Now or Never
@nonmkg.bsky.social
“อืมม ก็พอจำได้อยู่นะจ้ะ”
“แต่ว่าเดินไปพร้อมๆกันดีกว่าจ้า”
กล่าวจบ ทั้งสองคนก็ค่อยๆเดินกลับไปตามทาง ไม่รีบร้อนเหมือนอย่างตอนมา มีอะไรน่าสนใจโกลเด้นท์ ฮอร์ดก็จะชี้ให้น็อนดูเป็นครั้งคราว
เมื่อเดินมาถึงหอพัก ทั้งคู่ก็แยกย้าย น็อนก็โบกมือลาแล้วก็ขึ้นห้องตัวเองไป
“ขอบคุณจ๊ะที่ช่วยแนะนำ ไว้เจอกันใหม่นะ บายบ๊าย~”
(เย้ มาต่อจนจบแล้ว ขอบคุณที่รอ และมาโรลด้วยกันนะครับ ขออภัยที่ตอบช้า)
“แต่ว่าเดินไปพร้อมๆกันดีกว่าจ้า”
กล่าวจบ ทั้งสองคนก็ค่อยๆเดินกลับไปตามทาง ไม่รีบร้อนเหมือนอย่างตอนมา มีอะไรน่าสนใจโกลเด้นท์ ฮอร์ดก็จะชี้ให้น็อนดูเป็นครั้งคราว
เมื่อเดินมาถึงหอพัก ทั้งคู่ก็แยกย้าย น็อนก็โบกมือลาแล้วก็ขึ้นห้องตัวเองไป
“ขอบคุณจ๊ะที่ช่วยแนะนำ ไว้เจอกันใหม่นะ บายบ๊าย~”
(เย้ มาต่อจนจบแล้ว ขอบคุณที่รอ และมาโรลด้วยกันนะครับ ขออภัยที่ตอบช้า)
October 14, 2025 at 4:10 AM
“อืมม ก็พอจำได้อยู่นะจ้ะ”
“แต่ว่าเดินไปพร้อมๆกันดีกว่าจ้า”
กล่าวจบ ทั้งสองคนก็ค่อยๆเดินกลับไปตามทาง ไม่รีบร้อนเหมือนอย่างตอนมา มีอะไรน่าสนใจโกลเด้นท์ ฮอร์ดก็จะชี้ให้น็อนดูเป็นครั้งคราว
เมื่อเดินมาถึงหอพัก ทั้งคู่ก็แยกย้าย น็อนก็โบกมือลาแล้วก็ขึ้นห้องตัวเองไป
“ขอบคุณจ๊ะที่ช่วยแนะนำ ไว้เจอกันใหม่นะ บายบ๊าย~”
(เย้ มาต่อจนจบแล้ว ขอบคุณที่รอ และมาโรลด้วยกันนะครับ ขออภัยที่ตอบช้า)
“แต่ว่าเดินไปพร้อมๆกันดีกว่าจ้า”
กล่าวจบ ทั้งสองคนก็ค่อยๆเดินกลับไปตามทาง ไม่รีบร้อนเหมือนอย่างตอนมา มีอะไรน่าสนใจโกลเด้นท์ ฮอร์ดก็จะชี้ให้น็อนดูเป็นครั้งคราว
เมื่อเดินมาถึงหอพัก ทั้งคู่ก็แยกย้าย น็อนก็โบกมือลาแล้วก็ขึ้นห้องตัวเองไป
“ขอบคุณจ๊ะที่ช่วยแนะนำ ไว้เจอกันใหม่นะ บายบ๊าย~”
(เย้ มาต่อจนจบแล้ว ขอบคุณที่รอ และมาโรลด้วยกันนะครับ ขออภัยที่ตอบช้า)
น็อนเอื้อมไปจับมืออิจิโกะที่กำลังดูแผนที่ในมือถือก่อนออกแรงดึงลากไปยังทางทิศหนึ่งพร้อมรอยยิ้มบอกด้วยท่าทางมั่นใจว่า
“ไม่ต้องดูแล้วล่ะ ฉันรู้ทางลัดนะ ไปกันเถอะจ้ะ ✨️( ^-' )“
———————
หลังจากที่ทั้งสองไปที่ย่านการค้า แวะกทานอาหาร ช็อปปิ้งเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ สุดท้ายก็ได้ตู้เย็นน้อยกลับหออย่างสุขใจสวัสดิภาพ
✨ภารกิจเสร็จสิ้น!✨
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย รูทเมทซัง)
“ไม่ต้องดูแล้วล่ะ ฉันรู้ทางลัดนะ ไปกันเถอะจ้ะ ✨️( ^-' )“
———————
หลังจากที่ทั้งสองไปที่ย่านการค้า แวะกทานอาหาร ช็อปปิ้งเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ สุดท้ายก็ได้ตู้เย็นน้อยกลับหออย่างสุขใจสวัสดิภาพ
✨ภารกิจเสร็จสิ้น!✨
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย รูทเมทซัง)
October 4, 2025 at 9:16 AM
น็อนเอื้อมไปจับมืออิจิโกะที่กำลังดูแผนที่ในมือถือก่อนออกแรงดึงลากไปยังทางทิศหนึ่งพร้อมรอยยิ้มบอกด้วยท่าทางมั่นใจว่า
“ไม่ต้องดูแล้วล่ะ ฉันรู้ทางลัดนะ ไปกันเถอะจ้ะ ✨️( ^-' )“
———————
หลังจากที่ทั้งสองไปที่ย่านการค้า แวะกทานอาหาร ช็อปปิ้งเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ สุดท้ายก็ได้ตู้เย็นน้อยกลับหออย่างสุขใจสวัสดิภาพ
✨ภารกิจเสร็จสิ้น!✨
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย รูทเมทซัง)
“ไม่ต้องดูแล้วล่ะ ฉันรู้ทางลัดนะ ไปกันเถอะจ้ะ ✨️( ^-' )“
———————
หลังจากที่ทั้งสองไปที่ย่านการค้า แวะกทานอาหาร ช็อปปิ้งเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ สุดท้ายก็ได้ตู้เย็นน้อยกลับหออย่างสุขใจสวัสดิภาพ
✨ภารกิจเสร็จสิ้น!✨
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย รูทเมทซัง)
“อืม~ คิดไม่ออกเลย“
”แกงกะหรี่สตรอเบอร์รี่งั้นเหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะจ้ะ”
“แต่ร้านแกงกะหรี่ แถวๆนี้ก็อร่อยดีจ้า”
“เตียงติดม่านงั้นเหรอจ๊ะ แบบนี้ตื่นมาก็ไม่ได้เห็นหน้าอิจิโกะสิ อืมมม”
“แต่พอมาคิดดูแล้วเหมือนเจ้าหญิงในนิทานเลยนะ เตียงมีม่านเนี่ย”
“แวะไปดูด้วยแล้วกัน แต่เป้าหมายหลักของเราคือตู้เย็น”
ระหว่างที่พูดคุยกันไป ทั้งสองคนก็ลงมาถึงชั้นล่างสุดของหอเป็นที่เรียบร้อย
(+)
”แกงกะหรี่สตรอเบอร์รี่งั้นเหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะจ้ะ”
“แต่ร้านแกงกะหรี่ แถวๆนี้ก็อร่อยดีจ้า”
“เตียงติดม่านงั้นเหรอจ๊ะ แบบนี้ตื่นมาก็ไม่ได้เห็นหน้าอิจิโกะสิ อืมมม”
“แต่พอมาคิดดูแล้วเหมือนเจ้าหญิงในนิทานเลยนะ เตียงมีม่านเนี่ย”
