icons cms : @Shen he
ดอนทริเชียยิ้มให้อีกฝ่าย เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ถึงจะมีอะไรในใจที่เธออยากจะถามเอาไว้อีกก็ตาม แต่ควรเก็บมันไว้คราวหลังจะดีกว่า
( ทำไมผมอ่านส่วนของผมแล้วมันเริ่มแปลก ถ้าคุณรู้สึกuncomfortableขึ้นมาละก็ต้องของอภัยด้วยนะคับ 😭😭😭 )
ดอนทริเชียยิ้มให้อีกฝ่าย เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ถึงจะมีอะไรในใจที่เธออยากจะถามเอาไว้อีกก็ตาม แต่ควรเก็บมันไว้คราวหลังจะดีกว่า
( ทำไมผมอ่านส่วนของผมแล้วมันเริ่มแปลก ถ้าคุณรู้สึกuncomfortableขึ้นมาละก็ต้องของอภัยด้วยนะคับ 😭😭😭 )
เธอไม่ได้แสดงออกสีหน้าอะไรใด ๆ แต่อย่างใด มีเพียงแค่รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่กำลังสับสนสถานการณ์ตรงหน้าอยู่ ปัดกระโปรง ลูบหัวของตัวเองแก้เขินนิดหน่อย
“ จริง ๆ ฉันรู้สึกเจ็บตอนโดนพุ่งชนอยู่น่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่เป็นไร ”
ดอนทริเชียยืนมือของตัวเองไปให้อีกฝ่ายเผื่อนี่พอจะช่วยเธอพยุงตัวได้บ้างนะ
+
เธอไม่ได้แสดงออกสีหน้าอะไรใด ๆ แต่อย่างใด มีเพียงแค่รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่กำลังสับสนสถานการณ์ตรงหน้าอยู่ ปัดกระโปรง ลูบหัวของตัวเองแก้เขินนิดหน่อย
“ จริง ๆ ฉันรู้สึกเจ็บตอนโดนพุ่งชนอยู่น่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่เป็นไร ”
ดอนทริเชียยืนมือของตัวเองไปให้อีกฝ่ายเผื่อนี่พอจะช่วยเธอพยุงตัวได้บ้างนะ
+
ดอนทริเชียถอนหายใจอย่างแผ่วเบา ไม่ว่าจะยังไง เธอก็ยังแก้นิสัยเสียนี้ไม่ได้อยู่ดี
“ฉันขอตัวไปซ้อมก่อนนะคะ เธอน่าจะเดาต่อจากนี้ได้อีกนะ 👋 ”
เด็กสาวเจ้าของผมสีน้ำตาลอันเป็นเอกลักษณ์ยิ้ม และโบกลารุ่นน้องที่นั่งข้าง ๆ เมื่อสักครู่นี้ คำเชิญชวนที่ทิ้งทายเอาไว้นี่เหมือนเธอจะจงใจทิ้งเอาไว้เป็นปริศนานะ ?
(ผมตัดจบเลยแล้วกัน โดนงานมอรังแก 🤓)
ดอนทริเชียถอนหายใจอย่างแผ่วเบา ไม่ว่าจะยังไง เธอก็ยังแก้นิสัยเสียนี้ไม่ได้อยู่ดี
“ฉันขอตัวไปซ้อมก่อนนะคะ เธอน่าจะเดาต่อจากนี้ได้อีกนะ 👋 ”
เด็กสาวเจ้าของผมสีน้ำตาลอันเป็นเอกลักษณ์ยิ้ม และโบกลารุ่นน้องที่นั่งข้าง ๆ เมื่อสักครู่นี้ คำเชิญชวนที่ทิ้งทายเอาไว้นี่เหมือนเธอจะจงใจทิ้งเอาไว้เป็นปริศนานะ ?
