بانویی در همسایگی دور ما هست که همچنان شب‌ها شعار می‌دهد. چند وقت نبود، امشب که صدایش را شنیدم باور منشد. از دور صدای فریادش را شنیدم. اول تو دلم تحسینش کردم بعد پنجره را باز کردم و با او شعار دادم. بدنبال ما آقایی رسا و بلند مارو همراهی کرد. ۳ نفر بودیم فقط. همینم خوبه.