“แวะไปดูด้วยแล้วกัน แต่เป้าหมายหลักของเราคือตู้เย็น”
ระหว่างที่พูดคุยกันไป ทั้งสองคนก็ลงมาถึงชั้นล่างสุดของหอเป็นที่เรียบร้อย
(+)
October 4, 2025 at 9:16 AM
“อืม~ คิดไม่ออกเลย“
”แกงกะหรี่สตรอเบอร์รี่งั้นเหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะจ้ะ”
“แต่ร้านแกงกะหรี่ แถวๆนี้ก็อร่อยดีจ้า”
“เตียงติดม่านงั้นเหรอจ๊ะ แบบนี้ตื่นมาก็ไม่ได้เห็นหน้าอิจิโกะสิ อืมมม”
“แต่พอมาคิดดูแล้วเหมือนเจ้าหญิงในนิทานเลยนะ เตียงมีม่านเนี่ย”
“แวะไปดูด้วยแล้วกัน แต่เป้าหมายหลักของเราคือตู้เย็น”
ระหว่างที่พูดคุยกันไป ทั้งสองคนก็ลงมาถึงชั้นล่างสุดของหอเป็นที่เรียบร้อย
(+)
”แกงกะหรี่สตรอเบอร์รี่งั้นเหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะจ้ะ”
“แต่ร้านแกงกะหรี่ แถวๆนี้ก็อร่อยดีจ้า”
“เตียงติดม่านงั้นเหรอจ๊ะ แบบนี้ตื่นมาก็ไม่ได้เห็นหน้าอิจิโกะสิ อืมมม”
“แต่พอมาคิดดูแล้วเหมือนเจ้าหญิงในนิทานเลยนะ เตียงมีม่านเนี่ย”
“แวะไปดูด้วยแล้วกัน แต่เป้าหมายหลักของเราคือตู้เย็น”
ระหว่างที่พูดคุยกันไป ทั้งสองคนก็ลงมาถึงชั้นล่างสุดของหอเป็นที่เรียบร้อย
(+)
“เอ๋!“
โคว้กกก~
น็อนที่หลังจากออกกำลังกาย แล้วยังไม่ได้กินอะไร พอได้กินสตรอเบอร์รี่เรียกน้ำย่อยไปลูกหนึ่งแล้วก็เหมือนจะรู้สึกหิวขึ้นมาเช่นกัน
ท้องจึงร้องออกมาเสียงดัง น็อนหัวเราะยิ้มออกมาอย่างเขินอาย
“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันก็หิวแล้วเหมือนกันจ้ะ”
ระหว่างที่กำลังเดินลงจากหอไปหาอะไรกิน น็อนก็เสนอ
”แถวหอมีตลาดอยู่เราไปหาอะไรกินที่นั้น แล้วตอนกลับก็แวะดูตู้เย็นไปด้วยเลยดีไหมจ๊ะ”
โคว้กกก~
น็อนที่หลังจากออกกำลังกาย แล้วยังไม่ได้กินอะไร พอได้กินสตรอเบอร์รี่เรียกน้ำย่อยไปลูกหนึ่งแล้วก็เหมือนจะรู้สึกหิวขึ้นมาเช่นกัน
ท้องจึงร้องออกมาเสียงดัง น็อนหัวเราะยิ้มออกมาอย่างเขินอาย
“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันก็หิวแล้วเหมือนกันจ้ะ”
ระหว่างที่กำลังเดินลงจากหอไปหาอะไรกิน น็อนก็เสนอ
”แถวหอมีตลาดอยู่เราไปหาอะไรกินที่นั้น แล้วตอนกลับก็แวะดูตู้เย็นไปด้วยเลยดีไหมจ๊ะ”
October 3, 2025 at 4:18 PM
“เอ๋!“
โคว้กกก~
น็อนที่หลังจากออกกำลังกาย แล้วยังไม่ได้กินอะไร พอได้กินสตรอเบอร์รี่เรียกน้ำย่อยไปลูกหนึ่งแล้วก็เหมือนจะรู้สึกหิวขึ้นมาเช่นกัน
ท้องจึงร้องออกมาเสียงดัง น็อนหัวเราะยิ้มออกมาอย่างเขินอาย
“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันก็หิวแล้วเหมือนกันจ้ะ”
ระหว่างที่กำลังเดินลงจากหอไปหาอะไรกิน น็อนก็เสนอ
”แถวหอมีตลาดอยู่เราไปหาอะไรกินที่นั้น แล้วตอนกลับก็แวะดูตู้เย็นไปด้วยเลยดีไหมจ๊ะ”
โคว้กกก~
น็อนที่หลังจากออกกำลังกาย แล้วยังไม่ได้กินอะไร พอได้กินสตรอเบอร์รี่เรียกน้ำย่อยไปลูกหนึ่งแล้วก็เหมือนจะรู้สึกหิวขึ้นมาเช่นกัน
ท้องจึงร้องออกมาเสียงดัง น็อนหัวเราะยิ้มออกมาอย่างเขินอาย
“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันก็หิวแล้วเหมือนกันจ้ะ”
ระหว่างที่กำลังเดินลงจากหอไปหาอะไรกิน น็อนก็เสนอ
”แถวหอมีตลาดอยู่เราไปหาอะไรกินที่นั้น แล้วตอนกลับก็แวะดูตู้เย็นไปด้วยเลยดีไหมจ๊ะ”
“เนมุกากิ… ฟุบุกิ… ชิโร่…”
น็อนพึมพำชื่อของหญิงสาว แต่ดูเหมือนมันจะยาวเกินที่เธอจะจำได้ เธอจึงเลือกจำชื่อเล่นที่อีกฝ่ายเสนอแทน
”เนฟุชิ ขอโทษที่รบกวนเวลางีบด้วยนะ”
“ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ้ะ“
น็อนกล่าวจบก็โบกมือลาให้หญิงสาวเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่อื่น
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมโรลต่อได่เลยนะครับ ไว้มาเล่นด้วยกันใหม่นะ 👋)
น็อนพึมพำชื่อของหญิงสาว แต่ดูเหมือนมันจะยาวเกินที่เธอจะจำได้ เธอจึงเลือกจำชื่อเล่นที่อีกฝ่ายเสนอแทน
”เนฟุชิ ขอโทษที่รบกวนเวลางีบด้วยนะ”
“ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ้ะ“
น็อนกล่าวจบก็โบกมือลาให้หญิงสาวเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่อื่น
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมโรลต่อได่เลยนะครับ ไว้มาเล่นด้วยกันใหม่นะ 👋)
October 3, 2025 at 4:02 PM
“เนมุกากิ… ฟุบุกิ… ชิโร่…”
น็อนพึมพำชื่อของหญิงสาว แต่ดูเหมือนมันจะยาวเกินที่เธอจะจำได้ เธอจึงเลือกจำชื่อเล่นที่อีกฝ่ายเสนอแทน
”เนฟุชิ ขอโทษที่รบกวนเวลางีบด้วยนะ”
“ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ้ะ“
น็อนกล่าวจบก็โบกมือลาให้หญิงสาวเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่อื่น
