“… ผมแทนเขาไม่ได้หรอ ?”

“….”

“ผมแทนเขาไม่ได้จริง ๆ หรอ ?” เขาถาม

ความเจ็บแปลบแล่นเข้ามาในอก สีหน้าของเขาฉายแววความเสียใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ถึงกระนั้นหล่อนก็ค่อย ๆ เอามือเขาออกและตอบด้วยน้ำเสียงนิ่ง

“ไม่ได้ค่ะ และคงไม่มีวันที่จะแทนได้เหมือนกัน… ”

มากกว่าการถอดแหวนแต่งงานต่อหน้าเขา ก็คือคำพูดของหล่อนที่พูดออกมาเมื่อครู่ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและความรู้สึกใด ๆ

ไม่ว่าจะอำนาจ หน้าตา ฐานะ หรือการดูแลเอาใจใส่ ไซลัสล้วนมีทุกอย่างที่เพียบพร้อม โดยเฉพาะอำนาจและเงินทอง เขามั่นใจว่ามีทุกอย่างที่มากกว่าผู้ชายคนนั้น

“จะไปไหน ?”

“ฉันมีธุระค่ะ”

“คุณถอดแหวนแต่งงานทำไม”

“… เพราะฉันจะไปพบ ‘เขา’ ค่ะ”

“แต่คุณมีสามีแล้วนะ คุณจะไปพบผู้ชายคนอื่นได้ยังไง ?”

“ความสัมพันธ์ของเราควรจะเป็นสามีภรรยาแค่ในนามด้วยซ้ำค่ะ… เพราะเราไม่ได้รักกัน”

“ทำไมจะไม่รักกัน ? ผมรักคุณ”

“แต่ฉันไม่ได้รักคุณนี่คะ“

แต่ตอนนี้ไซลัสค้นพบแล้วว่าเขาเป็นคนหลงตัวเองและเห็นแก่ตัวคนหนึ่งก็เท่านั้น

และเขาก็ค้นพบว่าแท้จริงแล้วหล่อนใจร้ายมากกว่าที่คิด

‘แหวนแต่งงานถูกถอดวางออกวางไว้ใส่ในลิ้นชักหัวเตียงหนึ่งวันหลังจากจบพิธี’

หล่อนกำลังจะออกไปข้างนอก เขาจึงรั้งแขนไว้

และคิดว่าหากอยู่ด้วยกันไป อาจเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นก็ได้… อย่างที่คนพูดกันว่าอยู่ด้วยกันไปคงจะรักกันเอง

แต่มันไม่ใช่แบบนั้น…

ก่อนแต่งงานกัน หล่อนเป็นคนที่ใจดี หล่อนปฏิบัติต่อเขาอย่างมีมารยาทและไม่แสดงท่าทีเกลียดชังอะไรแม้รู้ว่าเขาเป็นคู่หมั้นที่จะถูกครอบครัวจับคลุมถุงชน

จีงค่ะ มาดามบ้านอีกาบันไซ 🙂‍↕️🤝🏻💗✨

ยินดีที่ได้รู้จักคุณเซรินเหมือนกันนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ 🥺💗✨ เค้าจะพยายามมาแอคทีฟในนี้บ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ ! อยากเล่นกะคุณเซรินเยอะ ๆๆ

/เอาผมทัดหู

กะ ก็—มันจะไอนั่นค่ะ พี่เข้าใจเค้าใช่ไหมคะ ? 😞