Wakayanagi Norihide | Y.2 | Seicho High School
Role/Co/Dm ok
Profile&Status : http://bit.ly/4nATcYp
น้ำเสียงแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
คงเป็นสไตล์ที่อีกคนชอบละมั้ง ?
“ … อันที่ชอบงั้นหรอ”
ทำท่าคิดเล็กน้อย ก่อนชี้ไปทางรูปดอกไม้จิ๋ว ๆ
“อันนี้ก็ดูน่ารักดี—ว่าไหม?”
น้ำเสียงแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
คงเป็นสไตล์ที่อีกคนชอบละมั้ง ?
“ … อันที่ชอบงั้นหรอ”
ทำท่าคิดเล็กน้อย ก่อนชี้ไปทางรูปดอกไม้จิ๋ว ๆ
“อันนี้ก็ดูน่ารักดี—ว่าไหม?”
“อ๊ะ เหมือนจะมีอยู่นะ”
ค้นกระเป๋าตัวเอง ก่อนนำแผ่นพับออกมากาง โชคดีที่หยิบติดมือมาพอดี
“เหมือนจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่“
”—ทางนั้นแล้วก็เลี้ยวซ้าย“
ว่าเสร็จก็ชี้ไปทางตามทางเดิน
@shionnobu-rkm.bsky.social
“อ๊ะ เหมือนจะมีอยู่นะ”
ค้นกระเป๋าตัวเอง ก่อนนำแผ่นพับออกมากาง โชคดีที่หยิบติดมือมาพอดี
“เหมือนจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่“
”—ทางนั้นแล้วก็เลี้ยวซ้าย“
ว่าเสร็จก็ชี้ไปทางตามทางเดิน
@shionnobu-rkm.bsky.social
พึมพำชื่ออีกคนเป็นการทวนความจำเล็กน้อย
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ งั้นไว้พบกันใหม่"
"—ถ้ามีโอกาสน่ะนะ"
โบกมือลา ก่อนเดินไปทำธุระของตัวเองต่อ
(โฮร ขอบคุณที่มาโรลกันค่ะ ตอบช้าม้าก รู้สึกผิดสุดๆ😿)
พึมพำชื่ออีกคนเป็นการทวนความจำเล็กน้อย
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ งั้นไว้พบกันใหม่"
"—ถ้ามีโอกาสน่ะนะ"
โบกมือลา ก่อนเดินไปทำธุระของตัวเองต่อ
(โฮร ขอบคุณที่มาโรลกันค่ะ ตอบช้าม้าก รู้สึกผิดสุดๆ😿)
“โอ๊ะ ไอเดียดีเลย“
ถ้าจะต้องถ่ายรูปส่งภารกิจทั้งที ก็ต้องมีสิ่งของที่สื่อถึงมินเนี่ยนบ้างสินะ
”ถ้ามีหมวกแบบนี้ก็คงจะดีนะ ?”
ทำมือเป็นวงกลมคล้ายๆแว่นตาของตัวละครมินเนี่ยนที่ว่า
@shionnobu-rkm.bsky.social
“โอ๊ะ ไอเดียดีเลย“
ถ้าจะต้องถ่ายรูปส่งภารกิจทั้งที ก็ต้องมีสิ่งของที่สื่อถึงมินเนี่ยนบ้างสินะ
”ถ้ามีหมวกแบบนี้ก็คงจะดีนะ ?”