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมโรลต่อได่เลยนะครับ ไว้มาเล่นด้วยกันใหม่นะ 👋)
น็อนพึมพำชื่อของหญิงสาว แต่ดูเหมือนมันจะยาวเกินที่เธอจะจำได้ เธอจึงเลือกจำชื่อเล่นที่อีกฝ่ายเสนอแทน
”เนฟุชิ ขอโทษที่รบกวนเวลางีบด้วยนะ”
“ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ้ะ“
น็อนกล่าวจบก็โบกมือลาให้หญิงสาวเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่อื่น
(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมโรลต่อได่เลยนะครับ ไว้มาเล่นด้วยกันใหม่นะ 👋)
น็อนหัวเราะหุหุ หลังจากที่ได้ยินหญิงสาวผมสีน้ำตาลทองพูดประโยคสุดท้าย
ก่อนที่จะเอ่ยชวนรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักกันให้ค่อยๆเดินดูชมสถานที่ต่างๆในโรงเรียน
“ฉันไม่มีแรงจะวิ่งแข่งแบบนั้นแล้วล่ะจ้ะ”
“เพราะงั้นสนใจค่อยๆเดินชมวิวโรงเรียนไปด้วยกันไหมจ๊ะ”
“เมื่อกี้วิ่งมายังไม่ได้ดูทางดีๆเลยน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า“
เมื่อพูดประโยคสุดท้ายเสร็จ น็อนก็หัวเราะออกมาอย่างเขินๆ
ก่อนที่จะเอ่ยชวนรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักกันให้ค่อยๆเดินดูชมสถานที่ต่างๆในโรงเรียน
“ฉันไม่มีแรงจะวิ่งแข่งแบบนั้นแล้วล่ะจ้ะ”
“เพราะงั้นสนใจค่อยๆเดินชมวิวโรงเรียนไปด้วยกันไหมจ๊ะ”
“เมื่อกี้วิ่งมายังไม่ได้ดูทางดีๆเลยน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า“
เมื่อพูดประโยคสุดท้ายเสร็จ น็อนก็หัวเราะออกมาอย่างเขินๆ
October 3, 2025 at 3:52 PM
น็อนหัวเราะหุหุ หลังจากที่ได้ยินหญิงสาวผมสีน้ำตาลทองพูดประโยคสุดท้าย
ก่อนที่จะเอ่ยชวนรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักกันให้ค่อยๆเดินดูชมสถานที่ต่างๆในโรงเรียน
“ฉันไม่มีแรงจะวิ่งแข่งแบบนั้นแล้วล่ะจ้ะ”
“เพราะงั้นสนใจค่อยๆเดินชมวิวโรงเรียนไปด้วยกันไหมจ๊ะ”
“เมื่อกี้วิ่งมายังไม่ได้ดูทางดีๆเลยน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า“
เมื่อพูดประโยคสุดท้ายเสร็จ น็อนก็หัวเราะออกมาอย่างเขินๆ
ก่อนที่จะเอ่ยชวนรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักกันให้ค่อยๆเดินดูชมสถานที่ต่างๆในโรงเรียน
“ฉันไม่มีแรงจะวิ่งแข่งแบบนั้นแล้วล่ะจ้ะ”
“เพราะงั้นสนใจค่อยๆเดินชมวิวโรงเรียนไปด้วยกันไหมจ๊ะ”
“เมื่อกี้วิ่งมายังไม่ได้ดูทางดีๆเลยน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า“
เมื่อพูดประโยคสุดท้ายเสร็จ น็อนก็หัวเราะออกมาอย่างเขินๆ
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมต่อได้เลยนะครับ ไว้มาเล่นกันใหม่นะ🫶💕)
October 3, 2025 at 3:40 PM
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ขออนุญาตสรุปรูท มีอะไรเสริมต่อได้เลยนะครับ ไว้มาเล่นกันใหม่นะ🫶💕)
น็อนมองตามนิ้วของซุยเซที่ส่ายไปมาตรงหน้า พลางพยักหน้าไปด้วย
“อ่อ ตรงตัดสวนไปไม่ได้นี่เอง”
“ไม่ว่าทางไหน ความลับนอกจากความเร็ว คือ พลังนี่เอง ฉันจะจำเอาไว้”
หญิงสาวพึมพำสิ่งที่ได้ยินราวกับจะพยายามจดจำ ก่อนที่จะเหมือนสรุปสิ่งที่อยู่ในใจได้ เธอจึงหันตัวกำลังจะจากไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณอีกครั้ง
“ขอบคุณมากจ้าา เป็นข้อมูลที่สำคัญจริงๆ”
”ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ๊ะ“
“อ่อ ตรงตัดสวนไปไม่ได้นี่เอง”
“ไม่ว่าทางไหน ความลับนอกจากความเร็ว คือ พลังนี่เอง ฉันจะจำเอาไว้”
หญิงสาวพึมพำสิ่งที่ได้ยินราวกับจะพยายามจดจำ ก่อนที่จะเหมือนสรุปสิ่งที่อยู่ในใจได้ เธอจึงหันตัวกำลังจะจากไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณอีกครั้ง
“ขอบคุณมากจ้าา เป็นข้อมูลที่สำคัญจริงๆ”
”ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ๊ะ“
October 3, 2025 at 3:40 PM
น็อนมองตามนิ้วของซุยเซที่ส่ายไปมาตรงหน้า พลางพยักหน้าไปด้วย
“อ่อ ตรงตัดสวนไปไม่ได้นี่เอง”
“ไม่ว่าทางไหน ความลับนอกจากความเร็ว คือ พลังนี่เอง ฉันจะจำเอาไว้”
หญิงสาวพึมพำสิ่งที่ได้ยินราวกับจะพยายามจดจำ ก่อนที่จะเหมือนสรุปสิ่งที่อยู่ในใจได้ เธอจึงหันตัวกำลังจะจากไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณอีกครั้ง
“ขอบคุณมากจ้าา เป็นข้อมูลที่สำคัญจริงๆ”
”ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ๊ะ“
“อ่อ ตรงตัดสวนไปไม่ได้นี่เอง”
“ไม่ว่าทางไหน ความลับนอกจากความเร็ว คือ พลังนี่เอง ฉันจะจำเอาไว้”
หญิงสาวพึมพำสิ่งที่ได้ยินราวกับจะพยายามจดจำ ก่อนที่จะเหมือนสรุปสิ่งที่อยู่ในใจได้ เธอจึงหันตัวกำลังจะจากไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณอีกครั้ง
“ขอบคุณมากจ้าา เป็นข้อมูลที่สำคัญจริงๆ”
”ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะจ๊ะ“
ระหว่างที่น็อนพักเหนื่อยฟังอิจิโกะพูดไปเรื่อยๆ จนถึงประโยคสุดท้าย
”เฮ้~~เป็นอย่างนั้นเองเหรอ“
“พูดแบบนั้นก็ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ“
ว่าจบก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาอิจิโกะเพื่อรับสตรอเบอร์รี่มากินชิมไป 1 คำ แล้วตาของเธอก็เป็นประกาย
”อื้ม~~ อร่อยมาก“
“เป็นสตรอเบอร์รี่ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย”
“อิจิโกะที่พูดเมื่อกี้ เราไปซื้อตู้เย็นกันเถอะ”
”เฮ้~~เป็นอย่างนั้นเองเหรอ“
“พูดแบบนั้นก็ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ“
ว่าจบก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาอิจิโกะเพื่อรับสตรอเบอร์รี่มากินชิมไป 1 คำ แล้วตาของเธอก็เป็นประกาย
”อื้ม~~ อร่อยมาก“
“เป็นสตรอเบอร์รี่ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย”
“อิจิโกะที่พูดเมื่อกี้ เราไปซื้อตู้เย็นกันเถอะ”
October 3, 2025 at 3:27 PM
ระหว่างที่น็อนพักเหนื่อยฟังอิจิโกะพูดไปเรื่อยๆ จนถึงประโยคสุดท้าย
”เฮ้~~เป็นอย่างนั้นเองเหรอ“
“พูดแบบนั้นก็ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ“
ว่าจบก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาอิจิโกะเพื่อรับสตรอเบอร์รี่มากินชิมไป 1 คำ แล้วตาของเธอก็เป็นประกาย
”อื้ม~~ อร่อยมาก“
“เป็นสตรอเบอร์รี่ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย”
“อิจิโกะที่พูดเมื่อกี้ เราไปซื้อตู้เย็นกันเถอะ”
”เฮ้~~เป็นอย่างนั้นเองเหรอ“
“พูดแบบนั้นก็ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ“
ว่าจบก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาอิจิโกะเพื่อรับสตรอเบอร์รี่มากินชิมไป 1 คำ แล้วตาของเธอก็เป็นประกาย
”อื้ม~~ อร่อยมาก“
“เป็นสตรอเบอร์รี่ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย”
“อิจิโกะที่พูดเมื่อกี้ เราไปซื้อตู้เย็นกันเถอะ”
“ฉันเพิ่งมาถึงวันนี้เป็นวันแรกเลยจ๊ะ”
“อ้อ…”
“อืมๆๆ แบบนี้นี่เอง”
ระหว่างที่หญิงสาวผมขาวแนะนำสถานที่ภายในโรงเรียนแต่ละที่ๆอย่างใจเย็น
“พอเห็นภาพรวมแล้ว การหาเส้นทางก็ไม่ยากเลย”
น็อนพยักหน้าหงึกรับทราบราวกับพอใจกับคำตอบแล้ว และกำลังเดินจากไปที่อื่น
”ขอบคุณที่ช่วยเหลือจ๊ะ”
“อา…ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยสินะ“
”ฉันนาวออเนเวอร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ“
“อ้อ…”
“อืมๆๆ แบบนี้นี่เอง”
ระหว่างที่หญิงสาวผมขาวแนะนำสถานที่ภายในโรงเรียนแต่ละที่ๆอย่างใจเย็น
“พอเห็นภาพรวมแล้ว การหาเส้นทางก็ไม่ยากเลย”
น็อนพยักหน้าหงึกรับทราบราวกับพอใจกับคำตอบแล้ว และกำลังเดินจากไปที่อื่น
”ขอบคุณที่ช่วยเหลือจ๊ะ”
“อา…ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยสินะ“
”ฉันนาวออเนเวอร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ“
October 3, 2025 at 3:14 PM
“ฉันเพิ่งมาถึงวันนี้เป็นวันแรกเลยจ๊ะ”
“อ้อ…”
“อืมๆๆ แบบนี้นี่เอง”
ระหว่างที่หญิงสาวผมขาวแนะนำสถานที่ภายในโรงเรียนแต่ละที่ๆอย่างใจเย็น
“พอเห็นภาพรวมแล้ว การหาเส้นทางก็ไม่ยากเลย”
น็อนพยักหน้าหงึกรับทราบราวกับพอใจกับคำตอบแล้ว และกำลังเดินจากไปที่อื่น
”ขอบคุณที่ช่วยเหลือจ๊ะ”
“อา…ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยสินะ“
”ฉันนาวออเนเวอร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ“
“อ้อ…”
“อืมๆๆ แบบนี้นี่เอง”
ระหว่างที่หญิงสาวผมขาวแนะนำสถานที่ภายในโรงเรียนแต่ละที่ๆอย่างใจเย็น
“พอเห็นภาพรวมแล้ว การหาเส้นทางก็ไม่ยากเลย”
น็อนพยักหน้าหงึกรับทราบราวกับพอใจกับคำตอบแล้ว และกำลังเดินจากไปที่อื่น
”ขอบคุณที่ช่วยเหลือจ๊ะ”
“อา…ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยสินะ“
”ฉันนาวออเนเวอร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ“
‘เท่สุดๆ~✨’
‘สาวม้าเท่ได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย’
น็อนมองท่าทางการบิดยืดเส้นยืดสาย แล้วเอามือไปเท้าสะเอวของอันยาโนะซุยเซด้วยสายตาเป็นประกายภายใต้แว่นตากันแดดสีแดง
