「อารัญดอกลิลลี่」
⋆˚ʚɞ [ คาร์พูดน้อย แสดงออกไม่เก่ง ไม่สบายใจบอกได้นะคะ | แอคทีฟไม่เป็นเวลา แอคทีฟน้อย เน้นลงภาพเก็บมม.ค่ะ! ]
#KMI_Comm
#KMI_Ao
(ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ อย่าหักโหมมากน้าทุกคน/เดินตุวปลิว)
(ขอบคุณ @kmitamao.bsky.social ที่ให้ยืมตัวมาวาดค่า💗)
#KMI_Ao
(ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ อย่าหักโหมมากน้าทุกคน/เดินตุวปลิว)
(ขอบคุณ @kmitamao.bsky.social ที่ให้ยืมตัวมาวาดค่า💗)
เธอเอียงคอมองอีกฝ่าย สายลมวูบนึงผ่านมา และหอบเอาชื่อของคนตรงหน้าไปด้วย กลีบใบไม้ร่วงโรยลงมา
“อ่า ฉันชื่อ โอโนะ ยูริค่ะ ”
เอ่ยแนะนำตัวกลับไป
”ขอโทษนะคะ เมื่อกี้…“
เธอช่างใจเล็กน้อย แต่ก็เอ่ยถามออกไป
“ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดเลยค่ะ ช่วยพูดอีกรอบได้ไหมคะ?”
เธอเอียงคอมองอีกฝ่าย สายลมวูบนึงผ่านมา และหอบเอาชื่อของคนตรงหน้าไปด้วย กลีบใบไม้ร่วงโรยลงมา
“อ่า ฉันชื่อ โอโนะ ยูริค่ะ ”
เอ่ยแนะนำตัวกลับไป
”ขอโทษนะคะ เมื่อกี้…“
เธอช่างใจเล็กน้อย แต่ก็เอ่ยถามออกไป
“ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดเลยค่ะ ช่วยพูดอีกรอบได้ไหมคะ?”
ราตรีประดับด้วยดวงดาวพร่างพรายทอแสงประกายทั่วผืนผ้าย้อมเป็นสีอันธิกา
ฝูงมัสยาลอยล่องผ่านกาย ผู้เป็นพี่สาวจะชี้ไปยังแสงสว่างที่ยืนอยู่นิ่งบนคลื่นน้ำทะเล
ผู้เป็นน้องสาวตั้งใจฟังสิ่งที่อยู่ตรงนั้นพูด
เสียงที่คุณเคย แต่มันกลับดูอบอุ่น อ่อนโยน และโศกเศร้า
มือประสานกัน สิ่งนั้นแปรเปลี่ยนเป็นปลาสองตัว ลอยออกไป
“แม่ กับพี่…”
@a-kmi.bsky.social
ราตรีประดับด้วยดวงดาวพร่างพรายทอแสงประกายทั่วผืนผ้าย้อมเป็นสีอันธิกา
ฝูงมัสยาลอยล่องผ่านกาย ผู้เป็นพี่สาวจะชี้ไปยังแสงสว่างที่ยืนอยู่นิ่งบนคลื่นน้ำทะเล
ผู้เป็นน้องสาวตั้งใจฟังสิ่งที่อยู่ตรงนั้นพูด
เสียงที่คุณเคย แต่มันกลับดูอบอุ่น อ่อนโยน และโศกเศร้า
มือประสานกัน สิ่งนั้นแปรเปลี่ยนเป็นปลาสองตัว ลอยออกไป
“แม่ กับพี่…”
@a-kmi.bsky.social
“…”
มีเพียงเสียงของสายลมร้อนที่พัดผ่าน และนกน้อยที่เกาะขอบหน้าต่างร้องเพลง
“โชคดีจัง…”
(ได้end0ล่ะค่ะ!😭✊🏻💐)
“…”
มีเพียงเสียงของสายลมร้อนที่พัดผ่าน และนกน้อยที่เกาะขอบหน้าต่างร้องเพลง
“โชคดีจัง…”
(ได้end0ล่ะค่ะ!😭✊🏻💐)
“…”
ดูเหมือนว่าปีนี้ก็จะทำได้ดีมั้ยนะ
พอมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นว่าดอกไม้สีอ่อนร่วงโรย แปรเปลี่ยนเป็นไม้เขียวขจีเสียแล้ว
สายลมพัดลอดเข้ามาผ่านแก้มเบา ๆ
ราวกับถูกหน้าร้อนจุมพิตทักทายก็ไม่ปาน
“…”
ดูเหมือนว่าปีนี้ก็จะทำได้ดีมั้ยนะ
พอมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นว่าดอกไม้สีอ่อนร่วงโรย แปรเปลี่ยนเป็นไม้เขียวขจีเสียแล้ว
