çok kısa bir yaşamımız olduğunu, bu yaşamı hergün en az bir tane kötü haber alarak yaşayamayacağımızı, buna sağlığımızın dayanamamasının normal olduğunu, elimizden geleni yapmamız gerektiğini ancak durmamız gereken yeri de unutmamamızı hatırlatmak için yazıyorum.
kendinize iyi bakın.

bunları bana geçmiş olsun falan demeniz için yazmıyorum.aksine hiç hoşlanmıyorum bu tür ilgilerden.
gündemin bizi ne tür bir karamsarlığa soktuğunu,sağlığımızı nasıl etkileyebildiğini,bir noktada kendimizi korumak için bu kontrolümüz dışındaki alandan kendimizi soyutlamamazın normal olduğunu,

en sonunda kalp krizi geçirdiğime adım kadar emin olarak acile gitmek zorunda kaldığım bir gün yaşadım geçenlerde.bir iki vitaminsizlik dışında tüm tahlillerim temiz çıktı.bilim bana teknik olarak hasta olmadığımı kanıtlıyordu fakat ben hala çarpıntılar yaşıyor,nefes alamıyor,baygınlık geçiriyordum.

daha önce hiç yaşamadığım birşey oldu.zaman zaman yoğun kaygılar yaşasam da bazen çok zorlu da olsa her zaman panik dönemleri kontrol altına almakta başarılı oldum yıllarca.fakat 10 gün önce başlayan kalp çarpıntılarım kontrolüm dışındaydı.gün geçtikçe artıyor yoğunlaşıyordu.

ancak takınılmış bir tavır olan apolitikliğim şu son olaylarla devre dışı kaldı.kendimi gündemin içinde olmaktan alıkoyamadım.gerek fiziksel gerek düşünsel 7/24 kendimi bu direnişin içinde aktif bir şekilde var ettim. peki sonra ne oldu?