(ผมตัดจบเลยแล้วกัน โดนงานมอรังแก 🤓)
เธอขำแบบเขิน ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืดและยืนเส้นยืดสายสักหน่อย นี่น่าจะใกล้เวลาไปฝึกซ้อมรอบเย็นแล้ว
ดอนทริเชียหันหน้าไปหารุ่นน้อง ยืนสับสนสักพักนึงว่าจะพูดอะไรบอกลาอีกฝ่ายดี ที่ไม่ทำให้อีกฝ่ายอึดอัด
สิ่งสุดท้ายที่โผล่มาในหัวของเธอเป็นเพียงแค่คำบอกลาธรรมดาที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลยสักนิด
+
เธอขำแบบเขิน ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืดและยืนเส้นยืดสายสักหน่อย นี่น่าจะใกล้เวลาไปฝึกซ้อมรอบเย็นแล้ว
ดอนทริเชียหันหน้าไปหารุ่นน้อง ยืนสับสนสักพักนึงว่าจะพูดอะไรบอกลาอีกฝ่ายดี ที่ไม่ทำให้อีกฝ่ายอึดอัด
สิ่งสุดท้ายที่โผล่มาในหัวของเธอเป็นเพียงแค่คำบอกลาธรรมดาที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลยสักนิด
+
เธอหัวเราะ ก่อนจะลูบหัวอีกฝ่ายด้วยความเอ็นดู ทางที่ดีเธอไม่ควรจะพูดอะไรไปมากกว่านี่จะดีกว่า ก่อนจะหันไปดูท้องฟ้า
”รูนะจังมาทำอะไรเวลาตอนนี้เหรอคะ , ปกติฉันเห็นเธอซ้อมวิ่งอยู่ที่สนามน่ะ “
เธอหัวเราะ ก่อนจะลูบหัวอีกฝ่ายด้วยความเอ็นดู ทางที่ดีเธอไม่ควรจะพูดอะไรไปมากกว่านี่จะดีกว่า ก่อนจะหันไปดูท้องฟ้า
”รูนะจังมาทำอะไรเวลาตอนนี้เหรอคะ , ปกติฉันเห็นเธอซ้อมวิ่งอยู่ที่สนามน่ะ “
ดอนทริเชียยิ้มเจือน ๆ นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้แสดงออกไปมาอย่างชัดเจนขนาดนั้น ก็เข้าใจได้ในระดับนึงแหละชื่อของเธอแม้แต่คนญี่ปุ่นด้วยกันเองก็ปวดหัว
‘ แต่ว่าอีหรอบแบบนี้มันใกล้เกินไปไหมเนี่ย ‘ — โปรดอย่าใส่ใจกับคนที่รักษาภาพลักษณ์ตลอดเวลาเลย นี่น่าจะเป็นครั้งแรก ๆ ที่เธอโดนสกินชิปจากคนที่เจอกันไม่กี่ครั้ง
เอาเถอะ เธอจัดการตัวเองเป็นอยู่แล้ว
+
ดอนทริเชียยิ้มเจือน ๆ นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้แสดงออกไปมาอย่างชัดเจนขนาดนั้น ก็เข้าใจได้ในระดับนึงแหละชื่อของเธอแม้แต่คนญี่ปุ่นด้วยกันเองก็ปวดหัว
‘ แต่ว่าอีหรอบแบบนี้มันใกล้เกินไปไหมเนี่ย ‘ — โปรดอย่าใส่ใจกับคนที่รักษาภาพลักษณ์ตลอดเวลาเลย นี่น่าจะเป็นครั้งแรก ๆ ที่เธอโดนสกินชิปจากคนที่เจอกันไม่กี่ครั้ง
เอาเถอะ เธอจัดการตัวเองเป็นอยู่แล้ว
+
“ปั๊ก !“
เสียงพุ่งชนที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ดอนทริเชียเองก็เหมือนจะรู้สึกได้นิด ๆ ว่าเธอโดนชน ? และก็เป็นไปตามที่เธอคิดจริง ๆ ด้วย…
”เป็นอะไรไหมคะ “
เธอรีบหันไปขอโทษอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกผิดมหันต์
