เธอเดินตามอีกฝ่าย หันมองซ้ายทีขวาที ด้วยเพราะแวดล้อมที่ไม่คุ้นชิน

“ อื้อ โอเค ”

พยักหน้าหงึกหงัก ถ้าเป็นปกติเธออาจจะตอบกลับไปว่า ‘ สิ่งที่น่าระวังที่สุดคือคุณต่างหาก ’ แต่ก็กลัวจะโดนทิ้งให้เป็นเด็กหลงกลางเมืองนี่สิ…

แล้วก็อุตส่าห์ได้พักสงครามประสาทกับอีกฝ่ายทั้งทีนี่

“ อืม…ก็ค่อนข้างนะ ”

ถ้าเทียบกับเธอที่มาเหยียบที่นี่นับครั้งได้ก็ถือว่าบ่อยมากๆ

“ แหม เราก็มีการมีงานทำนี่ ใครจะเหมือนคุณล่ะ ”

คำพูดกระแนะกระแหนถูกส่งให้กันดังเช่นปกติ น้ำเสียงไม่จริงจังนัก

“ โห…คนเยอะแฮะ ”

“ หว๋า– น่ากลัวอ่าา ”

อัยด้าเอามือป้องปากทำท่าทางกลัวๆที่ติดจะปลอมไปสักหน่อย

“ อื้ม คุณนำเราเลย ”

ไม่บ่อยนักที่เธอจะได้ออกมานอกมุสเปลไฮม์ทำให้งงทิศงงทางไปหมด

เธอรอให้อีกฝ่ายเดินนำไปก่อน ชวนคุยไปพลาง

“ คุณลูซิลล์มาแถวนี้บ่อยมั้ย ? ”

“ อืม ยังเลย ”

เพราะก่อนหน้านี้เธอวุ่นอยู่หน่อยๆเลยยังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้า…กะจะรวบเป็นมื้อเที่ยงทีเดียว

“ คุณลูซิลล์ล่ะ ทานอะไรมารึยัง ? ”

เธอถามอีกฝ่ายกลับไป

อัยด้าที่เพิ่งมาถึงรออยู่ไม่นานนักก็พบคนที่เธอนัดเอาไว้ สองเท้าก้าวฉับตรงไปทักอีกฝ่าย

เธอแสร้งก้มมองเวลาก่อนจะยืนมือออกไป กล่าวประโยคแทนคำทักทาย

“ ช้าไปสามนาที…สามพันฮาร์ท ”

กระดิกนิ้ว ปั้นหน้าจริงจังก่อนสุดท้ายจะหลุดขำออกมาเบาๆ

“ ฮะฮะ ล้อเล่นน่า…อรุณสวัสดิ์นะ ”

เธอกล่าวออกไป แม้ว่าในตอนนี้จะเข้าช่วงสายแล้วก็ตาม

(น่ารักได้พี่😚)

♦️: ยังมีงานรออยู่น่ะค่ะ 😮‍💨

“ อื้ม…ไป ”

เธอกะจะปฏิเสธไปแต่เหมือนท้องเธอจะเริ่มประท้วงขึ้นมา ยันตัวลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไปรอนอกห้อง

“ เดี๋ยวรอข้างนอกนะคะ ”
@narehiss-odyz.bsky.social
@luneth-odyz.bsky.social

“ หว๋า— ”

เธอโดนรุมกอดจากทั้งสองฝั่ง รับความรักจนเริ่มแน่นตัว เลยรวบตัวทั้งสองคนลงไปนอนกอดซะเอง

“ น่าสนใจนะคะ ชักหิวๆแล้วเหมือนกัน… ”

เธอตอบกลับไปก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูจึงอาสาลุกไปเปิด

อัยด้าเปิดประตูให้ผู้มาใหม่ ก่อนกอดอกทำเสียงแข็ง

“ คุณเพเนโลปี ”
@penelope-odyz.bsky.social

อัยด้าไม่ได้ลุกขึ้นมาทันที เธอนอนแผ่มองการกระทำของเพื่อนร่วมห้อง

“ นั่นสิน้า ~ กลัวว่าจะมีเรื่องให้เม้าท์เยอะจนพูดไม่หมดน่ะสิคะ ”

เรื่องของแผนกอื่นสนุกเสมอนั่นแหละ ทริปเดือนนึงอาจจะเม้าท์ไม่หมดด้วยซ้ำ เพราะว่ามาแบบฉุกละหุกนิดหน่อยเธอเลยไม่รู้แพลนอะไรเลย ยันตัวลุกขึ้นก่อนถามออกไป

“ ว่าแต่ได้นัดเอาไว้มั้ยคะ ? ”

หมายถึงพวกผู้ชายน่ะ
@luneth-odyz.bsky.social

เธอโดนลากเข้ามาในห้องพัก นั่งลงบนเตียงที่ยังว่างอยู่สายตาค่อยๆไล่สำรวจรอบห้อง

“ บรรยากาศดีจังเลยนะคะ ”

เธอหันไปพูดกับคนที่นอนอยู่ อัยด้าทำงานอยู่มุสเปลไฮม์มานานแต่กลับไม่เคยมาที่นี่เลย รู้สึกพลาดอยู่หน่อยๆ…

คุณนาเรซ่าเลือกสถานที่ได้ดีเลยทีเดียว
@narehiss-odyz.bsky.social

“ เยอะกว่าที่คิดอีกนะคะเนี่ย… ”

อัยด้าเดินเข้ามาพร้อมกับลูเน็ต ไม่ได้เตรียมตัวมาเจอคนเยอะขนาดนี้ แต่พอนึกได้ว่าคนชวนคือคุณนาเรซ่าก็…อืม ไม่แปลกใจเท่าไหร่

เธอสวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อกันหนาวตัวโคร่ง สวนทางกับสภาพอากาศในตอนนี้ ยกมือขึ้นโบกเบาๆ

“ ฝากตัวด้วยนะคะ ”
@narehiss-odyz.bsky.social

(ไม่คืน ร้ากซาซาทิ้สุด)

(ขอเกาะล้อไปด้วย😚)

♦️ : ดีจัง ขอให้สนุกนะ