ครับ วันนี้ผมวาดเสร็จละ เดี๋ยวรอปริ้นเอามาตั้งโชว์ที่บ้าน

โชว์ว่าเรียนจบมีใบ❌
โชว์ว่าเรียนเอง วาดใบจบเองแหละ สวยเนอะ คนวาดก็สวยเหมือนกัน อิ้✅

หมายเหตุ: ผู้ทวิตยังขับรถไม่เป็น

ที่สุดแห่งการเอมพาวเว่อผู้เรียน มึงก็วาดใบเซอร์ให้ตัวเองแม่งเลย555555555

เชี่ยทอยร้านโปรดนุก้มายุด้วย เนี่ย จบละ เราจะยังยุในทวิตภพไปอีกเพื่ออะไร

ชั้นเหรอ

แซ่บมั้ยไม่รุแต่กุหิว

เห้อ จบแระ นอนแหมะ

สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามันยาก ในการนิยามตัวเองเป็นอินเตอร์เซ็กซ์ ไม่ใช่เพราะผมยอมรับตัวเองไม่ได้หรอกนะ (ผมดีใจด้วยซ้ำ555)

แต่มันยากเพราะผมรู้สึกว่าตัวเองมีลักษณะของการเป็นอินเตอร์เซ็กซ์ ‘ไม่มากพอ‘ ที่จะทำคนภายนอกยอมรับว่าผมเป็นจริงๆ ผมกลัวว่าจะถูกตั้งคำถาม ถูกท้าทายให้ต้องพิสูจน์ตัวเองว่าผมเป็นอินเตอร์เซ็กซ์ ’จริง‘ มั้ยมากกว่า

ซึ่งเอาจริง การโอบรับชีวิตตัวเองในฐานะคนออทิสติก (และอัตลักษณ์อื่นๆที่มีอยู่ติดตัว) มันง่ายกว่าการโอบรับตัวเองที่โตมาเป็นอินเตอร์เซ็กซ์เยอะมาก อาจจะยอมรับได้ยากที่สุดเลยด้วยซ้ำ แบบ ผมก็อยู่กับซึมเศร้ามาตั้งนาน จะมาค้นพบอะไรเพิ่มทีหลังก็รับได้ แต่ผมถูกบอกว่าตัวเองเกิดมาผู้หญิงทั้งชีวิตจนมันเชื่อไปโดยอัตโนมัติแล้วอะ

มันยากก็จริง แต่มันทำได้ แค่ต้องใช้เวลา แล้วก็เปิดใจจริงๆ