(สามารถมาบวกมาเล่นได้ทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์เลยนะคะอาจตอบช้าเพราะเล่นหลายมูคับ)

"ไว้เจอกันใหม่นะครับ^^"

โนอาโบกมือลาอีกคนเช่นกันก่อนจะเดินไปตามทางของตัวเอง

( ขอบคุณที่มาโรลด้วยเช่นกันนะคะฮรือ ไมโลก็น่ารักมากๆค่ะแล้วก็ภาพที่บอมมาระวังโดนเอาคืนนะคะฮือ)

เมื่อได้ยินคำตอบก็ถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆด้วยความเอ็นดูและตลก ก่อนจะทำท่าเทีเหมือนเด็กและเอานิ้วก้อยเกี่ยวก้อยสัญญา

”แบบนี้ก็แย่สิครับ😊“

”ถ้าผิดสัญญาไม่ให้กินข้าวฝีมือผมแน่ครับ😁“

โดยปกติแล้วไปก็จะทำข้าวให้เด็กๆประจำล่ะนะ

ก่อนจะเอาปลายนิ้วออกแล้วเหลือมองเวลา

“คุณจะไปวิ่งต่อเลยไหมครับ เดี๋ยวผมก็กลับแล้วหล่ะครับ😊”

( /โดนแน่😭🫵🏻 )

เมื่อเห็นสองแฝดที่คุ้นเคยเดินเข้ามาก็ยกยิ้มด้วยความดีใจที่ได้เจอเพื่อนอีกครั้งในรอบหลายเดือนพอเทร์เวย์เดินมาเห็นทั้งทั้งคู่สบายดีก็ยิ้มด้วยความเอ็นดู

"ไม่เจอกันนานเลย ปิดเทอมทั้งคู่ได้ไปเที่ยวไหนกันหรือเปล่า?"

โนอาเอ่ยถามทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มและสงสัยว่าเป็นแฝดกันก็คงได้ทำไรด้วยกันเยอะแน่เลยปิดเทอมคงไม่เหงาล่ะนะ

(ทานนนมาเลยยย)

"เลี้ยงนก?" โนอาพยักหน้าถึงจะไม่เข้าใจแต่ก็มองว่าอีกคนใจดีนะ

โนอาบิขนมปังและโยนแจกจ่ายให้เหล่านกบนพื้นดูเหมือนจะสนุกกว่าที่คิดจนโนอายิ้มออกมา ก่อนที่อีกคนจะถามแน่นอนว่าโนอาชอบไปส่องหลายๆโปรแกรมเลยจำคนได้เก่ง

"ใช่ครับผมเป็นนักเรียนของซอมเมอร์ลินครับ โนอานะครับ คุณหล่ะ?"

โนอาหันไปถามด้วยรอยยิ้มและอยากรู้ชื่ออีกคน

"ได้นะครับ? แต่ว่าไม่ต้องมีของบริจาคก็ได้นะครับ ผมแค่อยากชวนไปเล่นกับพวกเด็กๆด้วยกันเฉยๆน่ะครับ" เขามองอีกคนด้วยใบหน้าที่จริงจัง ที่อยากให้ลองมาก็เพราะอยากให้ลองเปลี่ยนบรรยากาศได้เล่นกับเด็กๆทำอะไรที่ไม่เป็นผู้ใหญ่ดูบ้างเผื่อจะรู้สึกดี

"ปกติผมจะไปสอนเด็กๆทุกวันหยุดสุดสัปดาร์อยู่แล้ว"

"สัญญาได้ไหมครับว่าจะไม่มีของบริจาคที่มากเกินกว่าเหตุ" โนอายกนิ้วก้อยขึ้นมารอดูอีกคนว่าจะตกลงไหม?

: แต่คุณขี่ม้าเก่งมากเลยนะครับ

: ผมก็นอนเร็วตลอดนะครับ

: เหนื่อยจังเลยนะครับแบบนั้น😞

/ส่วนตัวไม่ชอบกีฬาที่ต้องใช้กำลังอยู่แล้ว

: แค่คิดว่าตัวเล็กๆกว่านี้คงน่ารักดีครับ

/คิดถึงเด็กที่ศูนย์กำพร้าซะได้

เมื่อเห็นอีกคนหัวเราะและยิ้มได้โนอาก็สบายใจที่อย่างน้อยก็คงจะพอช่วยอีกคนได้

แต่ว่าพูดไปแบบไม่ได้คิดนี่สิ จะไปไหนกันดีหล่ะ?...

"อืมม..."

"ไปศูนย์กำพร้าดีไหมครับ? แบบว่า...เป็นที่ๆผมเคยอยู่น่ะ"

ถึงจะเหมือนตลกแต่ใบหน้าของโนอานั้นดูจริงจังและมองอีกคนว่าเขาคิดเห็นอย่างไร แต่คิดว่าถ้าอีกคนได้ลองเล่นกับเด็กๆได้ทำอะไรใหม่ๆก็น่าจะดีหรือเปล่านะ?

เมื่อได้ฟังความคิดเห็นของอีกคนก็ยิ้มด้วยความดีใจ แต่ก็ไม่นานนัก โนอาเดินไปก็ฟังอีกคนไปในหัวก็คิดว่าคงเป็นครอบครัวที่ชวนให้ตรึงเครียดและไม่เป็นตัวของตัวเองน่าดู... โนอาคิดและแสดงออกมาทางสีหน้าที่ดูรู้สึกไม่ดีไปด้วยและฟังจนจบก่อนจะเอ่ย

"อืมม....งั้นไว้สักครั้งไปเที่ยวกับผมไหมครับ?"

เอ่ยถามอีกคนถึงแม้ว่าจะไม่ได้ชวยอะไรมากแต่คิดว่าถ้าคนตรงหน้ามีเพื่อนสักคนได้ไปเที่ยวด้วยก็คงดี