สายลมพัดลอดเข้ามาผ่านแก้มเบา ๆ
ราวกับถูกหน้าร้อนจุมพิตทักทายก็ไม่ปาน
‘เก่งมากตัวฉัน! หลังจากไปแอบจำที่คาเฟ่ตั้งนาน ทำได้แล้วโว้ย!!!‘
ดูเหมือนแม่มดตนนี้จะอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะ
‘เก่งมากตัวฉัน! หลังจากไปแอบจำที่คาเฟ่ตั้งนาน ทำได้แล้วโว้ย!!!‘
ดูเหมือนแม่มดตนนี้จะอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะ
#KMI_มะลึกกึ๊กกึ๋ยคาเฟ่
“ขออภัยที่ทำให้รอนานค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ”
เสียงเย็นเอ่ยราบเรียน ถอยหลังไปสามสี่ก้าวก่อนจะโค้งให้แขกแล้วถอยออกไปช้า ๆ
เธอปาดเหงื่อหนึ่งทีพร้อมถอนหายใจหนึ่งเฮือก
(มาแบบเลทๆและดึกๆ มาทานเต้กกรี๊ดกันเยอะ ๆ นะตะ💀🖤🫶🥀)
#KMI_มะลึกกึ๊กกึ๋ยคาเฟ่
“ขออภัยที่ทำให้รอนานค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ”
เสียงเย็นเอ่ยราบเรียน ถอยหลังไปสามสี่ก้าวก่อนจะโค้งให้แขกแล้วถอยออกไปช้า ๆ
เธอปาดเหงื่อหนึ่งทีพร้อมถอนหายใจหนึ่งเฮือก
(มาแบบเลทๆและดึกๆ มาทานเต้กกรี๊ดกันเยอะ ๆ นะตะ💀🖤🫶🥀)
#KMI_Bunkasai
ดุจกล้วยไม้แย้มบานใต้ชายคา
เพียงสบตาดุจศรรักปักที่อก
ราวว่าตกหลุมพรางรักนางแล้ว
หวังไม่แคล้วจากกันเพราะใครอื่น
#KMI_Bunkasai
ดุจกล้วยไม้แย้มบานใต้ชายคา
เพียงสบตาดุจศรรักปักที่อก
ราวว่าตกหลุมพรางรักนางแล้ว
หวังไม่แคล้วจากกันเพราะใครอื่น
“ เขาว่ากันว่าช่วงเวลาในวัยมัธยมคือช่วงที่สายใยของมิตรภาพ
เหนียวแน่นที่สุด…“
”ช่วงเวลาที่เรียบง่ายและสวยงามนี้จะไม่วนมาอีกแล้วนะ“
”อรุณสวัสดิ์“
(ลบลงใหม่ค่ะ ฮือ ลืมเติมไฝให้55555)
“ เขาว่ากันว่าช่วงเวลาในวัยมัธยมคือช่วงที่สายใยของมิตรภาพ
เหนียวแน่นที่สุด…“
”ช่วงเวลาที่เรียบง่ายและสวยงามนี้จะไม่วนมาอีกแล้วนะ“
”อรุณสวัสดิ์“
(ลบลงใหม่ค่ะ ฮือ ลืมเติมไฝให้55555)
เธอสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้าเป็นอย่างมาก
จะว่าไงดี เพิ่งจะเคยโดนคุกเข่าขอโทษครั้งแรกเลย แต่นั่นมันสำคัญด้วยหรอ?
‘เดี๋ยวนะ เดี๋ยวสิ แบบนี้มันใช่หรอ???เราเป็นคนชนไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้มันพลิกบทสลับกันแบบนี้ล่ะ จะบอกว่าเล่นใหญ่มันก็ใช่อะนะ คือว่สคุณคะ ช่วยลุกขึ้นมาที พื้นมันสกปรกนะ แล้วไม่อายคนรึไงกัน!?”
+
เธอสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้าเป็นอย่างมาก
จะว่าไงดี เพิ่งจะเคยโดนคุกเข่าขอโทษครั้งแรกเลย แต่นั่นมันสำคัญด้วยหรอ?
‘เดี๋ยวนะ เดี๋ยวสิ แบบนี้มันใช่หรอ???เราเป็นคนชนไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้มันพลิกบทสลับกันแบบนี้ล่ะ จะบอกว่าเล่นใหญ่มันก็ใช่อะนะ คือว่สคุณคะ ช่วยลุกขึ้นมาที พื้นมันสกปรกนะ แล้วไม่อายคนรึไงกัน!?”
