โอเครค่ะ” เทอกระซิบกลับ

“อะแฮ่ม จีงๆแร้วเค้ามารอชวนคนมาทานข้าวกลางวันด้วยกันหนะคะ” กระซิบกระซาบคืนอีกฝ่าย

+

เวลาผ่านไปสักพัก

”เพลงต่อไปเป็นเพลงสุดท้ายของคำคืนนี้แล้ว..“

”เพลงนี้..เค้าอยากมอบให้ใครก็ตามที่มีเค้าคนนั้นที่ทำให้เรา ได้รู้หัวใจตัวเองนะคะ“ เทอมองไปยังโต๊ะตรงหน้า ที่มีต้นไทรนั่งอยู่

“เพลงนี้เพื่อเทอ มันเป็นของเทอนะคะ รู้มั้ย~” เทอยิ้มอย่างร่าเริง ส่งสายตาไปยังคนตรงหน้าและขยิบตาให้ ก่อนจะเริ่มร้องเพลงนี้ออกมา

ลูกอม - วัชราวลี

“อะแฮ่ม เทส ๆ สวัสดีค่าา~“

”วันนี้มาแทนนักร้องอีกคนนะคะ หากใครอยากได้เพลงอะไรสามารถมารีเควสได้หน้าเวทีเลยนะคะ“ พอขึ้นเวที ความกังวลหรือตื่นเต้นก่อนหน้าก็ดูท่าว่าจะหายไปจนหมด

เมื่อก่อนเทอเคยร้องเพลงแทนพี่อยู่บ้าง แต่มันก็นานสักพักใหญ่แล้ว

”งั้น เรามาเริ่มเพลงแรกกันเลยนะคะ!”

เสียงที่เปล่งออกมาช่างหวาน หวานซะจนเพลงเศร้าที่ร้องอยู่ใช่เพลงเศร้าจีง ๆ หรือป่าวนะ

“ค้าบบ~!” เทอลูบมือคนที่อยู่ตรงหน้า พร้อมอมยิ้ม ดีจัง

“กำลังจะขึ้นอีกประมาณ 10 นาทีได้ค่ะ ส่วนที่ต้องไปเตรียมก็..” เทอพึมพำกับตัวเองสักพักนึง

“น่าจะไม่มีแร้วนะคะ.. เค้าน่าจะเช็คทุกอย่างแล้ว..ไม่น่ามีปัญหา” ก่อนที่เทอจะนั่งคุยเล่นไปอีกสักพักนึงจนครบเวลา

”อะ เค้าต้องไปแล้วว ให้กำลังใจเค้าด้วยน้าเทออ 🥺“ ”เดี๋ยวเค้ามานะคะ“ เทอโบกมือเล็ก ก่อนจะค่อย ๆ เดินลุกออกไป

ทันทีที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ “เทออ!” เดินไปหาทันควัน

พยักหน้าหงึก ๆ “เค้าตื่นเต้นมากเรยย ดูสิมือไม้สั่นไปหมดแร้ว”

“ไม่เป็นไรแน่ใช่ไหมหรออ แน่สิ ๆ พี่โฮกับเพื่อน ๆ เค้าสนิทกับเจ้าของร้าน สบายมัก”

เทอหันมองซ้ายขวา ก่อนจะพูดเบา ๆ “ขอกำลังใจหน่อยได้มั้ยคะ” พร้อมอ้าแขนออก

แขนที่อ้าออกมามีความสั่นเล้ก ๆ ด้วยความประหม่า เทอมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่ออดอ้อน “นะคะะ”

ท่าทางเหมือนจะไม่กล้าพูดเท่าไหร่ ดูยุกยิก ๆ ขยับไปมา ดูกังวล ๆ ”น้องไปแทนได้มั้ยคะ งานนี้สำคัญมากจีง ๆ”

“ห..หาา ให้เค้า ไปเล่นดนตรีแทนหรออ..!?“

ตัดภาพมาก่อนถึงปัจจุบันเล็กน้อย.. เทอกำลังพิมพ์แชทไปหาใครสักคนอยู่

“เทอคะ“

”คือว่า เค้า..เค้าาต้องมาเล่นดนตรีสดที่ร้านแทนพี่โฮ“

”เทออยากมาดูมาให้กำลังใจเค้ามั้ยคะ 🥺🥺”

“เค้าเค้าาาเกร็งงง เค้ากังวล แงง”

พอถึงช่วงเย็น.. “พี่ แอ่ก ๆ พี่ดีขึ้นแล้ว พี่ขอไปทำงานเถอะนะ แอ่ก” เสียงไอที่มีเป็นระยะ ๆ กับเสียงพูดคุยที่อ้อนคนน้อง

“ไม่ได้ค่ะพี่ พี่หายตัวร้อนไปนิดเดียวเอง ดีขึ้นแล้วก็จีงแต่ต้องพักผ่อนก่อน เดี๋ยวเป็นหนักขึ้นทำไง!”

“แต่ว่า..”

“ไม่มีแต่ค่ะ พี่โฮพี่ต้องพักนะคะ”

“ก็ด้ายย~” เทอพูดออกมาแบบหงอย ๆ และยอมคนน้องแต่โดยดี “คือว่าา.. พี่ต้องไปงานนี้จีง ๆ งานนี้มันสำคัญกับพี่มาก ถ้าพี่ไม่ได้ไป..“

+

💫 : แงงงงง เรนเจอเค้าก็เขินแร้วน้าาา รถดับเพลิงเรยหรอ! เดียเดียชั้นเขินน้าาาา!! ไม่กล้าใสส่!