ทำมือเป็นวงกลมคล้ายๆแว่นตาของตัวละครมินเนี่ยนที่ว่า
@shionnobu-rkm.bsky.social
“น่าสนใจดีนะ”
เอามือลูบคางเหมือนกำลังคิดอะไร
“สนใจซักคู่ในนี้รึเปล่า?“
หลังจากเดินไปซักพักก็ถึงร้านที่มีต่างหูหลากหลายรูปแบบ ก่อนจะหันมองเพื่อสอบถามความเห็นของคนข้าง ๆ
“น่าสนใจดีนะ”
เอามือลูบคางเหมือนกำลังคิดอะไร
“สนใจซักคู่ในนี้รึเปล่า?“
หลังจากเดินไปซักพักก็ถึงร้านที่มีต่างหูหลากหลายรูปแบบ ก่อนจะหันมองเพื่อสอบถามความเห็นของคนข้าง ๆ
พอเห็นท่าทางจริงจังของอีกคนก็เริ่มรู้สึกเขินนิดหน่อย
“วากะยานางิ โนริฮิเดะ”
“จะเรียกสั้น ๆ ว่าวากะก็ได้”
”… แต่ถามชื่อคนอื่นแบบนี้ ต้องบอกชื่อตัวเองมาด้วยนะ“
พอเห็นท่าทางจริงจังของอีกคนก็เริ่มรู้สึกเขินนิดหน่อย
“วากะยานางิ โนริฮิเดะ”
“จะเรียกสั้น ๆ ว่าวากะก็ได้”
”… แต่ถามชื่อคนอื่นแบบนี้ ต้องบอกชื่อตัวเองมาด้วยนะ“
หลังจากเห็นเพื่อนในกลุ่มเริ่มโรลเพลย์ทีละคน ... ก็คงช่วยไม่ได้ล่ะนะ
"บานะ บานะน่า—"
ก็ดูสนุกกว่าที่คิดนะ ?
@shionnobu-rkm.bsky.social
หลังจากเห็นเพื่อนในกลุ่มเริ่มโรลเพลย์ทีละคน ... ก็คงช่วยไม่ได้ล่ะนะ
"บานะ บานะน่า—"
ก็ดูสนุกกว่าที่คิดนะ ?
@shionnobu-rkm.bsky.social
"ตรงนี้รึเปล่า?"
ชี้ไปทางกระดาษโน้ตที่ถูกพับไว้อยู่อย่างเรียบร้อย
"งั้นเปิดกันกันเลยเถอะ"
ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ก็มองคนอื่นๆ รอให้มีคนอาสาเปิดอยู่ดี ...
เธอแล้วกัน(?)
@shionnobu-rkm.bsky.social
"ตรงนี้รึเปล่า?"
ชี้ไปทางกระดาษโน้ตที่ถูกพับไว้อยู่อย่างเรียบร้อย
"งั้นเปิดกันกันเลยเถอะ"
ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ก็มองคนอื่นๆ รอให้มีคนอาสาเปิดอยู่ดี ...
เธอแล้วกัน(?)
@shionnobu-rkm.bsky.social
"นั่นสิ เควสคงอยู่ในที่ที่หาไม่ยากหรอกมั้ง?"
"แต่อย่างมิกิคุงเนี่ย อาจจะโพสต์พวกคำใบ้ในเว็บบอร์ดก็ได้นะ"
เขาออกความคิดเห็นที่ดูเป็นไปได้ อย่างน้อยก็คงดีกว่านั่งไล่หาอย่างไร้จุดหมายล่ะนะ
@shionnobu-rkm.bsky.social
"นั่นสิ เควสคงอยู่ในที่ที่หาไม่ยากหรอกมั้ง?"
