حوصله ندارم پاشم چراغ روشن کنم.

این ساعت‌های طلایی کارگاهم رو خیلی دوست می‌دارم.

بالاخره تونستم این اوپنینگ معروف و بسیار زیبا رو اجرا کنم و در ۷ حرکت بازی رو تموم کنم.

امروز با هرررر کس بازی کردم، بردم. خیلی عجیبه.
این یکی رو کاملا شانس آوردم که حس کرد داره حملات مکرر می‌کنه، گاردش رو باز کرد و مات شد.

این اپ cosplay از عکسهای من تصویرهایی می‌سازه که خیلی بانمکه. :)

می‌فهمم که خدا چرا برای هر موجودی دوتا ساخته، بعد گفته خب خودتون برید بیشترش کنید؛ چون یه چیزی رو چندبار بسازی، واقعا ملال‌آوره. 🥲

امشب رفتم دور ورزشگاه بدوم، بعد از چند دور هوا باز گردوخاک شد. دور یازدهم که تموم کردم، اینقد شدید شد که دیگه بیخیال شدم. دویدن بیشتر برای سلامتیم مضر بود تا مفید.
+ تلاش ناکام این کاربر برای به تصویر کشیدن گردوخاک.

یه تیکه گردو پیدا کردم، باهاش برای مرضیه گربه ساختم.

دوهزار و ششصد و هفتاد و نه کلمه تاکنون سهمم بوده از سرانه وسواس جهان در امروز.

نور این موقع خونه‌مون رو دوست دارم.

مهمون‌ها خوشحالن.

آره :))) واقعا دست خودمون نیست. بعد من متن درسهام، کلاسهام، همه‌چی مربوط بهش سالهاست انگلیسی شده، متن ترجمه می‌خونم، اصلا نمی‌فهمم. :(((:
به هر طریق، این رو هم ببینین:

کارگاه محبوبم رو در این شهر پیدا کردم (از میان گزینه‌های موجود).

هر لحظه که مشغول پیپر‌های آخر ترمم هستم، به این میم فکر می‌کنم: