Epione | ⭐MKG COMMU⭐
@mkgepione.bsky.social
"Thou dost smile.
I sing the while
Sweet joy befall thee."
— Infant Joy, William Blake.
------------
Yr.3 |Retired| Acc for: #MKG_Commu
Doc: https://tinyurl.com/3fc2jv27
------------
DM: ⭐Open⭐
I sing the while
Sweet joy befall thee."
— Infant Joy, William Blake.
------------
Yr.3 |Retired| Acc for: #MKG_Commu
Doc: https://tinyurl.com/3fc2jv27
------------
DM: ⭐Open⭐
เอเปียนกระพรอบตาปรอบไเหมือนว่าสีหน้าประหลาดใจจะหลุดออกมาครู่หนึ่งก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าไร้อารมณ์เช่นเดิม
"ย่อมได้ สุดสัปดาห์นี้ข้าไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว"
ในใจแอบดีใจด้วยซ้ำที่มีคนชวนเพราะไปเดินเล่นคนเดียวก็เหงาอยู่หน่อยๆ
"ย่อมได้ สุดสัปดาห์นี้ข้าไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว"
ในใจแอบดีใจด้วยซ้ำที่มีคนชวนเพราะไปเดินเล่นคนเดียวก็เหงาอยู่หน่อยๆ
October 17, 2025 at 7:00 PM
เอเปียนกระพรอบตาปรอบไเหมือนว่าสีหน้าประหลาดใจจะหลุดออกมาครู่หนึ่งก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าไร้อารมณ์เช่นเดิม
"ย่อมได้ สุดสัปดาห์นี้ข้าไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว"
ในใจแอบดีใจด้วยซ้ำที่มีคนชวนเพราะไปเดินเล่นคนเดียวก็เหงาอยู่หน่อยๆ
"ย่อมได้ สุดสัปดาห์นี้ข้าไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว"
ในใจแอบดีใจด้วยซ้ำที่มีคนชวนเพราะไปเดินเล่นคนเดียวก็เหงาอยู่หน่อยๆ
เอเปียนพักหน้าเบา ๆ
"เช่นนั้นสินะ"
เธอมองสาวม้าตัวน้อยในรูป เธอนั่งรถเข็น...มันทำให้เอเปียนเข้าใจว่าทำไมที่ห้อยนี่ถึงสำคัญขนาดนั้น
"ถ้าสายมันหลุดง่ายลองไปซื้อสายใหม่ก็ได้นะ"
เธอลองเสนอให้เนโรฟัง
"เช่นนั้นสินะ"
เธอมองสาวม้าตัวน้อยในรูป เธอนั่งรถเข็น...มันทำให้เอเปียนเข้าใจว่าทำไมที่ห้อยนี่ถึงสำคัญขนาดนั้น
"ถ้าสายมันหลุดง่ายลองไปซื้อสายใหม่ก็ได้นะ"
เธอลองเสนอให้เนโรฟัง
October 17, 2025 at 4:49 PM
เอเปียนพักหน้าเบา ๆ
"เช่นนั้นสินะ"
เธอมองสาวม้าตัวน้อยในรูป เธอนั่งรถเข็น...มันทำให้เอเปียนเข้าใจว่าทำไมที่ห้อยนี่ถึงสำคัญขนาดนั้น
"ถ้าสายมันหลุดง่ายลองไปซื้อสายใหม่ก็ได้นะ"
เธอลองเสนอให้เนโรฟัง
"เช่นนั้นสินะ"
เธอมองสาวม้าตัวน้อยในรูป เธอนั่งรถเข็น...มันทำให้เอเปียนเข้าใจว่าทำไมที่ห้อยนี่ถึงสำคัญขนาดนั้น
"ถ้าสายมันหลุดง่ายลองไปซื้อสายใหม่ก็ได้นะ"
เธอลองเสนอให้เนโรฟัง
เอเปียนส่งที่ห้อยให้กับเนโร
"ดีแล้วที่มันไม่เสียหาย"
เธอดูท่าทางที่ดีใจของเนโรแล้วเธอก็กระพริบตา เหมือนว่าจะสงสัยอะไรบางอย่าง
"ของสำคัญรึ?"
"ดีแล้วที่มันไม่เสียหาย"
เธอดูท่าทางที่ดีใจของเนโรแล้วเธอก็กระพริบตา เหมือนว่าจะสงสัยอะไรบางอย่าง
"ของสำคัญรึ?"
October 16, 2025 at 1:09 PM
เอเปียนส่งที่ห้อยให้กับเนโร
"ดีแล้วที่มันไม่เสียหาย"
เธอดูท่าทางที่ดีใจของเนโรแล้วเธอก็กระพริบตา เหมือนว่าจะสงสัยอะไรบางอย่าง
"ของสำคัญรึ?"
"ดีแล้วที่มันไม่เสียหาย"
เธอดูท่าทางที่ดีใจของเนโรแล้วเธอก็กระพริบตา เหมือนว่าจะสงสัยอะไรบางอย่าง
"ของสำคัญรึ?"
(ปิดโรล ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะะ)
October 16, 2025 at 1:08 PM
(ปิดโรล ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะะ)
"อืม เช่นนั่นก็ขอให้แผลกายไว ๆ ล่ะ"
เธอกล่าวแล้วยิ้มบ้าง ๆ ไล่หลังเนโรไป เธอรอที่จะฝึกซ้อมกับเนโรในวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
เธอกล่าวแล้วยิ้มบ้าง ๆ ไล่หลังเนโรไป เธอรอที่จะฝึกซ้อมกับเนโรในวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
October 16, 2025 at 1:03 PM
"อืม เช่นนั่นก็ขอให้แผลกายไว ๆ ล่ะ"
เธอกล่าวแล้วยิ้มบ้าง ๆ ไล่หลังเนโรไป เธอรอที่จะฝึกซ้อมกับเนโรในวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
เธอกล่าวแล้วยิ้มบ้าง ๆ ไล่หลังเนโรไป เธอรอที่จะฝึกซ้อมกับเนโรในวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
"อืม"
เธอตอบอีกฝ่าย
"เช่นนั้นก็ขอให้โชคดี"
เธอตอบอีกฝ่าย
"เช่นนั้นก็ขอให้โชคดี"
October 16, 2025 at 1:01 PM
"อืม"
เธอตอบอีกฝ่าย
"เช่นนั้นก็ขอให้โชคดี"
เธอตอบอีกฝ่าย
"เช่นนั้นก็ขอให้โชคดี"
เอเปียนเดินหาตามโต๊ะแล้วหาไม่เจอก็เลยลองหาตามพื้นดู สรุปเธอก็ไปเจอเจ้าที่ห้อยนี่อยู่ใกล้กับบันได เธอเลยหยิบมันขึ้นมาแล้วเดินไปหาเนโร
"เจ้านี้หรือเปล่านะ?"
เธอยกเจ้าที่ห้อยนี่ให้เนโรดูว่าใช่สิ่งที่เธอตามหาอยู่หรือไม่
"เจ้านี้หรือเปล่านะ?"
เธอยกเจ้าที่ห้อยนี่ให้เนโรดูว่าใช่สิ่งที่เธอตามหาอยู่หรือไม่
October 16, 2025 at 11:17 AM
เอเปียนเดินหาตามโต๊ะแล้วหาไม่เจอก็เลยลองหาตามพื้นดู สรุปเธอก็ไปเจอเจ้าที่ห้อยนี่อยู่ใกล้กับบันได เธอเลยหยิบมันขึ้นมาแล้วเดินไปหาเนโร
"เจ้านี้หรือเปล่านะ?"
เธอยกเจ้าที่ห้อยนี่ให้เนโรดูว่าใช่สิ่งที่เธอตามหาอยู่หรือไม่
"เจ้านี้หรือเปล่านะ?"