“ปั๊ก !“
เสียงพุ่งชนที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ดอนทริเชียเองก็เหมือนจะรู้สึกได้นิด ๆ ว่าเธอโดนชน ? และก็เป็นไปตามที่เธอคิดจริง ๆ ด้วย…
”เป็นอะไรไหมคะ “
เธอรีบหันไปขอโทษอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกผิดมหันต์
เธอยิ้มก่อนจะแนะนำตัวเธออีกครั้ง เผื่ออีกฝ่ายดันจำไม่ได้ มือทั้งสองข้างของเธอประกบขึ้นมา พร้อมกับหูที่ส่ายไปมาเหมือนเธอกำลังตื่นเต้นอยู่ ยังไงอย่างงั้น
รายการแข่งใหญ่ ๆ ในครั้งต่อไปต้องสนุกมากแน่ ๆ ถ้าหากว่ารายการแข่งเดบิวต์มี ’สาวม้า‘ที่น่าสนใจแฝงตัวเอาไว้
เธอยิ้มก่อนจะแนะนำตัวเธออีกครั้ง เผื่ออีกฝ่ายดันจำไม่ได้ มือทั้งสองข้างของเธอประกบขึ้นมา พร้อมกับหูที่ส่ายไปมาเหมือนเธอกำลังตื่นเต้นอยู่ ยังไงอย่างงั้น
รายการแข่งใหญ่ ๆ ในครั้งต่อไปต้องสนุกมากแน่ ๆ ถ้าหากว่ารายการแข่งเดบิวต์มี ’สาวม้า‘ที่น่าสนใจแฝงตัวเอาไว้
เธอลูบหัวของตัวเองแก้เขิน นั่งตามคำเชิญของอีกฝ่าย
ดูเหมือนรอบหน้าเธอควรจะโน๊ตเอาไว้สักครั้ง ว่าอย่าหนีไปไหนทุกรอบเวลาซ้อมวิ่งกับสาวม้าคนอื่น ๆ จำหน้าให้ขึ้นใจดีกว่า
+
เธอลูบหัวของตัวเองแก้เขิน นั่งตามคำเชิญของอีกฝ่าย
ดูเหมือนรอบหน้าเธอควรจะโน๊ตเอาไว้สักครั้ง ว่าอย่าหนีไปไหนทุกรอบเวลาซ้อมวิ่งกับสาวม้าคนอื่น ๆ จำหน้าให้ขึ้นใจดีกว่า
+
เธอยิ้มและหุบตาทั้งคู่ลง ถึงในใจจะมีคำถามอะไรมากน้อยขนาดไหนบางทีการที่เธอเงียบคงเป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่น้อย
เอาล่ะ จะชวนคุยเรื่องอะไรก่อนดีนะ… ? เรื่องเรียนสารพัดอย่าง ? เรื่องซ้อมวิ่ง ? หรือแม้แต่การวิ่งเดบิวต์ของพวกรุ่นน้องปี 1 ที่จะมาถึง ว่าแต่เด็กคนนั้นอยู่ปีอะไรกันนะ
”จะว่าไปฉันพึ่งมาสังเกตมาว่าสวนหลังโรงเรียนมีดอกไม้สวย ๆ ตั้งเยอะเลย-“
เธอยิ้มและหุบตาทั้งคู่ลง ถึงในใจจะมีคำถามอะไรมากน้อยขนาดไหนบางทีการที่เธอเงียบคงเป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่น้อย
เอาล่ะ จะชวนคุยเรื่องอะไรก่อนดีนะ… ? เรื่องเรียนสารพัดอย่าง ? เรื่องซ้อมวิ่ง ? หรือแม้แต่การวิ่งเดบิวต์ของพวกรุ่นน้องปี 1 ที่จะมาถึง ว่าแต่เด็กคนนั้นอยู่ปีอะไรกันนะ
”จะว่าไปฉันพึ่งมาสังเกตมาว่าสวนหลังโรงเรียนมีดอกไม้สวย ๆ ตั้งเยอะเลย-“
ดอนทริเชียส่ายหัวเบา ๆ สะบัดความคิดที่ว่าสวนดอกไม้ของโรงเรียนมีกุ๊กกู๋นั่นทิ้งไป ก่อนจะเดินสำรวจรอบ ๆ ให้อิ่มใจสะก่อน
… 🫢
เมื่อมาถึงที่ ๆ น่าจะเป็นต้นเสียบฮัมเพลงปริศนานั่นแล้ว ดูเหมือนเธอจะคิดไปเองจริง ๆ นั่นแหละ
“ทิวาสวัสดิ์นะคะ ?”
