คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันมากกว่าเก่าเมื่อได้ยินคำพูดกวนประสาทจากอีกฝ่าย

“ คนเขาพูดดีๆด้วยก็ยังจะกวน .. ”

เธอว่าพร้อมจุดไฟแช็กในมือ ลนมันไปที่ปลายมวนบุหรี่จนไฟติดคือยเก็บมันเข้ากระเป๋าเสื้อดังเดิม

“ แต่ถ้าตกขึ้นมาจริงๆโอกาสรอดก็ยากนะ ”

เมื่อชะเง้อมองดูวิวด้านล่างตึกนั่นก็แอบหวาดเสียวเล็กๆ แต่ก็ยังยืนอยู่ที่ขอบตึก ไม่ขยับเข้ามาด้านใน

ตนเลิกคิ้วเมื่อถูกส่งคำถามมา นั่งคิดอยู่สักพักก็พยักหน้าตอบกลับไป

“ ไปด้วย .. ก็ได้ ”

แม้จะอยากอยู่ในห้องมากกว่า แต่ได้ออกมาอู้ทั้งทีก็ต้องออกไปข้างนอกบ้างตามปกติ

“ แล้วเธอ ? ไปมั้ย ”

หันกลับมาถามอีกคนที่ยังไม่ได้ให้คำตอบเช่นกัน

@odyz-ayda.bsky.social

หล่อนเดินตามทางมาถึงที่พัก ให้เดาจากเสียงในห้องนั่นเธอคบมาถึงเป็นคนสุดท้าย จึงยกมือขึ้นเคาะประตูห้องก่อนเข้าไป

ทว่าเมื่อเห็นคนหลังบานประตูนั่นก็ต้องเผลอส่งเสียงจิ๊ปากออกมา

“ ไม่คิดว่าจะมากับเขาด้วย ”

ไร้คำเอ่ยทักทาย สิ้นเสียงนั้นเธอก็ลากกระเป๋าเดินทางเข้าห้องไป ไม่เปิดปากพูดกับใครเลยแม้แต่คนเดียว

🎀 : ถ้าแยกห้องงั้นไปก็ได้ เจอกัน

🎀 : ไปไหน

เสียงส้นสูงกระทบพื้นดาดฟ้าดังพอให้เจ้าของรองเท้านั่นได้ยิน ในปากเรียวนั้นคาบมวนยาสูบที่ยังไม่ถูกจุดเอาไว้ เดินตามขอบตึกไปเรื่อยๆ แต่พอพบคน(?)หน้าคุ้นเข้าก็สะดุ้งเอง

“ มานั่งทำอะไรตรงนี้ ”

“ ไม่กลัวร่วงลงไปหรือไงกัน ”

เธอว่าก่อนจะเดินไปยืนอยู่ด้านหลังอีกฝ่ายที่นั่งมองฝูงชนด้านล่างอยู่

เดิมทีตัวเธอไม่คิดจะเข้ามารวมกลุ่มกับใครทั้งสิ้น เพราะไล่ตามแฮลแมร์ฝูงหนึ่งมาพอดีจึงทำให้พบกับอาเชสหลายตนที่ยืนตั้งรับอยู่เสียได้

แต่มันดันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เธอกำลังจะจู่โจมพอดีนี่สิ

“ อร๊าย !! หลบไป๊ !!! ”

“ ใครไม่หลบหัวแบะฉันไม่รับผิดชอบนะยะ !!!! ”

สิ้นเสียงหวีดว้ายนั่นก็ตามมาด้วยเสียงของแฮลแมร์ที่ถูกทุบด้วยแรงฟาดของผู้มาใหม่อย่างเพเนโลปี

( เค้า .คลาน )

(จ้วบๆๆ)