เธอยกเจ้าที่ห้อยนี่ให้เนโรดูว่าใช่สิ่งที่เธอตามหาอยู่หรือไม่
เธอเห็นว่าเนโรเริ่มหงอยเลยเดินเข้าไปใกล้แล้วลูบหัวของรุ่งน้องเบา ๆ
"ไม่เป็นำรหรอก พรุ่งนี้ข้าจะมาซ้อมกับเจ้าอีก ส่วนตอนนี้ไปพักเสีย"
เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าปรกติ
"ไม่เป็นำรหรอก พรุ่งนี้ข้าจะมาซ้อมกับเจ้าอีก ส่วนตอนนี้ไปพักเสีย"
เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าปรกติ
October 16, 2025 at 11:14 AM
เธอเห็นว่าเนโรเริ่มหงอยเลยเดินเข้าไปใกล้แล้วลูบหัวของรุ่งน้องเบา ๆ
"ไม่เป็นำรหรอก พรุ่งนี้ข้าจะมาซ้อมกับเจ้าอีก ส่วนตอนนี้ไปพักเสีย"
เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าปรกติ
"ไม่เป็นำรหรอก พรุ่งนี้ข้าจะมาซ้อมกับเจ้าอีก ส่วนตอนนี้ไปพักเสีย"
เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าปรกติ
เอเปียนกระดิกหูเล็กน้อย
"ใช่ เป็นผลงานของเชคสเปียร์"
เธอดูเหมือนว่าจะสนใจรุ่นน้องคนนี้มากขึ้นราวกับว่าเธอค่อย ๆ ลดกำแพงลง
"นามของเจ้าคืออะไรกัน?"
"ใช่ เป็นผลงานของเชคสเปียร์"
เธอดูเหมือนว่าจะสนใจรุ่นน้องคนนี้มากขึ้นราวกับว่าเธอค่อย ๆ ลดกำแพงลง
"นามของเจ้าคืออะไรกัน?"
October 16, 2025 at 11:13 AM
เอเปียนกระดิกหูเล็กน้อย
"ใช่ เป็นผลงานของเชคสเปียร์"
เธอดูเหมือนว่าจะสนใจรุ่นน้องคนนี้มากขึ้นราวกับว่าเธอค่อย ๆ ลดกำแพงลง
"นามของเจ้าคืออะไรกัน?"
"ใช่ เป็นผลงานของเชคสเปียร์"
เธอดูเหมือนว่าจะสนใจรุ่นน้องคนนี้มากขึ้นราวกับว่าเธอค่อย ๆ ลดกำแพงลง
"นามของเจ้าคืออะไรกัน?"
ข้าง ๆ โต๊ะ อีกด้านหนึ่งมีเอเปียนที่แต่งชุดราวกับราชาอยู่ ในมือของเธอมีดาบปลอมอยู่เล่มหนึ่ง
"เวลาได้มาถึงแล้ว! จงละทิ้งตัวตนเก่าของเจ้าแล้วสวมหน้ากากเสีย เวทีนี้คือโลกใหม่ของเจ้า"
แล้วเธอก็ยกขาขึ้นเหยียบเก้าอี้ตรงหน้าอย่างน่าเกรงขาม
"จงมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของราชาเสีย"
"เวลาได้มาถึงแล้ว! จงละทิ้งตัวตนเก่าของเจ้าแล้วสวมหน้ากากเสีย เวทีนี้คือโลกใหม่ของเจ้า"
แล้วเธอก็ยกขาขึ้นเหยียบเก้าอี้ตรงหน้าอย่างน่าเกรงขาม
"จงมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของราชาเสีย"
October 16, 2025 at 11:10 AM
ข้าง ๆ โต๊ะ อีกด้านหนึ่งมีเอเปียนที่แต่งชุดราวกับราชาอยู่ ในมือของเธอมีดาบปลอมอยู่เล่มหนึ่ง
"เวลาได้มาถึงแล้ว! จงละทิ้งตัวตนเก่าของเจ้าแล้วสวมหน้ากากเสีย เวทีนี้คือโลกใหม่ของเจ้า"
แล้วเธอก็ยกขาขึ้นเหยียบเก้าอี้ตรงหน้าอย่างน่าเกรงขาม
"จงมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของราชาเสีย"
"เวลาได้มาถึงแล้ว! จงละทิ้งตัวตนเก่าของเจ้าแล้วสวมหน้ากากเสีย เวทีนี้คือโลกใหม่ของเจ้า"
แล้วเธอก็ยกขาขึ้นเหยียบเก้าอี้ตรงหน้าอย่างน่าเกรงขาม
"จงมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของราชาเสีย"
(โรลเข้าชมรมตรงนี้)
October 15, 2025 at 3:43 PM
(โรลเข้าชมรมตรงนี้)
(ต่อความเบียวของสมาชิกตรงนี้)
October 15, 2025 at 2:14 PM
(ต่อความเบียวของสมาชิกตรงนี้)
"ถ้าซ้อมต่อมันอาจจะทำให้แผลหายช้าลง"
เธอกล่าก่อนจะตบบ่าเนโรเบา ๆ
"อย่าฝืนตัวเองเล่า เนโร"
เจ้าตัวเอเปลี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นห่วง
เธอกล่าก่อนจะตบบ่าเนโรเบา ๆ
"อย่าฝืนตัวเองเล่า เนโร"
เจ้าตัวเอเปลี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นห่วง
October 15, 2025 at 7:38 AM
"ถ้าซ้อมต่อมันอาจจะทำให้แผลหายช้าลง"
เธอกล่าก่อนจะตบบ่าเนโรเบา ๆ
"อย่าฝืนตัวเองเล่า เนโร"
เจ้าตัวเอเปลี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นห่วง
เธอกล่าก่อนจะตบบ่าเนโรเบา ๆ
"อย่าฝืนตัวเองเล่า เนโร"
เจ้าตัวเอเปลี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นห่วง
เอเปียนเหลือบมองเนโรโดยไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเธอก็รีบรุจไปที่โรงอาหารทันที
พอถึงโรงอาหาร เธอเริ่มหาจากโต๊ะทานข้าวก่อน แล้วก็เริ่มมองหาตามพื้น
ถ้าเป็นของที่สำคัญมาก ๆ เธอก็ไม่อยากให้มือเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นหรอก
พอถึงโรงอาหาร เธอเริ่มหาจากโต๊ะทานข้าวก่อน แล้วก็เริ่มมองหาตามพื้น
ถ้าเป็นของที่สำคัญมาก ๆ เธอก็ไม่อยากให้มือเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นหรอก
October 15, 2025 at 7:26 AM
เอเปียนเหลือบมองเนโรโดยไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเธอก็รีบรุจไปที่โรงอาหารทันที
พอถึงโรงอาหาร เธอเริ่มหาจากโต๊ะทานข้าวก่อน แล้วก็เริ่มมองหาตามพื้น
ถ้าเป็นของที่สำคัญมาก ๆ เธอก็ไม่อยากให้มือเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นหรอก
พอถึงโรงอาหาร เธอเริ่มหาจากโต๊ะทานข้าวก่อน แล้วก็เริ่มมองหาตามพื้น
ถ้าเป็นของที่สำคัญมาก ๆ เธอก็ไม่อยากให้มือเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นหรอก
เอเปียนยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะมองหนังสือในมือ นานๆจะเจอคนที่สนใจอะไรคล้ายๆกัน
"Midsummer Night's Dream"
"มีทั้งแบบบทกวีและบทละครเวที"
เธอกล่าวเสียงเรียบ แม้ในใจจะแอบตื่นเต้นอยู่ก็ตาม
"Midsummer Night's Dream"
"มีทั้งแบบบทกวีและบทละครเวที"
เธอกล่าวเสียงเรียบ แม้ในใจจะแอบตื่นเต้นอยู่ก็ตาม
October 15, 2025 at 7:23 AM
เอเปียนยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะมองหนังสือในมือ นานๆจะเจอคนที่สนใจอะไรคล้ายๆกัน
"Midsummer Night's Dream"
"มีทั้งแบบบทกวีและบทละครเวที"
