งู้ยยย ขอบคุณมากๆเลยค้าบบบบ

เมื่อก่อนเขียน4-7พันคำเลยค่ะ ปจบ.พอกลับไปอ่านแล้วรู้สึกว่ายาวไป ทำให้หลุดโฟกัสได้ง่ายถ้ามีฉากพีกๆไล่เลี่ยกัน ส่วนตัวเลยคิดว่า2-3พันคำกำลังดีค่ะ สามารถแบ่งฉากไปขึ้นตอนใหม่ได้ อีกนัยก็ช่วยให้หนึ่งตอนไม่มีฉากพีกดึงอารมณ์คนอ่านมากจนเกินไปด้วยคับ

แมวรึหมาปอมเอาดีๆ

readawrite.com/a/c98a95a53c85…

นิยายเรื่องแรกที่อ่านจบหลังจากตั้งใจกลับมาอ่านหนังสือให้บ่อยขึ้น ก็ยังเป็นคุณนักเขียนคนเดิมที่ทำให้เรายิ้มเสมอในเวลาที่ผ่านมา

หวังว่าพรุ่งนี้ มะรืนนี้ เราจะว่างพอจะอ่านหนังสือเล่มต่อไป :)

คนแรกคุณแม่ที่รักลูกและเข้มแข็งมากจนส่งผลต่อการตัดสินใจของคุณนินโดยตรง

คนที่สอง ชายหนุ่มผู้ปรากฏตัวขึ้นมาเป็นผู้พิทักษ์และทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมจนนาทีสุดท้ายของชีวิตจริง ๆ

คนที่สาม หญิงสาวอีกคนที่การมีอยู่ของเธอช่วยประคับประคองจิตใจของคุณนินเอาไว้ท่ามกลางพายุที่ถาโถม

ตัวละครอื่น ๆ เรียกได้ว่ามีอยู่ให้รัก ดำเนินไปให้จดจำ และจากไปให้คิดถึง
ส่วนตัวไม่ชื่นชอบเนื้อเรื่องที่ตัวละครตายจากด้วยเหตุเหล่านี้มากนักเพราะจำฝังใจจากตัวละครที่รักตายในมังงะบ่อยเหลือเกิน แต่เรื่องนี้ก็มีบางตัวละครที่ผ่านให้เราประทับใจและเสียใจ

• นิมมาน / นิน ตัวละครหลักของเรื่อง ถึงจะเป็นโอเมก้าที่ดูบอบบางอ่อนแอ แต่ถ้าได้ลองรู้จัก คงพูดได้แค่ว่าคนคนนี้เข้มแข็งเสียเหลือเกินในช่วงเวลาเช่นนี้ และสถานการณ์แบบนี้

• ชาณ ชยน ผู้เป็นอัลฟ่าที่ดูเข้มแข็ง แข็งแรง บางครั้งความคิดก็ช่างสับสนและขลาดกลัวที่จะเริ่มใหม่ได้เหมือนกัน

ด้วยความที่ถูกสร้างออกมาเป็น “เรื่องสั้น” ทำให้ช่วงเวลาในการปูความสัมพันธ์ของตัวละครหลักดูเหมือนน้อย
แต่หากลองนับวันเวลาในเรื่องแล้ว ชีวิตในวันสิ้นโลกอันโหดร้ายของนิมมานก็ผ่านมานับเดือนนับปี บวกกับภาวะที่ความตายอยู่ใกล้แค่คืบ ไม่แปลกนักที่ตัวละครจะดำเนินชีวิตไปตามที่ได้อ่าน

อย่างแรกที่ชอบในหนังสือเล่มนี้คือภาษาของคุณนักเขียนที่เราชื่นชอบมาแต่ไหนแต่ไร

ที่ค่อนข้างแปลกใจคือฉากการเอาตัวรอดในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้ถูกบรรยายจนอ่านไปก็รู้สึกว่า เหนื่อยและลุ้นตามตัวละครที่ยังตั้งตัวไม่ติดกับสถานการณ์ต่าง ๆ

เนื้อเรื่องไม่เครียดเกินไป เหมาะสมในการเปิดจักรวาล