เมื่อได้ยินผู้เป็นเพื่อนพูดอะไรขึ้นมาสักอย่าง ฝีเท้านั้นของเธอก็ได้หยุดลง

" —หืม 、เมื่อกี้คุณซุยเซย์ว่ายังไงนะคะ ? "

ด้วยเสียงที่พึมพำทำให้เธอได้ยินคำพูดนั้นของอีกคนไม่ชัดเจน หูของเธอกระดิกไปมาเล็กน้อย ก่อนจะได้เอ่ยถามออกไปเพื่อขอให้อีกคนพูดออกมาให้เธอยินอีกคร้้ง

ดวงตาดวงใสกระพริบไปมาอย่างเป็นจังหวะ พร้อมกับหางของเธอที่คอยจะสะบัดไปมา

เธอกำลังเฝ้ารอคำพูดเมื่อกี้อีกครั้งด้วยความตั้งใจ

" อ เอ๊ะ ? " เสียงตกใจด้วยความสงสัยเล็กน้อยถูกแสดงออกมาให้ได้เห็นเมื่อหน้าของเธอถูกแตะเข้ามา

" อ่ะ— ไว้เจอกันนะคะ ! "

แต่ไม่นานนักท่าทางดีใจด้วยความใสซื่อนั้นจะถูกแสดงออกมาแทนหลังจากประตูนั้นถูกปิดลงไป

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ได้ช่วยเหลือคนไว้อีกแล้ว ! เธอคิดได้เช่นนั้นก่อนจะเดินออกไปเพื่อกลับห้องของตัวเอง

โดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าตัวเองโดนพี่สาวคนเมื่อกี้แกล้งเข้าให้ซะแล้ว...

" อ่ะ— ! เอาสิคะ ได้ไปทานอาหารกับเพื่อนแบบนี้ก็ดีไม่น้อยเลย "

และแล้วท่าทางที่ดูออกได้ง่ายว่ากำลังดีใจอยู่สุด ๆ ก็ถูกแสดงขึ้นมาให้ได้เห็น

" แต่ว่าไม่ต้องเลี้ยงฉันก็ได้นะคะ ฉันก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินขนาดนั้นสักหน่อยค่ะ ; "

แต่แล้วท่าทางเกรงใจ พร้อมด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ ก็ถูกแสดงออกมาอีกครั้งเช่นกัน คงเพราะนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอถูกพูดแบบนี้ใส่ล่ะนะ

" อ เอ๊ะ— ? " เกิดความสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะกระพริบตาไปมาเบา ๆ

ก่อนจะปัดความสงสัยนั้นทิ้งไปแต่โดยไว เก็บมาคิดไว้ก็ปวดหัวเปล่า ๆ

" อ่ะแหะ ๆ .. จะพยายามไม่รบกวนเวลานอนของคุณซุยเซย์นะคะ ; " ยิ้มแหย ๆ ขึ้นมาให้ได้เห็น

" อ่ะ ! แล้วก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลยค่ะ 、นี่ว่าเคลียร์อะไรเสร็จก็จะไปทานพอดีเลย " แต่ไม่นานนักท่าทางของเธอก็กลับมาร่าเริงเหมือนเช่นเคย

" อื้ม— ! พึ่งขนเสร็จไปเมื่อกี้นี้เลยล่ะค่ะ แหะ ๆ "

ส่งเสียงหัวเราะและนอยยิ้มแห้ง ๆ ขึ้นมาให้อีกคนได้เห็น

" แต่ว่าน่าตื่นเต้นดีนะคะ ! ปีนี้ได้อยู่กับคุณซุยเซย์ด้วย ต้องสนุกแน่ ๆ เลย "

ไม่นานนักรอยยิ้มแห้ง ๆ นั้นก็กลับมายิ้มแย้มเช่นเคย ดูเหมือนว่าหางของเธอก็กำลังส่ายไปมาเช่นกัน

" งั้นมาขนของคุณขึ้นไปที่ห้องกันดีกว่านะคะ คุณซุยเซย์จะได้ไปพักผ่อนด้วย "

" อ เอ๊ะ ? " เธอตกใจขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อเห็นขนมชิ้นเล็กแต่ดูมีราคาถูกยื่นมาให้เธอ เธอรับมันมาไว้ก่อนจะกระพริบตาไปมาด้วยความสงสัย

" อ่ะ จริงด้วย ! ทางนี้ชื่อสตาร์ ดรีมเมอร์ 、ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ! "

เธอโค้งตัวลงเพื่อทำความเคารพ แต่สภาพที่มีแต่สัมภาระเต็มตัวก็ทำให้มันดูตลกไม่น้อย

" ขอฝากตัวด้วยนะคะ ! "

" เอ๊ะ ? ม่า ๆ ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลยค่ะ— ฮึบ ! "

พูดเสร็จก็เดินเข้าไปหยิบสัมภาระด้วยสองมือของเธอ และท่าทางที่ขึงขังไม่น้อย

" อ่ะจริงด้วย ! ปีนี้ดูเหมือนเราจะได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยนะคะรู้รึเปล่า "

เหมือนจะพึ่งนึกถึงอะไรที่สำคัญขึ้นมาได้ เธอรีบพูดมันออกไปด้วยความตื่นเต้น ดูเหมือนเธอจะตั้งตารอมากเลยล่ะ

" ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ! เรื่องแบบนี้น่ะ ฉันระวังเป็นพิเศษอยู่แล้วล่ะ— "

พูดไม่ทันขาดคำดูเหมือนเธอก็จะสะดุดกับบันไดขั้นสุดท้ายให้ซะแล้ว..

" ฮึบ— ซ เซฟค่ะ " แต่ดูเหมือนว่าเธอจะทรงตัวได้ทันล่ะนะ

" อ่ะฮะ ๆ .. อ อันนี้ไม่นับนะคะ ไม่นับ " หันกลับมาส่งเสียงหัวเราะพร้อมกับรอยยิ้มแห้ง ๆ ของเธอให้ได้เห็น

" อ เอ๊ะ— ? " เมื่อถูกทักขึ้นมาจึงเกิดตกใจขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะหันไปตามต้นทางเสรยงในทันที

" อ่ะ ! คุณซุยเซย์นี่นา "

เมื่อเห็นถึงคนคุ้นเคยก็รีบวิ่งตรงไปหาแต่โดยเร็ว

" คุณซุยเซย์— สวัสดีนะคะ ! อยากให้ช่วยยกของงั้นหรอ ? "

( ขออนุญาตปักไว้นะครับ ! 🙌🏻 )

" อ่ะ— ชั้น 4 สินะคะ เข้าใจแล้วค่ะ ! "

ตอบกลับออกไปด้วยน้ำเสียงที่ฉะฉานตามนิสัย ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้ม

" แต่ถึงยังไงถ้าไม่ไหวบอกฉันได้นะคะ ! ตัวของคุณพี่สาวน่าจะเบา ฉันแบกได้แน่นอนค่ะไม่ต้องห่วง "

ระหว่างเดินขึ้นไปก็คอยจะมองกลับมาเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง

" —อ เอ่ ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะ " ใบหูลู่ลงเล็กน้อย พร้อมกับใบหน้าที่ดูหงอลงเล็กน้อย

" แต่ถ้าคุณพี่สาวว่าแบบนั้น ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ! " สะบัดใบหน้าไปมานิดหน่อย ก่อนที่ท่าทีขึงขังจะกลับมสเช่นเคย

" ถ้างั้น ห้องของคุณพี่สาวอยู่ชั้นไหนงั้นหรอคะ ? " เดินไปหยิบจับยังสัมภาระของอีกคนมาวาไว้ที่มือของตัวเองให้เรียบร้อย

" เอ่— งั้นหรอคะ ? " เอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัยเล็กน้อย

ทั้งไม้เท้าแล้วก็ผ้าพันแผลนั่น ดูยังไงก็ลำบากอยู่ไม่ใช่น้อยเลยรึไงนั่น..

" คือว่า ! ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็ "

" มาขี่หลังฉันไหมคะ ! ? "

พูดออกไปด้วยท่าทีที่จริงจัง เธอไม่ได้พูดมันออกไปเล่น ๆ แน่นอน

~ ♪

เสียงฮัมเพลงเสียงใสดังกังวาลไปทั่วทั้งทางเดินในหอพัก สาวน้อยที่เดินหอบเป้ใบใหญ่มาแลดูจะมีความสุขอยู่ไม่น้อย

" โอ๊ะ.. ? " เสียงตกใจด้วยความสงสัยดังขึ้นมาเล็กน้อย ดวงตาดวงสว่างกระพริบไปมาเบา ๆ เมื่อได้เห็นเข้ากับคนที่ดูเหมือนจะกำลังมีปัญหาอยู่ตรงหน้า

" นี่— ! คุณพี่สาวคะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า ? " เธอรีบวิ่งตรงเข้าไปด้วยความเร่งรีบตามนิสัย ก่อนจะมาหยุดอยู่ยังตรงหน้าของอีกคน

( ขออนุญาตปักไว้แวะมาบวกด้วยนะครับ )