ดอนทริเชียส่ายหัวเบา ๆ สะบัดความคิดที่ว่าสวนดอกไม้ของโรงเรียนมีกุ๊กกู๋นั่นทิ้งไป ก่อนจะเดินสำรวจรอบ ๆ ให้อิ่มใจสะก่อน
… 🫢
เมื่อมาถึงที่ ๆ น่าจะเป็นต้นเสียบฮัมเพลงปริศนานั่นแล้ว ดูเหมือนเธอจะคิดไปเองจริง ๆ นั่นแหละ
“ทิวาสวัสดิ์นะคะ ?”
“ฮุฮุ ดอกไม้พวกนี้สวยจังเลยนะเนี่ย╰(*´︶`*)╯♡“
ไม่รู้อะไรนึกคิดกัน ทำไมเธอถึงอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศมาเดินชมดูดอกไม้ แทนที่จะไปแตะหญ้าตามปกติ เมื่อเชยชมต่อความงดงามนั้นแล้ว หูทั้งสองข้างกระดิกด้วยความดีใจ หางสีน้ำตาลแซมฟ้าของเธอก็สั่นไปมาเช่นกัน
ระหว่างทางดอนทริเชียครุ่นคิดสักครู่ว่าจะทำอะไรดี หวังว่ามันจะช่วยให้เธอนึกอะไรออกแล้วกันนะ ?
“ฮุฮุ ดอกไม้พวกนี้สวยจังเลยนะเนี่ย╰(*´︶`*)╯♡“
ไม่รู้อะไรนึกคิดกัน ทำไมเธอถึงอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศมาเดินชมดูดอกไม้ แทนที่จะไปแตะหญ้าตามปกติ เมื่อเชยชมต่อความงดงามนั้นแล้ว หูทั้งสองข้างกระดิกด้วยความดีใจ หางสีน้ำตาลแซมฟ้าของเธอก็สั่นไปมาเช่นกัน
ระหว่างทางดอนทริเชียครุ่นคิดสักครู่ว่าจะทำอะไรดี หวังว่ามันจะช่วยให้เธอนึกอะไรออกแล้วกันนะ ?