ด้วยท่าทางที่โดดเด่นทำให้น็อนจำชื่ออีกฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แล้วถามต่อไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“ใช่แล้วจ๊ะ เรื่องเส้นทางการวิ่งน่ะ ทางที่เร็วที่สุดจากหอพักไปที่โรงเรียน ”
“เป็นรุ่นพี่คงจะรู้ และแนะนำได้ใช่ไหมจ๊ะ”
‘สาวม้าเท่ได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย’
น็อนมองท่าทางการบิดยืดเส้นยืดสาย แล้วเอามือไปเท้าสะเอวของอันยาโนะซุยเซด้วยสายตาเป็นประกายภายใต้แว่นตากันแดดสีแดง
ด้วยท่าทางที่โดดเด่นทำให้น็อนจำชื่ออีกฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แล้วถามต่อไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“ใช่แล้วจ๊ะ เรื่องเส้นทางการวิ่งน่ะ ทางที่เร็วที่สุดจากหอพักไปที่โรงเรียน ”
“เป็นรุ่นพี่คงจะรู้ และแนะนำได้ใช่ไหมจ๊ะ”
October 3, 2025 at 2:22 PM
‘เท่สุดๆ~✨’
‘สาวม้าเท่ได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย’
น็อนมองท่าทางการบิดยืดเส้นยืดสาย แล้วเอามือไปเท้าสะเอวของอันยาโนะซุยเซด้วยสายตาเป็นประกายภายใต้แว่นตากันแดดสีแดง
ด้วยท่าทางที่โดดเด่นทำให้น็อนจำชื่ออีกฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แล้วถามต่อไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“ใช่แล้วจ๊ะ เรื่องเส้นทางการวิ่งน่ะ ทางที่เร็วที่สุดจากหอพักไปที่โรงเรียน ”
“เป็นรุ่นพี่คงจะรู้ และแนะนำได้ใช่ไหมจ๊ะ”
‘สาวม้าเท่ได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย’
น็อนมองท่าทางการบิดยืดเส้นยืดสาย แล้วเอามือไปเท้าสะเอวของอันยาโนะซุยเซด้วยสายตาเป็นประกายภายใต้แว่นตากันแดดสีแดง
ด้วยท่าทางที่โดดเด่นทำให้น็อนจำชื่ออีกฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แล้วถามต่อไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“ใช่แล้วจ๊ะ เรื่องเส้นทางการวิ่งน่ะ ทางที่เร็วที่สุดจากหอพักไปที่โรงเรียน ”
“เป็นรุ่นพี่คงจะรู้ และแนะนำได้ใช่ไหมจ๊ะ”
“ไม่หรอก…จ๊ะ”
“โกลเด้นท์ ฮอร์ดต่างหาก… วิ่งมาไกลขนาดนี้ยังสบายๆอยู่เลย”
เมื่อเห็นหญิงสาวยกนิ้วโป้งให้และชี้ไปที่อาคารเรียน เธอก็ยกกลับไปบ้าง พร้อมกับรอยยิ้มสนุกสนานเช่นกัน
“สุดยอดมากๆเลยจ้าา”
“ขอบคุณมากที่นำทางมาให้ถึงที่เลย”
ในตอนที่น็อนเหมือนจะพักจนสามารถหายใจได้คล่องขึ้นแล้ว เธอก็พูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป
“ต่อไปก็วิ่งกลับหอพักสินะ รอบนี้ค่อยๆวิ่งกลับก็แล้วกัน”
“โกลเด้นท์ ฮอร์ดต่างหาก… วิ่งมาไกลขนาดนี้ยังสบายๆอยู่เลย”
เมื่อเห็นหญิงสาวยกนิ้วโป้งให้และชี้ไปที่อาคารเรียน เธอก็ยกกลับไปบ้าง พร้อมกับรอยยิ้มสนุกสนานเช่นกัน
“สุดยอดมากๆเลยจ้าา”
“ขอบคุณมากที่นำทางมาให้ถึงที่เลย”
ในตอนที่น็อนเหมือนจะพักจนสามารถหายใจได้คล่องขึ้นแล้ว เธอก็พูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป
“ต่อไปก็วิ่งกลับหอพักสินะ รอบนี้ค่อยๆวิ่งกลับก็แล้วกัน”
October 3, 2025 at 2:08 PM
“ไม่หรอก…จ๊ะ”
“โกลเด้นท์ ฮอร์ดต่างหาก… วิ่งมาไกลขนาดนี้ยังสบายๆอยู่เลย”
เมื่อเห็นหญิงสาวยกนิ้วโป้งให้และชี้ไปที่อาคารเรียน เธอก็ยกกลับไปบ้าง พร้อมกับรอยยิ้มสนุกสนานเช่นกัน
“สุดยอดมากๆเลยจ้าา”
“ขอบคุณมากที่นำทางมาให้ถึงที่เลย”
ในตอนที่น็อนเหมือนจะพักจนสามารถหายใจได้คล่องขึ้นแล้ว เธอก็พูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป
“ต่อไปก็วิ่งกลับหอพักสินะ รอบนี้ค่อยๆวิ่งกลับก็แล้วกัน”
“โกลเด้นท์ ฮอร์ดต่างหาก… วิ่งมาไกลขนาดนี้ยังสบายๆอยู่เลย”
เมื่อเห็นหญิงสาวยกนิ้วโป้งให้และชี้ไปที่อาคารเรียน เธอก็ยกกลับไปบ้าง พร้อมกับรอยยิ้มสนุกสนานเช่นกัน
“สุดยอดมากๆเลยจ้าา”
“ขอบคุณมากที่นำทางมาให้ถึงที่เลย”
ในตอนที่น็อนเหมือนจะพักจนสามารถหายใจได้คล่องขึ้นแล้ว เธอก็พูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป
“ต่อไปก็วิ่งกลับหอพักสินะ รอบนี้ค่อยๆวิ่งกลับก็แล้วกัน”
(ขอบคุณครับ มาเป็นรูปเลย)
“อ่อวว อืมๆ ตัดสวนไปงั้นเหรอเนี่ย“
น็อนพยักหน้าอืมๆ ดูเหมือนกำลังครุ่นคิด
‘ถ้าเดินตัดสวนล่ะก็ โดนกรรมการเพ่งเล็งแน่เลย’
‘ไว้เป็นอีกทางเลือกแล้วกัน’
น็อนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่จะยิ้มพูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป การที่อีกฝ่ายเอาภาพมาให้ดูทำให้เข้าใจง่ายมากจริงๆ
“เข้าใจจ้า ขอบคุณมากเลยนะ เป็นเส้นทางที่น่าจะรวดเร็วที่สุดจริงๆด้วย”
“อ่อวว อืมๆ ตัดสวนไปงั้นเหรอเนี่ย“
น็อนพยักหน้าอืมๆ ดูเหมือนกำลังครุ่นคิด
‘ถ้าเดินตัดสวนล่ะก็ โดนกรรมการเพ่งเล็งแน่เลย’