เธอกล่าวเสียงเรียบ แม้ในใจจะแอบตื่นเต้นอยู่ก็ตาม
"Midsummer Night's Dream"
"มีทั้งแบบบทกวีและบทละครเวที"
เธอกล่าวเสียงเรียบ แม้ในใจจะแอบตื่นเต้นอยู่ก็ตาม
"อย่างงั้นรึ"
ยังไงก็ตาทมมันก็ดูเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำกรับเธออยู่ดี เพราะน้อยคนที่จะคิดแบบนั้น ซึ่งจริง ๆ เธอก็แอบเหงาอยู่จริง ๆ
ยังไงก็ตาทมมันก็ดูเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำกรับเธออยู่ดี เพราะน้อยคนที่จะคิดแบบนั้น ซึ่งจริง ๆ เธอก็แอบเหงาอยู่จริง ๆ
October 15, 2025 at 7:19 AM
"อย่างงั้นรึ"
ยังไงก็ตาทมมันก็ดูเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำกรับเธออยู่ดี เพราะน้อยคนที่จะคิดแบบนั้น ซึ่งจริง ๆ เธอก็แอบเหงาอยู่จริง ๆ
ยังไงก็ตาทมมันก็ดูเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำกรับเธออยู่ดี เพราะน้อยคนที่จะคิดแบบนั้น ซึ่งจริง ๆ เธอก็แอบเหงาอยู่จริง ๆ
"การที่จะเป็นสาวม้าที่แข็งแกร่งนั้นไม่ใช่แค่วิ่งเก่งแล้วจะพอ"
เธอกอดอกแล้วเหลือบไปมองรูนะ
"เจ้าต้องฝึกที่จะทำให้คนเคารพและยำเกรงเจ้าแต่กระนั้นเจ้าก็ต้องรู้เวลาที่จะนอบน้อมเช่นกัน"
"และนั่นคือสาวม้าที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง"
เธอกอดอกแล้วเหลือบไปมองรูนะ
"เจ้าต้องฝึกที่จะทำให้คนเคารพและยำเกรงเจ้าแต่กระนั้นเจ้าก็ต้องรู้เวลาที่จะนอบน้อมเช่นกัน"
"และนั่นคือสาวม้าที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง"
October 15, 2025 at 7:06 AM
"การที่จะเป็นสาวม้าที่แข็งแกร่งนั้นไม่ใช่แค่วิ่งเก่งแล้วจะพอ"
เธอกอดอกแล้วเหลือบไปมองรูนะ
"เจ้าต้องฝึกที่จะทำให้คนเคารพและยำเกรงเจ้าแต่กระนั้นเจ้าก็ต้องรู้เวลาที่จะนอบน้อมเช่นกัน"
"และนั่นคือสาวม้าที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง"
เธอกอดอกแล้วเหลือบไปมองรูนะ
"เจ้าต้องฝึกที่จะทำให้คนเคารพและยำเกรงเจ้าแต่กระนั้นเจ้าก็ต้องรู้เวลาที่จะนอบน้อมเช่นกัน"
"และนั่นคือสาวม้าที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง"
เอเปียนรีบเอาตัวบังศาลเจ้าบูชาเมนของตัวเองแต่ดีที่ว่าเนมุ่ยแค่หลับไป เธอถอนหายใจแล้วเริ่มจัดแจงวางตุ๊กตา ฟิกเกอร์ แล้วก็รูปภาพเข้าไปในศาลเจ้านั่นแล้วปิดมันก่อนที่จะวางคาตานะปลอมไว้ในตู้เสื้อผ้า
แต่ว่า... นี่เธอนอนซ้อนนอนหรอ?
แต่ว่า... นี่เธอนอนซ้อนนอนหรอ?
October 15, 2025 at 6:40 AM
เอเปียนรีบเอาตัวบังศาลเจ้าบูชาเมนของตัวเองแต่ดีที่ว่าเนมุ่ยแค่หลับไป เธอถอนหายใจแล้วเริ่มจัดแจงวางตุ๊กตา ฟิกเกอร์ แล้วก็รูปภาพเข้าไปในศาลเจ้านั่นแล้วปิดมันก่อนที่จะวางคาตานะปลอมไว้ในตู้เสื้อผ้า
แต่ว่า... นี่เธอนอนซ้อนนอนหรอ?
แต่ว่า... นี่เธอนอนซ้อนนอนหรอ?
"เช่นนั้นลองไปที่โรงอาหารก่อนก็แล้วกัน"
เอเปียนกล่าวเพราะเกรงว่าในโรงอหารที่มีคนวุ่นวายแบบนั้นตัวพวงกุญแจอาจจะเสียหายไม่ก็หายไปเลยก็ได้
เอเปียนกล่าวเพราะเกรงว่าในโรงอหารที่มีคนวุ่นวายแบบนั้นตัวพวงกุญแจอาจจะเสียหายไม่ก็หายไปเลยก็ได้
October 13, 2025 at 12:48 PM
"เช่นนั้นลองไปที่โรงอาหารก่อนก็แล้วกัน"
เอเปียนกล่าวเพราะเกรงว่าในโรงอหารที่มีคนวุ่นวายแบบนั้นตัวพวงกุญแจอาจจะเสียหายไม่ก็หายไปเลยก็ได้
เอเปียนกล่าวเพราะเกรงว่าในโรงอหารที่มีคนวุ่นวายแบบนั้นตัวพวงกุญแจอาจจะเสียหายไม่ก็หายไปเลยก็ได้
เอเยนมองเข่าที่ถลอกของเนโร สายตาของเธอที่เคยเย็นชาดูอ่อนงอย่างเห็นได้ชัด
"ไปห้องพยาบาลเสีย"
เธอกล่าวเพราะถ้าทิ้งเอาไว้เฉยๆแผลมันคงไม่หายไว ๆ แน่ ๆ
"ไปห้องพยาบาลเสีย"
เธอกล่าวเพราะถ้าทิ้งเอาไว้เฉยๆแผลมันคงไม่หายไว ๆ แน่ ๆ
October 13, 2025 at 12:46 PM
เอเยนมองเข่าที่ถลอกของเนโร สายตาของเธอที่เคยเย็นชาดูอ่อนงอย่างเห็นได้ชัด
"ไปห้องพยาบาลเสีย"
เธอกล่าวเพราะถ้าทิ้งเอาไว้เฉยๆแผลมันคงไม่หายไว ๆ แน่ ๆ
"ไปห้องพยาบาลเสีย"
เธอกล่าวเพราะถ้าทิ้งเอาไว้เฉยๆแผลมันคงไม่หายไว ๆ แน่ ๆ
เอเปียนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เธออ่านหนังสือไปสักพักแล้วก็เริ่มเอ่ยถามขึ้นมา
"ทำไมเจ้าถึงเลือกที่มานั่งอยู่ตรงนี้เล่า?"
เธอสงสัยเพราะว่าการที่นั่งอยู่เงียบ ๆ กับตัวเธอแล้วสำหรับรุ่นน้องมันคงน่าเบื่อไม่ใช่น้อย
"ทำไมเจ้าถึงเลือกที่มานั่งอยู่ตรงนี้เล่า?"
เธอสงสัยเพราะว่าการที่นั่งอยู่เงียบ ๆ กับตัวเธอแล้วสำหรับรุ่นน้องมันคงน่าเบื่อไม่ใช่น้อย
October 13, 2025 at 12:45 PM
เอเปียนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เธออ่านหนังสือไปสักพักแล้วก็เริ่มเอ่ยถามขึ้นมา
"ทำไมเจ้าถึงเลือกที่มานั่งอยู่ตรงนี้เล่า?"
เธอสงสัยเพราะว่าการที่นั่งอยู่เงียบ ๆ กับตัวเธอแล้วสำหรับรุ่นน้องมันคงน่าเบื่อไม่ใช่น้อย
"ทำไมเจ้าถึงเลือกที่มานั่งอยู่ตรงนี้เล่า?"