“ ฮุฮุ— อย่างงี้นี่เองสินะคะ ”
เมื่อได้ยินอย่างงั้นแล้ว ดอนทริเชียวงบิงโกไปแต่ละอย่างตามที่เธอได้ยินมาอีกที แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยถ้าส่งไม่ทันตามเวลาจริง ๆ เธอจะถือว่าทำเอาขำ ๆ ก็แล้วกัน
“ของฉันคงจะเป็น ตาสีฟ้า , ผมสองสี , มีสัตว์เลี้ยงน่ะค่ะ ยังไงก็ขอบพระคุณที่สละเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ อันมีค่าด้วยนะคะ“
เธอโค้งตัวขอบคุณทุก ๆ คนในบทสนทนานี้
“ ฮุฮุ— อย่างงี้นี่เองสินะคะ ”
เมื่อได้ยินอย่างงั้นแล้ว ดอนทริเชียวงบิงโกไปแต่ละอย่างตามที่เธอได้ยินมาอีกที แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยถ้าส่งไม่ทันตามเวลาจริง ๆ เธอจะถือว่าทำเอาขำ ๆ ก็แล้วกัน
“ของฉันคงจะเป็น ตาสีฟ้า , ผมสองสี , มีสัตว์เลี้ยงน่ะค่ะ ยังไงก็ขอบพระคุณที่สละเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ อันมีค่าด้วยนะคะ“
เธอโค้งตัวขอบคุณทุก ๆ คนในบทสนทนานี้
“จริงสิคะ เห็นอาจารย์พูดถึงบิงโกแบบเนิ่น ๆ เหมือนฉันจะเอาอุมะแพดมานะ พอดีถ่ายเก็บไว้น่ะ “
ดอนทริเชียไปค้นในกระเป๋าดูว่าเอาอุมะแพดมาหรือเปล่า แล้วก็เอามาจริง ๆ
” ตอนนี้มีคนอยากเล่นบิงโกแล้วนา มาเล่นด้วยกันเถอะค่า ! “
“จริงสิคะ เห็นอาจารย์พูดถึงบิงโกแบบเนิ่น ๆ เหมือนฉันจะเอาอุมะแพดมานะ พอดีถ่ายเก็บไว้น่ะ “
ดอนทริเชียไปค้นในกระเป๋าดูว่าเอาอุมะแพดมาหรือเปล่า แล้วก็เอามาจริง ๆ
” ตอนนี้มีคนอยากเล่นบิงโกแล้วนา มาเล่นด้วยกันเถอะค่า ! “
ยืนทำหน้าตามรูปหมาในมีมเหมือนจะregret แล้วว่า ตัวเองมาทำอะไรที่นี่ ณ จุด ๆ นี้ ระหว่างที่กินเนื้อย่างไปด้วย
ยืนทำหน้าตามรูปหมาในมีมเหมือนจะregret แล้วว่า ตัวเองมาทำอะไรที่นี่ ณ จุด ๆ นี้ ระหว่างที่กินเนื้อย่างไปด้วย
ดอนทริเชียรับประทานอาหารมื้อนี้อย่างเอร็ดอร่อยหากไม่ติดว่าเธอต้องรักษาภาพพจน์ล่ะก็ เธอคงจะเผลอสวาปามแครอทและเนื้อกันแล้วแหละ 🙂↕️
“นั่นสินะคะ ยินดีที่ได้รู้จักอีกรอบนะคะคุณรูนะ ฉันดอนทริเชีย ถ้าออกเสียงยากก็เรียกว่านาโทริก็ได้—”
“ตะกี้นี้ใครว่าไฟไหม้นะคะ“
ดอนทริเชียรับประทานอาหารมื้อนี้อย่างเอร็ดอร่อยหากไม่ติดว่าเธอต้องรักษาภาพพจน์ล่ะก็ เธอคงจะเผลอสวาปามแครอทและเนื้อกันแล้วแหละ 🙂↕️
“นั่นสินะคะ ยินดีที่ได้รู้จักอีกรอบนะคะคุณรูนะ ฉันดอนทริเชีย ถ้าออกเสียงยากก็เรียกว่านาโทริก็ได้—”
“ตะกี้นี้ใครว่าไฟไหม้นะคะ“
หลังจากที่จัดการอะไรเสร็จสิ้น เธอลุกขึ้นไปตักอาหารทันที เลือกสรรเมนูที่อยากจะกิน — ถึงเปอร์เซ็นต์จะหนักไปที่เนื้อกับแครอทมากกว่าก็เถอะ
แน่นอนว่าก็ไม่ลืมสะกิดทักรุ่นน้องหัวฟ้าที่เธอเจอกันตอนวิ่งซ้อมบ่อย ๆ ด้วย … แต่เด็กคนนั้นชื่ออะไรกันนะ
“เจอกันอีกแล้วนะคะ”
ดอนทริเชียยิ้มทักทายอีกฝ่าย ทว่ารอยยิ้มนั้นยังดูสุภาพและอ่อนหวาน เพราะอะไรกันนะ ?