‘ไว้เป็นอีกทางเลือกแล้วกัน’
น็อนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่จะยิ้มพูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป การที่อีกฝ่ายเอาภาพมาให้ดูทำให้เข้าใจง่ายมากจริงๆ
“เข้าใจจ้า ขอบคุณมากเลยนะ เป็นเส้นทางที่น่าจะรวดเร็วที่สุดจริงๆด้วย”
October 3, 2025 at 1:51 PM
(ขอบคุณครับ มาเป็นรูปเลย)
“อ่อวว อืมๆ ตัดสวนไปงั้นเหรอเนี่ย“
น็อนพยักหน้าอืมๆ ดูเหมือนกำลังครุ่นคิด
‘ถ้าเดินตัดสวนล่ะก็ โดนกรรมการเพ่งเล็งแน่เลย’
‘ไว้เป็นอีกทางเลือกแล้วกัน’
น็อนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่จะยิ้มพูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป การที่อีกฝ่ายเอาภาพมาให้ดูทำให้เข้าใจง่ายมากจริงๆ
“เข้าใจจ้า ขอบคุณมากเลยนะ เป็นเส้นทางที่น่าจะรวดเร็วที่สุดจริงๆด้วย”
“อ่อวว อืมๆ ตัดสวนไปงั้นเหรอเนี่ย“
น็อนพยักหน้าอืมๆ ดูเหมือนกำลังครุ่นคิด
‘ถ้าเดินตัดสวนล่ะก็ โดนกรรมการเพ่งเล็งแน่เลย’
‘ไว้เป็นอีกทางเลือกแล้วกัน’
น็อนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่จะยิ้มพูดขอบคุณอีกฝ่ายออกไป การที่อีกฝ่ายเอาภาพมาให้ดูทำให้เข้าใจง่ายมากจริงๆ
“เข้าใจจ้า ขอบคุณมากเลยนะ เป็นเส้นทางที่น่าจะรวดเร็วที่สุดจริงๆด้วย”
“แบบนี้นี่เอง ไว้คร่าวหน้ามาเต้นด้วยกันนะจ๊ะ”
น็อนพูดตอบกลับอิจิโกะพลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ อีกไม่นานเธอคงจะเต้นเสร็จแล้ว
”ที่หอพักให้ไม่มีนะ“
”ชอบซิ~~ ยังไม่มีอะไรที่ฉันไม่ชอบเลย“
”จริงเหรอ ไหนดูหน่อยจ๋า“
ตอนที่อิจิโกะเปิดกระเป๋าให้ดูเป็นตอนที่น็อนเต้นเสร็จพอดี เธอนั่งพักเหนื่อยนั่งมองอิจิโกะที่เอากล่องสตรอว์เบอรี่ออกมาวาง
1
2
3
4
5
”ว้าว~ เอามาเยอะเลยนิหน่า✨“
น็อนพูดตอบกลับอิจิโกะพลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ อีกไม่นานเธอคงจะเต้นเสร็จแล้ว
”ที่หอพักให้ไม่มีนะ“
”ชอบซิ~~ ยังไม่มีอะไรที่ฉันไม่ชอบเลย“
”จริงเหรอ ไหนดูหน่อยจ๋า“
ตอนที่อิจิโกะเปิดกระเป๋าให้ดูเป็นตอนที่น็อนเต้นเสร็จพอดี เธอนั่งพักเหนื่อยนั่งมองอิจิโกะที่เอากล่องสตรอว์เบอรี่ออกมาวาง
1
2
3
4
5
”ว้าว~ เอามาเยอะเลยนิหน่า✨“
October 3, 2025 at 1:40 PM
“แบบนี้นี่เอง ไว้คร่าวหน้ามาเต้นด้วยกันนะจ๊ะ”
น็อนพูดตอบกลับอิจิโกะพลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ อีกไม่นานเธอคงจะเต้นเสร็จแล้ว
”ที่หอพักให้ไม่มีนะ“
”ชอบซิ~~ ยังไม่มีอะไรที่ฉันไม่ชอบเลย“
”จริงเหรอ ไหนดูหน่อยจ๋า“
ตอนที่อิจิโกะเปิดกระเป๋าให้ดูเป็นตอนที่น็อนเต้นเสร็จพอดี เธอนั่งพักเหนื่อยนั่งมองอิจิโกะที่เอากล่องสตรอว์เบอรี่ออกมาวาง
1
2
3
4
5
”ว้าว~ เอามาเยอะเลยนิหน่า✨“
น็อนพูดตอบกลับอิจิโกะพลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ อีกไม่นานเธอคงจะเต้นเสร็จแล้ว
”ที่หอพักให้ไม่มีนะ“
”ชอบซิ~~ ยังไม่มีอะไรที่ฉันไม่ชอบเลย“
”จริงเหรอ ไหนดูหน่อยจ๋า“
ตอนที่อิจิโกะเปิดกระเป๋าให้ดูเป็นตอนที่น็อนเต้นเสร็จพอดี เธอนั่งพักเหนื่อยนั่งมองอิจิโกะที่เอากล่องสตรอว์เบอรี่ออกมาวาง
1
2
3
4
5
”ว้าว~ เอามาเยอะเลยนิหน่า✨“
น็อนคิดแบบนั้น ก่อนที่บอกลาพลัมเพื่อขึ้นห้องเอาขนมไปเก็บอย่างตื่นเต้นดี๊ด๊า
”ขอบคุณสำหรับข้อมูล และขนมนะจ๊ะ ฉันคงต้องขอตัวลาก่อน“
”บะบายนะ ไว้พบกันใหม่ พลัม“
หลังจากพูดเสร็จ น็อนก็โบกมือบายๆไปให้พลัมด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะวิ่งขึ้นหอพักไป
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ผมขอสรุปผิดรูทเลย มีอะไรเพิ่มเติมต่อได้เลยนะครับ)
”ขอบคุณสำหรับข้อมูล และขนมนะจ๊ะ ฉันคงต้องขอตัวลาก่อน“
”บะบายนะ ไว้พบกันใหม่ พลัม“
หลังจากพูดเสร็จ น็อนก็โบกมือบายๆไปให้พลัมด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะวิ่งขึ้นหอพักไป
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ผมขอสรุปผิดรูทเลย มีอะไรเพิ่มเติมต่อได้เลยนะครับ)
October 3, 2025 at 1:29 PM
น็อนคิดแบบนั้น ก่อนที่บอกลาพลัมเพื่อขึ้นห้องเอาขนมไปเก็บอย่างตื่นเต้นดี๊ด๊า
”ขอบคุณสำหรับข้อมูล และขนมนะจ๊ะ ฉันคงต้องขอตัวลาก่อน“
”บะบายนะ ไว้พบกันใหม่ พลัม“
หลังจากพูดเสร็จ น็อนก็โบกมือบายๆไปให้พลัมด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะวิ่งขึ้นหอพักไป
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ผมขอสรุปผิดรูทเลย มีอะไรเพิ่มเติมต่อได้เลยนะครับ)
”ขอบคุณสำหรับข้อมูล และขนมนะจ๊ะ ฉันคงต้องขอตัวลาก่อน“