+
เสียงอ่อนเอ่ยตอบรับกลับไปเบา ๆ สำหรับเธอแล้วนั้น การเจอแมวก็คือเรื่องโชคดี ไม่ว่าจะสีไหน ๆ ก็คิดว่าวันนี้จะต้องมีเรื่องดี ๆ เข้ามาแน่นอน
“กินเก่งจังเลยนะ ตัวแค่นี้“
เห็นมันกินจนหมดกระป๋องแล้วมาออดอ้อน สองมือก็จับเจ้าเหมียวพุงเต่งอุ้มขึ้น
“คุณ—คุณเองก็ ชอบแมวสินะคะ…?”
เธอเอ่ยถามอีกฝ่าย แต่ตากลับไม่มองคู่สนทนาด้วยซ้ำ ซ้ำยังร้องตอบเหมียว ๆ เจ้าแมวอีกต่างหาก
เสียงอ่อนเอ่ยตอบรับกลับไปเบา ๆ สำหรับเธอแล้วนั้น การเจอแมวก็คือเรื่องโชคดี ไม่ว่าจะสีไหน ๆ ก็คิดว่าวันนี้จะต้องมีเรื่องดี ๆ เข้ามาแน่นอน
“กินเก่งจังเลยนะ ตัวแค่นี้“
เห็นมันกินจนหมดกระป๋องแล้วมาออดอ้อน สองมือก็จับเจ้าเหมียวพุงเต่งอุ้มขึ้น
“คุณ—คุณเองก็ ชอบแมวสินะคะ…?”
เธอเอ่ยถามอีกฝ่าย แต่ตากลับไม่มองคู่สนทนาด้วยซ้ำ ซ้ำยังร้องตอบเหมียว ๆ เจ้าแมวอีกต่างหาก
(แหะ ๆ แวะมาเล่นด้วยค่ะ ยังทันมั้ยนะ😭👉👈💖🌸)
(แหะ ๆ แวะมาเล่นด้วยค่ะ ยังทันมั้ยนะ😭👉👈💖🌸)
เหมียว~
ก้มมองก้อนขนนุ่มที่เข้ามาคลอเคลียเบา ๆ เธอยิ้มอ่อนมองเจ้าเหมียวออดอ้อน ก่อนจะย่อลงพร้อมควานหาอาหารแมวในกระเป๋าออกมา
“คุณสามสีหิวรึเปล่า“
เธอยื่นนิ้วเกาคางเจ้าเหมียวเบา ๆ เสียงตอบรับเป็นสัญญาณว่ามันอยากจะได้อะไรจากพวกเธอทั้งสองล่ะมั้ง
เธอเปิดกระป๋องอาหารแมวออกก่อนจะยื่นให้มัน
เหมียว~
ก้มมองก้อนขนนุ่มที่เข้ามาคลอเคลียเบา ๆ เธอยิ้มอ่อนมองเจ้าเหมียวออดอ้อน ก่อนจะย่อลงพร้อมควานหาอาหารแมวในกระเป๋าออกมา
“คุณสามสีหิวรึเปล่า“
เธอยื่นนิ้วเกาคางเจ้าเหมียวเบา ๆ เสียงตอบรับเป็นสัญญาณว่ามันอยากจะได้อะไรจากพวกเธอทั้งสองล่ะมั้ง
เธอเปิดกระป๋องอาหารแมวออกก่อนจะยื่นให้มัน
หลังสิ้นเสียงอาจารย์เอ่ยเรียก เธอก็ลุกขึ้นแล้วก้าวขาออกไปหน้าห้องด้วยความรวดเร็ว
“เลขที่ 5 โอโนะ ยูริ 。。。ค่ะ”
ใบหน้าก้มลงมองโต๊ะเป็นจุดพักสายตา เอ่ยเสียงเบากล่าวแนะนำตัวอย่างเรียบง่าย
เพราะไม่ได้ต้องการเป็นจุดสนใจนัก ก็เลยรีบพูดให้จบ
ขอแค่ไม่มีปัญหากับใครก็พอ!
“ปีนี้ก็รบกวนด้วยนะคะ”
สิ้นเสียงก็กลับไปนั่งตามเดิม
หลังสิ้นเสียงอาจารย์เอ่ยเรียก เธอก็ลุกขึ้นแล้วก้าวขาออกไปหน้าห้องด้วยความรวดเร็ว
“เลขที่ 5 โอโนะ ยูริ 。。。ค่ะ”
ใบหน้าก้มลงมองโต๊ะเป็นจุดพักสายตา เอ่ยเสียงเบากล่าวแนะนำตัวอย่างเรียบง่าย
เพราะไม่ได้ต้องการเป็นจุดสนใจนัก ก็เลยรีบพูดให้จบ
ขอแค่ไม่มีปัญหากับใครก็พอ!
