(เวิ่นก็ได้นะคับ มุ้ปอรไปเว้นใหม่😂)

เขาพยักหน้า และชี้ไปอีกทางที่พึ่งเดินมา

"ที่จริงตรงนั้นมี Wirlbebe ด้วย" ที่ยังไม่เก็บกลับมาเพราะทนกลิ่นเหม็นๆของมันไม่ได้จริงๆ เคยทำงานแย่ๆมาเยอะ แต่กับกลิ่นถุงเท้าเน่านี่สุดทนมาก

ดิเอโก้กลับมารออยู่สักพักแล้ว พอเห็นว่าลูซิลล์ได้ของแล้วเลยเดินมาหา

"อยากหาอะไรเพิ่มรึเปล่า?"

(ได้เลยค่ะสลับกันแปะ)

เขาล้วงกระเป๋าหาไฟฉาย พบว่าตัวเองมีไฟฉายอันเล็กแต่สามารถส่งไฟได้กว้างพอสมควรเลย

"เอามา แยกกันหาก่อนละกัน" เขาพูดจบก็เริ่มเดินไปหาตามแนวพุ่มไม้ เพ่งมองหาบักกุ

เขาโล่งอกขึ้นมาหน่อย ปกติคงต้องมีสักหมัดสองหมัดแล้วแท้ๆ
”ขอบคุณ“ เขาโคลงศีรษะเล็กน้อย

ได้ฟังข้อเสนอดิเอโก้พยักหน้าเห็นด้วย ถ้าหาได้เยอะ=ช่วยคนได้เยอะ=เงินเยอะ!

”ตกลง หาหลายๆคนคงได้เยอะดี“

“สนุกตรงไหนกัน?” เขากรอกตา

เมื่อลูซิลล์ชวนตีด้วยเขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

“ยังต้องแย่งอีกหรอ ไม่ให้ง่ายๆหรอก“ เขาสามารถไปหาใหม่ได้ แต่คิดอีกทีเรื่องอะไรต้องไปหาใหม่กันล่ะ

(ไม่มีปัญหาค่า😂)

“มีแต่อยากถาม” เขาตอบคำจิกกัดที่ชินซะแล้ว

เมื่ออีกฝ่ายยื่นดอกไม้ให้ดู เขาก็ยื่นต้น fore fore ที่ไปแย่งชิงมาให้ดูด้วยเช่นกัน

“ไม่ได้ทำสวนสักหน่อย ไปมีเรื่องมา มั้ง?” สภาพของดิเอโก้เองก็มอมแมมไม่ต่างกันนัก

(มาขอบวกนะคะ!)

ดิเอโก้เป็นคนชะโงกมาดู ตัวเขาเองก็มาทำงานตามที่ได้ยินสถานการณ์ที่แดนเหนือ พอเห็นคนคุ้นๆเลยมาดูว่าใครกัน

“ลูซิลล์ทำสวนหรอ?” เขาถามคนที่เปื้อนดินไปหมด

@lalius-odyz.bsky.social

เขาเพียงกระพริบตาปริบๆ เอามือกุมหัวเอาไว้ ใครจะคิดว่ายาราคาถูกๆนึ่ผลข้างเคียงจะเยอะขนาดนี้ เขาแค่จะซื้อยาลดไข้ ดันทำไข้ขึ้นกว่าเดิม

”พลาดเองที่ไม่ดูให้ดี.. เท่าไหร่ล่ะ?ยาแก้น่ะ“ เขาถามราคาตรงๆ ขอฟังราคาก่อนค่อยตัดสินใจ ถ้าแพงมากๆคงต้องเจรจาอีกที

(แปะไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวมาบวกค่า!)