”บะบายนะ ไว้พบกันใหม่ พลัม“
หลังจากพูดเสร็จ น็อนก็โบกมือบายๆไปให้พลัมด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะวิ่งขึ้นหอพักไป
(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ ผมขอสรุปผิดรูทเลย มีอะไรเพิ่มเติมต่อได้เลยนะครับ)
”เอ๊ะๆ เอ๋!?“
“เย้! จะดีเหรอ“
ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่มือก็รับโดรายากิที่พลัมให้มากอดไว้ในอ้อมมือด้วยรอยยิ้มตอบกลับไปเช่นกัน
“ไม่หรอกจ้าา ขอบคุณมากเลยนะ หุหุ”
“สมกับเป็นรุ่นพี่ปี 3 พึ่งพาได้มากจริงๆ”
น็อนที่พึ่งสังเกตุเห็นเข็มกลัดสีทอง ท่าทีของพลัมก็รีบเอ่ยชมยกย่องต่อทันที
‘ดีจัง เจอรุ่นพี่ปี 3 ใจดีขนาดนี้ ชีวิตที่นี่คงจะไม่แย่’
‘แถมได้มาเยอะขนาดนี้คงตอนเอาไปเก็บที่ห้องก่อนแล้ว’
+
“เย้! จะดีเหรอ“
ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่มือก็รับโดรายากิที่พลัมให้มากอดไว้ในอ้อมมือด้วยรอยยิ้มตอบกลับไปเช่นกัน
“ไม่หรอกจ้าา ขอบคุณมากเลยนะ หุหุ”
“สมกับเป็นรุ่นพี่ปี 3 พึ่งพาได้มากจริงๆ”
น็อนที่พึ่งสังเกตุเห็นเข็มกลัดสีทอง ท่าทีของพลัมก็รีบเอ่ยชมยกย่องต่อทันที
‘ดีจัง เจอรุ่นพี่ปี 3 ใจดีขนาดนี้ ชีวิตที่นี่คงจะไม่แย่’
‘แถมได้มาเยอะขนาดนี้คงตอนเอาไปเก็บที่ห้องก่อนแล้ว’
+
October 3, 2025 at 1:29 PM
”เอ๊ะๆ เอ๋!?“
“เย้! จะดีเหรอ“
ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่มือก็รับโดรายากิที่พลัมให้มากอดไว้ในอ้อมมือด้วยรอยยิ้มตอบกลับไปเช่นกัน
“ไม่หรอกจ้าา ขอบคุณมากเลยนะ หุหุ”
“สมกับเป็นรุ่นพี่ปี 3 พึ่งพาได้มากจริงๆ”
น็อนที่พึ่งสังเกตุเห็นเข็มกลัดสีทอง ท่าทีของพลัมก็รีบเอ่ยชมยกย่องต่อทันที
‘ดีจัง เจอรุ่นพี่ปี 3 ใจดีขนาดนี้ ชีวิตที่นี่คงจะไม่แย่’
‘แถมได้มาเยอะขนาดนี้คงตอนเอาไปเก็บที่ห้องก่อนแล้ว’
+
“เย้! จะดีเหรอ“
ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่มือก็รับโดรายากิที่พลัมให้มากอดไว้ในอ้อมมือด้วยรอยยิ้มตอบกลับไปเช่นกัน
“ไม่หรอกจ้าา ขอบคุณมากเลยนะ หุหุ”
“สมกับเป็นรุ่นพี่ปี 3 พึ่งพาได้มากจริงๆ”
น็อนที่พึ่งสังเกตุเห็นเข็มกลัดสีทอง ท่าทีของพลัมก็รีบเอ่ยชมยกย่องต่อทันที
‘ดีจัง เจอรุ่นพี่ปี 3 ใจดีขนาดนี้ ชีวิตที่นี่คงจะไม่แย่’
‘แถมได้มาเยอะขนาดนี้คงตอนเอาไปเก็บที่ห้องก่อนแล้ว’
+
น็อนที่เห็นหญิงสาวผมขาวนั่งชิลอีกนิดก็จะลงไปนอนแล้วที่ม้านั่ง ทำให้คิดว่าไม่ใช่ปี 1 ที่พึงมาใหม่ และสามารถตอบเธอได้เป็นแน่จึงเอ่ยทักออกไป
“อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ ดีเลย“
“แต่ถ้าจะนอนไปนอนในห้องไม่ได้กว่าเหรอจ๊ะ”
น็อนถามสิ่งที่สงสัยออกไปก่อนพูดเข้าประเด็นสิ่งที่ต้องการถามตั้งแต่แรก
“เธอเป็นรุ่นพี่ใช่ไหม พอจะแนะนำเส้นทางจากหอไปโรงเรียนที่เร็วที่สุดให้หน่อยได้หรือเปล่า”
“อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ ดีเลย“
“แต่ถ้าจะนอนไปนอนในห้องไม่ได้กว่าเหรอจ๊ะ”
น็อนถามสิ่งที่สงสัยออกไปก่อนพูดเข้าประเด็นสิ่งที่ต้องการถามตั้งแต่แรก
“เธอเป็นรุ่นพี่ใช่ไหม พอจะแนะนำเส้นทางจากหอไปโรงเรียนที่เร็วที่สุดให้หน่อยได้หรือเปล่า”
October 3, 2025 at 12:27 AM
น็อนที่เห็นหญิงสาวผมขาวนั่งชิลอีกนิดก็จะลงไปนอนแล้วที่ม้านั่ง ทำให้คิดว่าไม่ใช่ปี 1 ที่พึงมาใหม่ และสามารถตอบเธอได้เป็นแน่จึงเอ่ยทักออกไป
“อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ ดีเลย“
“แต่ถ้าจะนอนไปนอนในห้องไม่ได้กว่าเหรอจ๊ะ”
น็อนถามสิ่งที่สงสัยออกไปก่อนพูดเข้าประเด็นสิ่งที่ต้องการถามตั้งแต่แรก
“เธอเป็นรุ่นพี่ใช่ไหม พอจะแนะนำเส้นทางจากหอไปโรงเรียนที่เร็วที่สุดให้หน่อยได้หรือเปล่า”
“อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ ดีเลย“
“แต่ถ้าจะนอนไปนอนในห้องไม่ได้กว่าเหรอจ๊ะ”
น็อนถามสิ่งที่สงสัยออกไปก่อนพูดเข้าประเด็นสิ่งที่ต้องการถามตั้งแต่แรก
“เธอเป็นรุ่นพี่ใช่ไหม พอจะแนะนำเส้นทางจากหอไปโรงเรียนที่เร็วที่สุดให้หน่อยได้หรือเปล่า”
ขณะที่น็อนกำลังจะออกตัววิ่ง แต่โกลเด้น ฮอร์ดกลับห้ามเอาไว้ก่อน แล้ววิ่งนำหน้าไปแบบรอๆ
“จะพาไปเลยงั้นเหรอ ขอบคุณจ้า”
“ฉันไม่ชอบการแข่งขันมากเท่าไหร่ แต่…”
“แถวบ้าน ฉันก็ไม่เคยวิ่งแพ้ใครเหมือนกัน”
น็อนวิ่งตามโกลเด้น ฮอร์ดไปจนทัน มีจังหวะที่สามารถวิ่งแซงไปได้ แต่กลับผิดทางจนเสียเวลาไปมากกว่าจะถึงจุดหมาย น็อนยืนหอบพักหายใจหน้าอาคาร
‘ไม่ไหว เวลาที่จับคงใช้ไม่ได้แล้ว’
“จะพาไปเลยงั้นเหรอ ขอบคุณจ้า”
“ฉันไม่ชอบการแข่งขันมากเท่าไหร่ แต่…”