“ปีนี้ก็รบกวนด้วยนะคะ”
สิ้นเสียงก็กลับไปนั่งตามเดิม
เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพียงแต่พยักหน้าให้เบา ๆ ก่อนจะเริ่มก้าวขาเดิน
.
.
.
เสียงฝีเท้า สายลม และผู้คน ดังอยู่รอบข้าง ไร้การสนทนาใด ๆ เพราะว่า
‘เดินมาด้วยกันจนได้ แบบนี้แปลว่าเราต้องชวนใช่มั้ย? แล้วเราต้องชวนคุยอะไรกันล่ะ!? ถ้าเอาแต่เงียบจะทำให้อึดอัดรึเปล่านะ โถ่เอ้ย ฉันนี่ไม่ได้เรื่องเลย!!!!‘
เธอทึ่งหัวตัวเองอยู่ในความคิด จะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้ดีนะ
เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพียงแต่พยักหน้าให้เบา ๆ ก่อนจะเริ่มก้าวขาเดิน
.
.
.
เสียงฝีเท้า สายลม และผู้คน ดังอยู่รอบข้าง ไร้การสนทนาใด ๆ เพราะว่า
‘เดินมาด้วยกันจนได้ แบบนี้แปลว่าเราต้องชวนใช่มั้ย? แล้วเราต้องชวนคุยอะไรกันล่ะ!? ถ้าเอาแต่เงียบจะทำให้อึดอัดรึเปล่านะ โถ่เอ้ย ฉันนี่ไม่ได้เรื่องเลย!!!!‘
เธอทึ่งหัวตัวเองอยู่ในความคิด จะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้ดีนะ
“อ๊ะ-ม ไม่—ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่เป็นไร…”
เธอโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน แม้ว่าในใจจะนึกอยากชิมมากก็ตาม
‘นั่นคือลูกอมยี่ห้ออะไรน่ะ เหมือนเคยเห็นมาก่อน อยากชิมจังเลย…ไม่สิ! ห้ามหลงกลเด็ดขาดนะ แค่เห็นว่าใจดีให้ขนมหน่อยจะไว้ใจได้เหรอ!‘
ถึงแบบนั้นก็รู้สึกคุ้นเคยแปลก ๆ
“อ๊ะ-ม ไม่—ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่เป็นไร…”
เธอโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน แม้ว่าในใจจะนึกอยากชิมมากก็ตาม
‘นั่นคือลูกอมยี่ห้ออะไรน่ะ เหมือนเคยเห็นมาก่อน อยากชิมจังเลย…ไม่สิ! ห้ามหลงกลเด็ดขาดนะ แค่เห็นว่าใจดีให้ขนมหน่อยจะไว้ใจได้เหรอ!‘
ถึงแบบนั้นก็รู้สึกคุ้นเคยแปลก ๆ
เธอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นอีกฝ่ายเดินจากไปแล้ว หญิงสาวถอนหายใจหนึ่งเฮือกอย่างโล่งอกเมื่อไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
‘โชคดีจังที่ไม่โดนหาเรื่อง แต่ว่าเหมือนเราจะทำให้เธอรู้สึกแย่รึเปล่านะ….?‘
แมวเหมียวยืนมองแผ่นหลังของหญิงสาวจนหายลับไปจากสายตาด้วยความรู้สึกผิด เหมือนว่าวันแรกก็ก้าวพลาดซะแล้ว.
(ขอบคุณที่แวะมาเล่นด้วยนะคะ🥺😭🙏🌸💐💖 ฮือๆ ไว้มาเล่นด้วยกันอีกน้า😭😭🌸🌸💖💖💖)
เธอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นอีกฝ่ายเดินจากไปแล้ว หญิงสาวถอนหายใจหนึ่งเฮือกอย่างโล่งอกเมื่อไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
‘โชคดีจังที่ไม่โดนหาเรื่อง แต่ว่าเหมือนเราจะทำให้เธอรู้สึกแย่รึเปล่านะ….?‘
แมวเหมียวยืนมองแผ่นหลังของหญิงสาวจนหายลับไปจากสายตาด้วยความรู้สึกผิด เหมือนว่าวันแรกก็ก้าวพลาดซะแล้ว.
(ขอบคุณที่แวะมาเล่นด้วยนะคะ🥺😭🙏🌸💐💖 ฮือๆ ไว้มาเล่นด้วยกันอีกน้า😭😭🌸🌸💖💖💖)