📍อนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี (ย่าโม)
📍อิ่มสุข หมูกระทะบุฟเฟ่ต์ (อร่อยมากๆๆๆ ชอบมากๆๆๆ อยากกินทุกวันๆๆๆ อยากซื้อบ้านอยู่ที่โคราช อร่อยๆๆ งอแงๆๆ 😭🩷)
📍สวนสัตว์โคราช

ประมาณนี้ค่ะทุกคนน ฝากโคกิ นาโอยะ และน้องๆ wild blue อีก 3 คน ยูโตะ ฮายาเตะ ฮินาตะ ด้วยนะคะ ☁️
ใครผ่านมาเห็น หรือตามมาอ่าน มาซัพพอร์ตน้องๆกันเยอะๆ แวะมาคุยมาหวีดกับเราได้น้า รอและอยากรู้จักแฟนคลับน้องๆม้ากกก มาหวีดน้องๆกันค้าบบบ 🩵🩵

โคกิ : และเค้าก็ค้างจริงๆครับ แต่ไม่ได้นอนเลยนะ มัวแต่ทําแฟชั่นโชว์ 😂
นาโอยะ : ผมจำได้ๆ ผมรื้อเสื้อผ้าของพี่ เค้ามาใส่และจำรองรันเวย์ในห้อง 😂 พวกเราสองคนหัวเราะกันจนถึงเที่ยงคืนเลย เหมือนลืมว่าจะต้องไปโรงเรียนกันพน.
โคกิ : ผมชอบแต่งตัว เลยมีชุดเยอะ เสื้อผ้าของผมเอามาแมตช์กันได้หลายชุดเลยครับ
นาโอยะ : ผมไม่ค่อยแฟชั่นอ่า การแต่งตัวของผมสมัยนั้นทั้งหมดพี่โคกิจัดให้หมดเลย 😂

นาโอยะ : มีช่วงนึงที่ผมไปบ้านพี่
โคกิบ่อยๆ มันหายากนะครับที่จะไปบ้านรุ่นพี่งี้ ผมเป็นรุ่นน้องคนเดียวเลยมั้งที่ไปค้างบ้านพี่อ่ะ พี่จําได้ไหม ผมจัดปาร์ตี้วันเกิดให้พี่ที่บ้านพี่ด้วย
โคกะ : โอ้ะ จำได้สิ!
นาโอยะ : ตอนนั้นเราทำสุกี้ยากี้หม้อใหญ่มาก ตอนกำลังกิน แม่พี่โคกิพูดขึ้นมาว่า "นาโอคุง วันนี้ค้างที่นี่ก็ได้นะ" ผมก็แบบ “ได้หรอครับ“ แม่พี่เค้าก็แบบ ”ได้สิ พน.ก็ไปเรียนพร้อมกันเลย" แม่ซักชุดนร.ให้ผมด้วยครับ 😂

Q : เล่าถึงวัยเรียนหน่อย

นาโอยะ : ทุกวันพุธ เรานัดกันไปกินข้าวด้วยกันที่โรงอาหารครับ พอเลิกเรียนผมจะไปหาพี่โคกิที่ห้อง
โคกิ : เค้าต้องมาหาผมเพราะผมชอบนอนตอนพักครับ (หัวเราะ)
นาโอยะ : ก็มอต้นกินข้าวในห้องไม่ได้ ผมเลยต้องมาลากพี่เค้าไปโรงอาหารกับผม แต่ผมเอาเบนโตะมานะ
โคกิ : ผมด้วย เราเหมือนมาใช้สถานที่เฉยๆ ไม่ได้ซื้อไรในโรงอาหารกินเลยครับ (หัวเราะ)

Q : แล้วการเลียนแบบของนาโอยะเมื่อกี้คล้ายกับคุณพ่อจริงไหม?

โคกิ : ก็คล้ายจริงครับ (หัวเราะ)
นาโอยะ : จริงๆตอนพ่อผมพูดก็คงกําลังนั่งยองๆอยู่ด้วยล่ะมั้งครับ
โคกิ : ไม่ต้องไปบอกถึงขนาดนั้นหรอก! (หัวเราะ)

Q : พ่อแม่ไม่แปลกใจไหมที่ได้ยินว่าทั้ง 2 คนอยู่วงเดียวกัน?

โคกิ : พ่อแม่ของนาโอะยะบอกให้เรา "รักษาคสพ.แบบนี้ไปเรื่อยๆ" ครับ

นาโอยะ : พ่อแม่ผมรู้อยู่แล้วว่าผมกับพี่โคกิพยายามผลักดันกันมาตลอด เพราะงั้นเค้าเลยไม่ตกใจ และทุกครั้งที่เค้าเจอพี่โคกิก็จะบอก "ขอบคุณนะ“ (นาโอยะเลียนแบบพ่อตัวเอง)
โคกิ : อย่าเลียนแบบพ่อ
นาโอยะ : เค้าเขียนบทความไม่มีเสียงผมหลุดไปหรอก (หัวเราะ)