ในยุคที่เทวาเงียบงัน แผ่นดินแหลกสลายด้วยไฟศักดิ์สิทธิ์ที่มอดไม่ดับ และโรคแห่งโอริพาทีได้กลืนกินเลือดของมนุษย์ให้กลายเป็นผลึกแหลมคม

เมืองหลวงที่เคยเป็นนครแห่งคำปฏิญาณของเหล่าผู้ภักดี
บัดนี้เหลือเพียงเสียงสวดกลางเถ้าถ่าน

และรูปปั้นเทพเจ้าผู้ปกครอง'เพทริออต'เทพแห่งพันธะและเกียรติแห่งโลหิต
ผู้ซึ่งสวมเกราะศักดิ์สิทธิ์และถือโล่ที่ไม่มีวันแตก

แต่โล่นั้นกลับกลายเป็นเตาไฟนิรันดร์ที่เผาผลาญแผ่นดิน

(2)
ในมือของเขามีก้อนปุ้ยสีขาว โฟว์! ในชุดท่านเค่าท์ตัวน้อย ส่วนตัวจิโร่นั้นสวมเสื้อนายพยาบาล ลายเปื้อนเลือดในแบบที่ดูคล้ายดอกไม้บานบนผ้าขาว และเถาวัลย์ที่บัดนี้เป็นเหล็กขึ้นสนิม
ตัวเฮลาคลีสเองก็เหมือนอสูรกายที่ถูกพันธนาการ แสนน่าเกรงขาม

"อุ่ก- เฮรสคลีสเท่จัง... เหมาะสุดๆเลย!"

มุมเวิ่นเล่น คอสเพลย์กันแหล่ะ!(?)

ร่างสูงใหญ่ในหมวกเหล็กยืนเงียบงันอยู่ปลายโถง
เลือดเก่าบนใบมีดของเขาแห้งกรังจนกลายเป็นรอยลวดลายคล้ายคำสาป
เขาไม่พูด ไม่ขยับ จนกระทั่งเงาที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นตรงมุมตา
จิโร่เดินออกมาจากความมืด
(1)

Their love was sworn before the warrior's father and his horse.
Their love was symbolized by a white rope, representing its purity and sincerity.
Their love lasted for centuries.
Leaving those who heard about folktale yearning for more.

© คุณซินแต่งกลอนให้ค่ะ ฮือนุเขิล ฟิคสั้น จ๊าก 😭💗💕

The Irish warrior cherishes his king.
They fought countless conflicts alongside one another.
The warrior would always lead the king to the righteous road, while the king would guide the warrior to a bright future.
(1)