Bi iki adım sonraki durak, ki 2024 yılına tekabül ediyo, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuar’ı. Kayyum rektörlerle kadrolaşmanın dayanılmaz hafifliği. Ne hikmetse işte komisyonda da pıt imzası çıkıveriyo bunuuun. TÜGVA falan default yükleniyo zaten bunlara. Uzun lafın kısası, zerre şaşırtmadı.

Bazı şeyleri anlamaya harbiden insanlık onurum yetmiyo gibi geliyo. İnsan bu noktaya nasıl gelir abi. Kendine aynada kusmadan nasıl bakabilir. Tuhaf.

Tüm siyasi tutsakları alacağız. Bu hukuksuz sistemi sizin başınıza yıkacağız ya, size dert olacağız, dert. Kabusunuz olacağız. Ama sadece gitmeyeceksiniz. Tek tek yargılanacaksınız. Yaptıklarınız yanınıza kalmayacak.

Gencecik insanları işkenceyle gözaltına alan polisleri her gün konuşacağız.

Mizah ise aslında en olumlu savunma mekanizmalarından biri. Bireysel travmalarda olduğu gibi toplumsal travmalarda da böyle. Bırakın ne hissedecekse hissetsin, neyle direnecekse dirensin insanlar. Yeter ki direnmeye devam etsin. Salın artık yoksa her şeyi bıçaklıcam bakın aaaayyy.

Kardocumlar, bakın bende orta yaşlı siniri var artık, sakin anlatmaya çalışcam. Umutsuzluk dediğiniz şey milyonlarca genci ve herkesi sokağa çıkaran bi diğer motivasyon esasında. Negatif ama motivasyon. Yani nasıl hissedeceğimizi de çok rica ederim siz belirlemeyin be. Vallahi yetti canıma.