เห็นสองแขนเธอกางออกราวสยายปีก
สองมือขยับขึ้นลง
เล่นลมที่พัดมาแผ่วเบา
เธอยิ้มขำทั้งน้ำตา
ใบหน้าสุขสันต์
ทว่าแววตาแหลกมลาย
ผมมองดูเธอจากด้านหลัง
สะบักทั้งสองของเธออาบย้อมด้วยเลือด
ร่องรอยบาดแผลแห่งฝัน
ปีกงามคู่นั้นบัดนี้สิ้นสลาย
เห็นสองแขนเธอกางออกราวสยายปีก
สองมือขยับขึ้นลง
เล่นลมที่พัดมาแผ่วเบา
เธอยิ้มขำทั้งน้ำตา
ใบหน้าสุขสันต์
ทว่าแววตาแหลกมลาย
ผมมองดูเธอจากด้านหลัง
สะบักทั้งสองของเธออาบย้อมด้วยเลือด
ร่องรอยบาดแผลแห่งฝัน
ปีกงามคู่นั้นบัดนี้สิ้นสลาย
(อ่านจากซ้ายไปขวาลงล่าง)
(อ่านจากซ้ายไปขวาลงล่าง)
ฟ้าครามยังไม่อาจเทียบ
ตะวันฉายยังไม่อาจเคียง
แม้จันทราที่สาดแสง
ยังไม่อาจเปรียบคุณ
ดุจดาวเด่นฟ้า
ดุจบุปผาไม่อาจแตะต้อง
ไม่อาจครอบครอง
ยิ่งไม่อาจเคียงกาย
สูงเกินจะใฝ่
แม้ใจปรารถนา
ทว่าวาสนาไม่อาจฝืน
ดาวย่อมเป็นดาวจวบจนนิรันดร์
เพียงเศษธุลีอย่าคิดฝันจะได้ครองดาว
ฟ้าครามยังไม่อาจเทียบ
ตะวันฉายยังไม่อาจเคียง
แม้จันทราที่สาดแสง
ยังไม่อาจเปรียบคุณ
ดุจดาวเด่นฟ้า
ดุจบุปผาไม่อาจแตะต้อง
ไม่อาจครอบครอง
ยิ่งไม่อาจเคียงกาย
สูงเกินจะใฝ่
แม้ใจปรารถนา
ทว่าวาสนาไม่อาจฝืน
ดาวย่อมเป็นดาวจวบจนนิรันดร์
เพียงเศษธุลีอย่าคิดฝันจะได้ครองดาว
สลักคุณลงในภาพวาด
จารึกคุณในงานเขียน
ผมเขียนคุณ
วาดคุณ
ระลึกถึงคุณ
ผมเขียนเพราะคุณ
วาดเพราะคุณ วาดคุณ
เพื่อจดบันทึกคุณ
เพราะรักคุณ
ผมจึงเขียน จึงวาด จึงสร้างสรรค์
สลักคุณลงในภาพวาด
จารึกคุณในงานเขียน
ผมเขียนคุณ
วาดคุณ
ระลึกถึงคุณ
ผมเขียนเพราะคุณ
วาดเพราะคุณ วาดคุณ
เพื่อจดบันทึกคุณ
เพราะรักคุณ
ผมจึงเขียน จึงวาด จึงสร้างสรรค์
ในฤดูกาลที่ไม่อาจแปรผัน
ในภาพฝันที่ไม่อาจตื่น
เราต่างก็เคยเป็นคนที่เปี่ยมล้นด้วยความหวัง
ในฤดูกาลที่ไม่อาจแปรผัน
ในภาพฝันที่ไม่อาจตื่น
เราต่างก็เคยเป็นคนที่เปี่ยมล้นด้วยความหวัง
ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด
ได้โปรดให้ข้าโอบกอดท่าน
รัดแน่นจนแทบสิ้นลมหายใจ
ให้ข้ากักขังท่านไว้
ให้ดวงใจท่านเป็นของข้า
กายาท่านเป็นของข้า
ดวงตาท่าน
จมูกท่าน
ปากท่าน
เรียวนิ้วก็ด้วย
ให้มันเป็นของข้า
ทั้งหมด
ทุกอย่าง
ทุกสิ่งของท่าน
ข้าอยากครอบครองมันแต่เพียงผู้เดียว
ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด
ได้โปรดให้ข้าโอบกอดท่าน
รัดแน่นจนแทบสิ้นลมหายใจ
ให้ข้ากักขังท่านไว้
ให้ดวงใจท่านเป็นของข้า
กายาท่านเป็นของข้า
ดวงตาท่าน
จมูกท่าน
ปากท่าน
เรียวนิ้วก็ด้วย
ให้มันเป็นของข้า
ทั้งหมด
ทุกอย่าง
ทุกสิ่งของท่าน
ข้าอยากครอบครองมันแต่เพียงผู้เดียว
ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด
ได้โปรดให้ข้าโอบกอดท่าน
รัดแน่นจนแทบสิ้นลมหายใจ
ให้ข้ากักขังท่านไว้
ให้ดวงใจท่านเป็นของข้า
กายาท่านเป็นของข้า
ดวงตาท่าน
จมูกท่าน
ปากท่าน
เรียวนิ้วก็ด้วย
ให้มันเป็นของข้า
ทั้งหมด
ทุกอย่าง
ทุกสิ่งของท่าน
ข้าอยากครอบครองมันแต่เพียงผู้เดียว
ท่านกล่าว โลกทั้งใบเกลียดท่าน
ทว่าท่านกลับไม่รู้
ยังมีโลกอีกใบที่รักท่านเหนือสิ่งใด