"แต่อย่างมิกิคุงเนี่ย อาจจะโพสต์พวกคำใบ้ในเว็บบอร์ดก็ได้นะ"
เขาออกความคิดเห็นที่ดูเป็นไปได้ อย่างน้อยก็คงดีกว่านั่งไล่หาอย่างไร้จุดหมายล่ะนะ
@shionnobu-rkm.bsky.social
”งั้นโชคดีนะ ถ้าเธอเป็นเด็กนักเรียนแถวนี้ เราคงได้เจอกันใหม่”
“ … ถ้ายังจำกันได้น่ะนะ”
โบกมือลา ก่อนจะพูดล้อเล่นปิดท้าย ตอนนี้อีกคนคงจำหน้าเขาไม่ได้หรอก
”งั้นโชคดีนะ ถ้าเธอเป็นเด็กนักเรียนแถวนี้ เราคงได้เจอกันใหม่”
“ … ถ้ายังจำกันได้น่ะนะ”
โบกมือลา ก่อนจะพูดล้อเล่นปิดท้าย ตอนนี้อีกคนคงจำหน้าเขาไม่ได้หรอก
”วากะยานางิ โนริฮิเดะ … เรียกแค่วากะก็ได้“
“หลังจากนี้ขอฝากตัวด้วยนะ—ทุกคนเลย”
ผงกหัวเล็กน้อย ก่อนมองไปรอบๆ
@shionnobu-rkm.bsky.social
”วากะยานางิ โนริฮิเดะ … เรียกแค่วากะก็ได้“
“หลังจากนี้ขอฝากตัวด้วยนะ—ทุกคนเลย”
ผงกหัวเล็กน้อย ก่อนมองไปรอบๆ
@shionnobu-rkm.bsky.social
ยืนมองสังเกตอีกฝ่ายอยู่สักพักก่อนชี้ไปที่หูของตัวเอง
”นายเองก็ … เจาะหูนี่นา“
”ชอบต่างหูแบบไหนเป็นพิเศษรึเปล่า?“
“—แบบว่าพวกสี หรือรูปลักษณ์น่ะ”
ระหว่างเดินนำไปที่ร้าน ดูเหมือนหมอนี่จะพูดเยอะขึ้นซะงั้น ? …
ยืนมองสังเกตอีกฝ่ายอยู่สักพักก่อนชี้ไปที่หูของตัวเอง
”นายเองก็ … เจาะหูนี่นา“
”ชอบต่างหูแบบไหนเป็นพิเศษรึเปล่า?“
“—แบบว่าพวกสี หรือรูปลักษณ์น่ะ”
ระหว่างเดินนำไปที่ร้าน ดูเหมือนหมอนี่จะพูดเยอะขึ้นซะงั้น ? …
ว่าแล้วก็หยิบให้อีกคนเพิ่ม
“จะว่าไปเธอจะทำคนเดียวหมดนี่เลยรึเปล่า?”
“ —แบบว่าถ้าทำคนเดียวคงยากน่าดูน่ะ”
เกาแก้มเบาๆ เหมือนจะเผลอถามคำถามแปลกๆไปรึเปล่านะ?
ว่าแล้วก็หยิบให้อีกคนเพิ่ม
“จะว่าไปเธอจะทำคนเดียวหมดนี่เลยรึเปล่า?”
“ —แบบว่าถ้าทำคนเดียวคงยากน่าดูน่ะ”
เกาแก้มเบาๆ เหมือนจะเผลอถามคำถามแปลกๆไปรึเปล่านะ?
ยืนคิดไปครู่หนึ่ง ยังไงวันนี้เขาก็น่าจะไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว
”ว่าแต่อยากไปดูอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า?“
”… พอดีอยากไปแวะร้านเครื่องประดับนิดหน่อยน่ะ“
ยืนคิดไปครู่หนึ่ง ยังไงวันนี้เขาก็น่าจะไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว
”ว่าแต่อยากไปดูอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า?“
”… พอดีอยากไปแวะร้านเครื่องประดับนิดหน่อยน่ะ“
“…งั้นอันนี้ไหม?“
“ราคาไม่แพงมาก คุณภาพก็ไม่ได้แย่ด้วย”