หลังจากที่จัดการอะไรเสร็จสิ้น เธอลุกขึ้นไปตักอาหารทันที เลือกสรรเมนูที่อยากจะกิน — ถึงเปอร์เซ็นต์จะหนักไปที่เนื้อกับแครอทมากกว่าก็เถอะ
แน่นอนว่าก็ไม่ลืมสะกิดทักรุ่นน้องหัวฟ้าที่เธอเจอกันตอนวิ่งซ้อมบ่อย ๆ ด้วย … แต่เด็กคนนั้นชื่ออะไรกันนะ
“เจอกันอีกแล้วนะคะ”
ดอนทริเชียยิ้มทักทายอีกฝ่าย ทว่ารอยยิ้มนั้นยังดูสุภาพและอ่อนหวาน เพราะอะไรกันนะ ?
เธอหันไปตอบอาจารย์ด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมและนิ่งเฉย และเหลือบตามองรอบ ๆ บรรยากาศของงานเลี้ยงนี้ ต่างคนต่างก็ทำกิจกรรมแตกต่างกันออกไป ส่วนเธอจะขอนั่งยิ้มเงียบ ๆ ตรงนี้ก็แล้วกัน
“จริงด้วยสิคะ ตะกี้เหมือนได้ยินเสียงกริงประตู เดี๋ยวฉันเป็นไปเปิดประตูให้ก็แล้วกัน ! “
.เปิดประตู(เกินลิมิตข้อความพี่ )
เธอหันไปตอบอาจารย์ด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมและนิ่งเฉย และเหลือบตามองรอบ ๆ บรรยากาศของงานเลี้ยงนี้ ต่างคนต่างก็ทำกิจกรรมแตกต่างกันออกไป ส่วนเธอจะขอนั่งยิ้มเงียบ ๆ ตรงนี้ก็แล้วกัน
“จริงด้วยสิคะ ตะกี้เหมือนได้ยินเสียงกริงประตู เดี๋ยวฉันเป็นไปเปิดประตูให้ก็แล้วกัน ! “
.เปิดประตู(เกินลิมิตข้อความพี่ )
“แฮก แฮก ขออภัยที่มาสายนะคะ”
เสียงเหนื่อยหอบดูก็รู้ว่าลงจากแท็กซี่แล้วรีบวิ่งมาแน่ ๆ ก่อนจะปลีกตัวหาที่นั่งพักเหนื่อย🏃
“แฮก แฮก ขออภัยที่มาสายนะคะ”
เสียงเหนื่อยหอบดูก็รู้ว่าลงจากแท็กซี่แล้วรีบวิ่งมาแน่ ๆ ก่อนจะปลีกตัวหาที่นั่งพักเหนื่อย🏃
ช่วงแวบเดียวที่ดอนทริเชียเผลอหลุดแสดงสีหน้าที่แท้จริงออกมา ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นยืนหลังจากที่ไปนั่งเล่นแถว ๆ สนามหญ้าเพื่อแก้เบื่อ
( นี่เราไปทำอะไรให้เขาพอใจปะเนี่ย )
ถึงจะดูลนนิด ๆ หน่อย ๆ หญิงสาวได้ส่ายหัวเบา ๆ และเปลี่ยนอัปปกริยาของตัวเองให้ดูสง่างามและเป็นผู้เป็นคนมากกว่าเดิม
“โอยะ มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ ? ”
ช่วงแวบเดียวที่ดอนทริเชียเผลอหลุดแสดงสีหน้าที่แท้จริงออกมา ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นยืนหลังจากที่ไปนั่งเล่นแถว ๆ สนามหญ้าเพื่อแก้เบื่อ
( นี่เราไปทำอะไรให้เขาพอใจปะเนี่ย )
ถึงจะดูลนนิด ๆ หน่อย ๆ หญิงสาวได้ส่ายหัวเบา ๆ และเปลี่ยนอัปปกริยาของตัวเองให้ดูสง่างามและเป็นผู้เป็นคนมากกว่าเดิม
“โอยะ มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ ? ”