โลกทั้งใบของกระผม, รักท่านเพียงผู้เดียว
ท่านกล่าว โลกทั้งใบเกลียดท่าน
ทว่าท่านกลับไม่รู้
ยังมีโลกอีกใบที่รักท่านเหนือสิ่งใด
โลกทั้งใบของกระผม, รักท่านเพียงผู้เดียว
ข้าไม่รู้
เหตุใดจึงลุ่มหลงในตัวท่าน
ข้าไม่รู้
เหตุใดจึงเทิดทูนบูชา
ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน
ข้ารู้เพียงว่า ควบคุมไปก็เปล่าประโยชน์
ดวงตาข้ามองเพียงท่าน
ปากของข้ายอมเอ่ยขานเพียงท่าน
ลมหายใจนี้ก็เพียงเพื่อท่าน
หมดทั้งมวลไม่เว้นแม้วิญญาณ
ล้วนเป็นของท่าน
ข้าไม่รู้
เหตุใดจึงลุ่มหลงในตัวท่าน
ข้าไม่รู้
เหตุใดจึงเทิดทูนบูชา
ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน
ข้ารู้เพียงว่า ควบคุมไปก็เปล่าประโยชน์
ดวงตาข้ามองเพียงท่าน
ปากของข้ายอมเอ่ยขานเพียงท่าน
ลมหายใจนี้ก็เพียงเพื่อท่าน
หมดทั้งมวลไม่เว้นแม้วิญญาณ
ล้วนเป็นของท่าน
ด้วยสิ่งใดทั้งปวง
ข้าจะรักท่านจวบนิรันดร
แม้วิญญาณแตกดับกายแหลกสลาย
แม้เหลือเพียงเถ้าถ่าน
แม้กลายเป็นเศษธุลี
แม้สุดท้ายต้องสูญหายราวไม่เคยมีอยู่
ทว่ารักข้าจะเป็นอนันต์
สถิตอยู่กับท่านนิจนิรันดร์
ไม่สูญสลาย ไม่เสื่อมคลาย ไม่ตายจาก
ด้วยสิ่งใดทั้งปวง
ข้าจะรักท่านจวบนิรันดร
แม้วิญญาณแตกดับกายแหลกสลาย
แม้เหลือเพียงเถ้าถ่าน
แม้กลายเป็นเศษธุลี
แม้สุดท้ายต้องสูญหายราวไม่เคยมีอยู่
ทว่ารักข้าจะเป็นอนันต์
สถิตอยู่กับท่านนิจนิรันดร์
ไม่สูญสลาย ไม่เสื่อมคลาย ไม่ตายจาก
บูชาด้วยรัก ศรัทธาด้วยภักดี
เคารพดั่งชีวี ปกป้องยิ่งชีพ
เพียงได้รัก, ไม่หวังได้ครอบครอง
แม้หมายปองแต่ไม่คิดกักขังกาย
ด้วยว่ารัก—จึงหวังให้ท่านเป็นสุข
ปราศจากซึ่งทุกข์ ไร้มลทินมัวหมอง
ด้วยว่ารัก—จึงเฝ้าขอพร
โลกทั้งใบปรองดองในรักท่าน
บูชาด้วยรัก ศรัทธาด้วยภักดี
เคารพดั่งชีวี ปกป้องยิ่งชีพ
เพียงได้รัก, ไม่หวังได้ครอบครอง
แม้หมายปองแต่ไม่คิดกักขังกาย
ด้วยว่ารัก—จึงหวังให้ท่านเป็นสุข
ปราศจากซึ่งทุกข์ ไร้มลทินมัวหมอง
ด้วยว่ารัก—จึงเฝ้าขอพร
โลกทั้งใบปรองดองในรักท่าน
ให้คุณเป็นที่สุด
เป็นเลิศเหนืออื่นใดบนโลก
เป็นเพียงผู้เดียวที่เคารพรักอย่างหมดใจ
เพียงผู้เดียวที่ถวายได้กระทั่งวิญญาณ
เพียงคุณ
ให้คุณเป็นที่สุด
เป็นเลิศเหนืออื่นใดบนโลก
เป็นเพียงผู้เดียวที่เคารพรักอย่างหมดใจ
เพียงผู้เดียวที่ถวายได้กระทั่งวิญญาณ
เพียงคุณ
ใครเอานิยายไปวางในงานหนังสือก็มาป้ายยาได้เลย จะช่วยรีเต็มที่ครับ 🫶✨️💕📚
#คุยกันคุณนักเขียน
ใครเอานิยายไปวางในงานหนังสือก็มาป้ายยาได้เลย จะช่วยรีเต็มที่ครับ 🫶✨️💕📚
#คุยกันคุณนักเขียน
🔗 origamiluckystar.readawrite.com
🔗 origamiluckystar.readawrite.com
นับอนันต์ย่อมไม่อาจหนีพ้นคุณไปได้
นับอนันต์ย่อมไม่อาจหนีพ้นคุณไปได้
ยังคงเป็นสายOCเช่นเคย อาจจะมีงานFA เข้ามาแซมบ้าง
ขอบคุณทุกคนที่ยังตามมาจาก X กันนะคะ ต่อจากนี้ก็ขอฝากตัวอีกรอบค่ะ 🙇🏻♂️🤍
ยังคงเป็นสายOCเช่นเคย อาจจะมีงานFA เข้ามาแซมบ้าง
ขอบคุณทุกคนที่ยังตามมาจาก X กันนะคะ ต่อจากนี้ก็ขอฝากตัวอีกรอบค่ะ 🙇🏻♂️🤍