ยื่นไปให้อีกฝ่ายดู เป็นเนื้อประมาณ 100 กรัม
“แต่ว่าคงพอสำหรับคนเดียวนะ อยากได้เพิ่มรึเปล่า?“
“…งั้นอันนี้ไหม?“
“ราคาไม่แพงมาก คุณภาพก็ไม่ได้แย่ด้วย”
ยื่นไปให้อีกฝ่ายดู เป็นเนื้อประมาณ 100 กรัม
“แต่ว่าคงพอสำหรับคนเดียวนะ อยากได้เพิ่มรึเปล่า?“
พูดตามอย่างช้า ๆ ปกติไม่ค่อยได้เรียกใครด้วยชื่อเล่น ไม่ค่อยชินปากเท่าไหร่แฮะ
“วากะยานางิ โนริฮิเดะ”
“จะเรียกแค่วากะก็ได้นะ”
“—ตอนนี้เรารู้จักชื่อกันแล้ว คงใช้คำว่าไม่มีเพื่อนไปกินไม่ได้หรอกนะ ~“
คำพูดขัดกับสีหน้าเรียบเฉยของเจ้าตัวสุด ๆ ไปเลย
พูดตามอย่างช้า ๆ ปกติไม่ค่อยได้เรียกใครด้วยชื่อเล่น ไม่ค่อยชินปากเท่าไหร่แฮะ
“วากะยานางิ โนริฮิเดะ”
“จะเรียกแค่วากะก็ได้นะ”
“—ตอนนี้เรารู้จักชื่อกันแล้ว คงใช้คำว่าไม่มีเพื่อนไปกินไม่ได้หรอกนะ ~“
คำพูดขัดกับสีหน้าเรียบเฉยของเจ้าตัวสุด ๆ ไปเลย
เอามือลูบหลังคอตัวเองอย่างประหม่าเล็กน้อย ก่อนที่จะเริ่มเดินนำไปช้า ๆ
”จะว่าไป …อยากได้เนื้อแบบไหนหรอ ?“
”—อันนี้เนื้อวัว ส่วนอันนี้เนื้อหมู“
ชี้ไปตามเนื้อต่าง ๆ ที่อยู่บนชั้น
ดูท่าจะจริงจังน่าดูเลยล่ะ
เอามือลูบหลังคอตัวเองอย่างประหม่าเล็กน้อย ก่อนที่จะเริ่มเดินนำไปช้า ๆ
”จะว่าไป …อยากได้เนื้อแบบไหนหรอ ?“
”—อันนี้เนื้อวัว ส่วนอันนี้เนื้อหมู“
ชี้ไปตามเนื้อต่าง ๆ ที่อยู่บนชั้น
ดูท่าจะจริงจังน่าดูเลยล่ะ
พูดตอบรับเบาๆ ดูท่าว่าอีกฝ่ายคงจะสายตาสั้นพอตัวเลย คงลำบากแย่
“เนื้อหรอ? อยู่ฝั่งของสดตรงนั้นน่ะ”
ว่าเสร็จก็ผายมือไปทางตู้แช่ถัดไป ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอีกคนคงมองไม่เห็นแน่ เดินไปส่งคงจะดีกว่า
“—ตามมาสิ”
“ฉันก็จะซื้อพอดีน่ะ”
พูดตอบรับเบาๆ ดูท่าว่าอีกฝ่ายคงจะสายตาสั้นพอตัวเลย คงลำบากแย่
“เนื้อหรอ? อยู่ฝั่งของสดตรงนั้นน่ะ”
ว่าเสร็จก็ผายมือไปทางตู้แช่ถัดไป ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอีกคนคงมองไม่เห็นแน่ เดินไปส่งคงจะดีกว่า
“—ตามมาสิ”
“ฉันก็จะซื้อพอดีน่ะ”
”เอาสิ นายเลือกร้านแล้วกันนะ ขอแค่มีข้าวก็พอ“
สุดท้ายก็ตบปากรับคำจากอีกคน ถึงจะกะทันหันไปซักหน่อยก็เถอะ
”ก่อนอื่นเลย อยากให้เรียกว่านายอะไรดีล่ะ?“
”เอาสิ นายเลือกร้านแล้วกันนะ ขอแค่มีข้าวก็พอ“
สุดท้ายก็ตบปากรับคำจากอีกคน ถึงจะกะทันหันไปซักหน่อยก็เถอะ
”ก่อนอื่นเลย อยากให้เรียกว่านายอะไรดีล่ะ?“