เธอสงสัยเพราะว่าการที่นั่งอยู่เงียบ ๆ กับตัวเธอแล้วสำหรับรุ่นน้องมันคงน่าเบื่อไม่ใช่น้อย
"นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง"
เธอกล่าวเสียงเรียบ
"เจ้าแค่ต้องรู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ส่วนไหนของารแข่งขันโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น"
"การเจียมตัว คือการที่เจ้ารู้ว่าเจ้าใครจะโอ้อวดตอนไหนและถอมตนเมื่อใดก็เท่านั้น"
เธอกล่าวเสียงเรียบ
"เจ้าแค่ต้องรู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ส่วนไหนของารแข่งขันโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น"
"การเจียมตัว คือการที่เจ้ารู้ว่าเจ้าใครจะโอ้อวดตอนไหนและถอมตนเมื่อใดก็เท่านั้น"
October 13, 2025 at 12:42 PM
"นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง"
เธอกล่าวเสียงเรียบ
"เจ้าแค่ต้องรู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ส่วนไหนของารแข่งขันโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น"
"การเจียมตัว คือการที่เจ้ารู้ว่าเจ้าใครจะโอ้อวดตอนไหนและถอมตนเมื่อใดก็เท่านั้น"
เธอกล่าวเสียงเรียบ
"เจ้าแค่ต้องรู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ส่วนไหนของารแข่งขันโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น"
"การเจียมตัว คือการที่เจ้ารู้ว่าเจ้าใครจะโอ้อวดตอนไหนและถอมตนเมื่อใดก็เท่านั้น"
"อืม"
เธอตอบในลำคอ เธอวางหนังสือลงบนตักก่อนจะมองออกไปยังสนามฝึกอีกครั้ง
"บทละครน่ะ"
เธอตอบสั้น ๆ
เธอตอบในลำคอ เธอวางหนังสือลงบนตักก่อนจะมองออกไปยังสนามฝึกอีกครั้ง
"บทละครน่ะ"
เธอตอบสั้น ๆ
October 13, 2025 at 12:34 PM
"อืม"
เธอตอบในลำคอ เธอวางหนังสือลงบนตักก่อนจะมองออกไปยังสนามฝึกอีกครั้ง
"บทละครน่ะ"
เธอตอบสั้น ๆ
เธอตอบในลำคอ เธอวางหนังสือลงบนตักก่อนจะมองออกไปยังสนามฝึกอีกครั้ง
"บทละครน่ะ"
เธอตอบสั้น ๆ
เอเปียนที่กำลังวิเคราะห์บทละครจากในหนังสืออยู่ก็ปิดหนังสือลงก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะ ดวงตาสีน้ำแข็งของเธอสบกับแดงตาสีทับทิมของอาโออิตรง ๆ
"ประธาณเอ๋ย ข้าเองก็เป็นสาวม้าสามมงกุฎ"
"คิดหรือว่าข้าจะไม่ได้ยินเสียงกระซิบนินทาของผู้คน"
เธอกล่าวไปตามตรง เธอรู้ดีว่าท่าทางของกลุ่มนักเรียนที่มองเธอกับประธานนั้นก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่แต่หัวข้อที่พูดกันนั้นต่างกันออกไปเพียงเล็กน้อย
"ประธาณเอ๋ย ข้าเองก็เป็นสาวม้าสามมงกุฎ"
"คิดหรือว่าข้าจะไม่ได้ยินเสียงกระซิบนินทาของผู้คน"
เธอกล่าวไปตามตรง เธอรู้ดีว่าท่าทางของกลุ่มนักเรียนที่มองเธอกับประธานนั้นก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่แต่หัวข้อที่พูดกันนั้นต่างกันออกไปเพียงเล็กน้อย
October 13, 2025 at 11:00 AM
เอเปียนที่กำลังวิเคราะห์บทละครจากในหนังสืออยู่ก็ปิดหนังสือลงก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะ ดวงตาสีน้ำแข็งของเธอสบกับแดงตาสีทับทิมของอาโออิตรง ๆ
"ประธาณเอ๋ย ข้าเองก็เป็นสาวม้าสามมงกุฎ"
"คิดหรือว่าข้าจะไม่ได้ยินเสียงกระซิบนินทาของผู้คน"
เธอกล่าวไปตามตรง เธอรู้ดีว่าท่าทางของกลุ่มนักเรียนที่มองเธอกับประธานนั้นก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่แต่หัวข้อที่พูดกันนั้นต่างกันออกไปเพียงเล็กน้อย
"ประธาณเอ๋ย ข้าเองก็เป็นสาวม้าสามมงกุฎ"
"คิดหรือว่าข้าจะไม่ได้ยินเสียงกระซิบนินทาของผู้คน"
เธอกล่าวไปตามตรง เธอรู้ดีว่าท่าทางของกลุ่มนักเรียนที่มองเธอกับประธานนั้นก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่แต่หัวข้อที่พูดกันนั้นต่างกันออกไปเพียงเล็กน้อย