“ แถวนี้ไม่มีใครใจดีให้นอนในร้านหรอกนะ ? ”

มองดูท่าทางกำลังขอความช่วยเหลือตก็อดที่จะขำขันไม่ได้กับฉากตรงหน้า

“ แต่ฉันอาจจะพอใจดีหาที่นอนให้ได้ ”

เสียงทุ้มต่ำละมุนหูเอ่ยขึ้นทั้งยังคงรอยยิ้มไว้เฉกเช่นเดิมซ่อนความคิดบางอย่างเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆย่อตัวลงให้เทียบเท่ากับผู้ที่นั่งอยู่

“ หากให้ฮาร์ทมาเสียก่อนแล้วฉันจะพิจารณาพาเธอไปนอนที่ดีๆ ”

☕ : ผมครับ ^^

☕ : เห๋..บินได้ไงน่ะ

☕ : เหมือนจะไม่นะ ? หรือคุณลองหาทำดูไหมล่ะครับ พิสูจน์ข้อสงสัยให้ตัวเอง.^‿^)

( ขออนุญาตแจมคับ🥰 )

สองเท้าก้าวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าร้าน เห็นคนที่คุ้นเคยอยู่สภาพที่คล้ายคลึงราวกับดื่มสุราไปหลายขวดแฃ้วมานอนเละเฉกเช่นนี้อย่างไรอย่างนั้นก็จึงอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มขึ้นเพราะขำขันในความตลกออกมา

“ มานอนอะไรตรงนี้ล่ะเนี่ย ? ”

เสียงทุ้มเอ่ยทักอย่างนุ่มนวลคล้ายกับหวังดีพร้อมกับใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้มดั่งทุกคราและยังคงยืนก้มมองอยู่เช่นนั้น

☕ : คำถามน่าคิดดีนะครับ ^_^)

ยังไงก็ตาม ผมว่าแวมไพร์มีโอกาสเป็นซอมบี้ มากกว่าซอมบี้เป็นแวมไพร์นะ หรือบางทีอาจจะกลายพันธุ์ใหม่เป็นแวมบี้.. ?