“แถวบ้าน ฉันก็ไม่เคยวิ่งแพ้ใครเหมือนกัน”
น็อนวิ่งตามโกลเด้น ฮอร์ดไปจนทัน มีจังหวะที่สามารถวิ่งแซงไปได้ แต่กลับผิดทางจนเสียเวลาไปมากกว่าจะถึงจุดหมาย น็อนยืนหอบพักหายใจหน้าอาคาร
‘ไม่ไหว เวลาที่จับคงใช้ไม่ได้แล้ว’
October 3, 2025 at 12:09 AM
ขณะที่น็อนกำลังจะออกตัววิ่ง แต่โกลเด้น ฮอร์ดกลับห้ามเอาไว้ก่อน แล้ววิ่งนำหน้าไปแบบรอๆ
“จะพาไปเลยงั้นเหรอ ขอบคุณจ้า”
“ฉันไม่ชอบการแข่งขันมากเท่าไหร่ แต่…”
“แถวบ้าน ฉันก็ไม่เคยวิ่งแพ้ใครเหมือนกัน”
น็อนวิ่งตามโกลเด้น ฮอร์ดไปจนทัน มีจังหวะที่สามารถวิ่งแซงไปได้ แต่กลับผิดทางจนเสียเวลาไปมากกว่าจะถึงจุดหมาย น็อนยืนหอบพักหายใจหน้าอาคาร
‘ไม่ไหว เวลาที่จับคงใช้ไม่ได้แล้ว’
“จะพาไปเลยงั้นเหรอ ขอบคุณจ้า”
“ฉันไม่ชอบการแข่งขันมากเท่าไหร่ แต่…”
“แถวบ้าน ฉันก็ไม่เคยวิ่งแพ้ใครเหมือนกัน”
น็อนวิ่งตามโกลเด้น ฮอร์ดไปจนทัน มีจังหวะที่สามารถวิ่งแซงไปได้ แต่กลับผิดทางจนเสียเวลาไปมากกว่าจะถึงจุดหมาย น็อนยืนหอบพักหายใจหน้าอาคาร
‘ไม่ไหว เวลาที่จับคงใช้ไม่ได้แล้ว’
“เรกาเลีย พลัม อืมๆๆ”
“สนามกีฬาเล็ก…เลี้ยวซ้าย”
ขณะน็อนกำลังพึมพำพูดทวนสิ่งที่ได้ยินราวกับจะจำให้ขึ้นใจ พอได้ยินหญิงสาวเสนอของว่างมาให้อย่างใส่ใจ เธอก็ตาเป็นประกายเล็กน้อย
’ต่อให้ยังไม่หิว แต่ฟังดูแปลกใหม่จนอยากลองกินจัง‘
“ช่วยบอกทาง แล้วยังให้ขนมอีก รู้สึกเกรงใจจังจ๊ะ แต่ขอรับไว้แบบไม่เกรงใจจ๋า”
เมื่อได้รับโดรายากิไส้แยมบ๊วยมาเสร็จ น็อนก็กัดชิมไปคำหนึ่ง
“อื้มม~~ อร่อยยย“
“สนามกีฬาเล็ก…เลี้ยวซ้าย”
ขณะน็อนกำลังพึมพำพูดทวนสิ่งที่ได้ยินราวกับจะจำให้ขึ้นใจ พอได้ยินหญิงสาวเสนอของว่างมาให้อย่างใส่ใจ เธอก็ตาเป็นประกายเล็กน้อย
’ต่อให้ยังไม่หิว แต่ฟังดูแปลกใหม่จนอยากลองกินจัง‘
“ช่วยบอกทาง แล้วยังให้ขนมอีก รู้สึกเกรงใจจังจ๊ะ แต่ขอรับไว้แบบไม่เกรงใจจ๋า”
เมื่อได้รับโดรายากิไส้แยมบ๊วยมาเสร็จ น็อนก็กัดชิมไปคำหนึ่ง
“อื้มม~~ อร่อยยย“
October 2, 2025 at 11:52 PM
“เรกาเลีย พลัม อืมๆๆ”
“สนามกีฬาเล็ก…เลี้ยวซ้าย”
ขณะน็อนกำลังพึมพำพูดทวนสิ่งที่ได้ยินราวกับจะจำให้ขึ้นใจ พอได้ยินหญิงสาวเสนอของว่างมาให้อย่างใส่ใจ เธอก็ตาเป็นประกายเล็กน้อย
’ต่อให้ยังไม่หิว แต่ฟังดูแปลกใหม่จนอยากลองกินจัง‘
“ช่วยบอกทาง แล้วยังให้ขนมอีก รู้สึกเกรงใจจังจ๊ะ แต่ขอรับไว้แบบไม่เกรงใจจ๋า”
เมื่อได้รับโดรายากิไส้แยมบ๊วยมาเสร็จ น็อนก็กัดชิมไปคำหนึ่ง
“อื้มม~~ อร่อยยย“
“สนามกีฬาเล็ก…เลี้ยวซ้าย”
ขณะน็อนกำลังพึมพำพูดทวนสิ่งที่ได้ยินราวกับจะจำให้ขึ้นใจ พอได้ยินหญิงสาวเสนอของว่างมาให้อย่างใส่ใจ เธอก็ตาเป็นประกายเล็กน้อย
’ต่อให้ยังไม่หิว แต่ฟังดูแปลกใหม่จนอยากลองกินจัง‘
“ช่วยบอกทาง แล้วยังให้ขนมอีก รู้สึกเกรงใจจังจ๊ะ แต่ขอรับไว้แบบไม่เกรงใจจ๋า”
เมื่อได้รับโดรายากิไส้แยมบ๊วยมาเสร็จ น็อนก็กัดชิมไปคำหนึ่ง
“อื้มม~~ อร่อยยย“
“เมลวิน อิจิโกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
น็อนยังคงต่อบทสนทนาต่อไป พร้อมกับเต้นไปด้วย แต่ก็เป็นช่วงจังหวะเบาๆ ทำให้พอมีโอกาสได้พักหายใจปรับลมหายใจมากขึ้น
“นี่น่ะเหรอจ๊ะ เต้นออกกำลังกายน่ะ”
“มาเต้นด้วยกันไหม อิจิโกะ“
ก่อนที่เธอจะเอ่ยชวนเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งวางของนั่งลงบนเตียงได้ไม่นานให้มาเต้นด้วยกัน
น็อนยังคงต่อบทสนทนาต่อไป พร้อมกับเต้นไปด้วย แต่ก็เป็นช่วงจังหวะเบาๆ ทำให้พอมีโอกาสได้พักหายใจปรับลมหายใจมากขึ้น
“นี่น่ะเหรอจ๊ะ เต้นออกกำลังกายน่ะ”
“มาเต้นด้วยกันไหม อิจิโกะ“
ก่อนที่เธอจะเอ่ยชวนเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งวางของนั่งลงบนเตียงได้ไม่นานให้มาเต้นด้วยกัน
October 2, 2025 at 3:11 PM
“เมลวิน อิจิโกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
น็อนยังคงต่อบทสนทนาต่อไป พร้อมกับเต้นไปด้วย แต่ก็เป็นช่วงจังหวะเบาๆ ทำให้พอมีโอกาสได้พักหายใจปรับลมหายใจมากขึ้น
“นี่น่ะเหรอจ๊ะ เต้นออกกำลังกายน่ะ”
“มาเต้นด้วยกันไหม อิจิโกะ“
ก่อนที่เธอจะเอ่ยชวนเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งวางของนั่งลงบนเตียงได้ไม่นานให้มาเต้นด้วยกัน
น็อนยังคงต่อบทสนทนาต่อไป พร้อมกับเต้นไปด้วย แต่ก็เป็นช่วงจังหวะเบาๆ ทำให้พอมีโอกาสได้พักหายใจปรับลมหายใจมากขึ้น
“นี่น่ะเหรอจ๊ะ เต้นออกกำลังกายน่ะ”
“มาเต้นด้วยกันไหม อิจิโกะ“
ก่อนที่เธอจะเอ่ยชวนเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งวางของนั่งลงบนเตียงได้ไม่นานให้มาเต้นด้วยกัน